Die Todesautomatik

Die Todesautomatik (op plattdüütsch so veel as „De Doodmaker-Maschien“) is de Titel vun en düütschen Feernsehfilm ut dat Johr 2007, de vun de Polyphon Film- un Feernsehsellschop un vun’t ZDF produzeert worrn is. Dat Filmdrama thematiseert de Geschicht vun den Fluchthülper Michael Gartenschläger un de Sülvstscheetanlagen an de fröheren Grenz twüschen de Bundsrepubliek Düütschland un de DDR. Gartenschläger weer 1976 vun en Sünnerkummando vun de Stasi doodschaten, as he versöcht hett, en Sülvstscheetanlaag an de Grenz aftoboen.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:	—
Originaltitel:	Die Todesautomatik
Produkschoonsland:	Düütschland
Johr vun’t Rutkamen:	2007
Läng:	90 Minuten
Originalspraak:	Düütsch
Filmkru
Speelbaas:	Niki Stein
Dreihbook:	Wieland Bauder Niki Stein
Produkschoon:	Norbert Sauer Cornelia Wecker
Musik:	Jacki Engelken Ulrik Spies
Kamera:	Arthur W. Ahrweiler
Snitt:	Barbara Hennings
Szenenbild:	Claudia Hellwich
Kledaasch:	Anette Schröder
Dorstellers
Stephan Kampwirth: Lutz Lenarth Mišel Matičević: Manfred Brettschneider Loretta Pflaum: Sigrid Katrin Bühring: Regine Lehmann Arndt Schwering-Sohnrey: Philip Blaschke Matthias Klimsa: Bernd Briesow Robert Gwisdek: de junge Lutz Philipp Danne: de junge Manfred Max Mauff: de junge Philip Jannik Büddig: de junge Bernd Werner Wölbern: Journalist Berg Ludwig Blochberger: FDJ-Funkschonäär

De Film harr bi’t Filmfest Hamborg an’n 3. Oktober 2007 Premiere un weer in’t Feernsehn to’n eersten mol an’n 26. November 2007 in’t ZDF to sehn.

Inholt

De veer jungen Lüüd un Frünnen Lutz Lenarth, Manfred Brettschneider, Philip Blaschke un Bernd Briesow wasst in Strausberg in de DDR op. As in’n August 1961 de Berliner Muur hoochtagen warrt hebbt se de Snuut vull vun dat totalitäre System in dat se leven mööt. Se smeert dorophen antikommunistische Parolen an de Wannen vun Strausberg, üm sik Luft to maken. Den annernn Dag steiht bi jem aver de Stasi vör de Döör un nimmt jem alltohopen fast. In en Schauprozess warrt de veer wegen „staatsgefährden Propaganda“ to lange Haftstrafen veroordeelt un insparrt.

Na dörteihn Johren hett Lutz dat Glück in een Uttuusch-Programm to kamen: he warrt vun de BRD freeköfft un in’n Westen afschaven. So kummt he na Hamborg, woneem he dat eerst swoor hett sik torecht to finnen. Man he finnt Arbeit un gewöhnt sik na un na an de Freeheit, de he torüchwunnen hett. In Hamborg dröpt he dör Tofall sien ollen Fründ Manfred, de all vör em vun de Bundsregeren freekööft worrn is un sik en fre’e Kfz-Warksteed opboet hett.

Blangen sien schienbor börgerlich Leven hett Manfred aver ok Kuntakten to en börgerlich-konservativen Kreis vun teemlich rieke Lüüd, de sik gegen de DDR insetten doot. Över disse Sellschop kriggt he ok Kuntakt to den Journalisten Berg, de för den Spiegel arbeit un na Bewiesen för de Sülvstscheetanlagen an de binnerdüütschen Grenz söcht, vunwegen dat he dorvun en Titelstory maken will. Över sien Kuntakten na dissen Kreis warrt he aver ok mit Geld versorgt, üm mit sien ümboet Auto as Fluchthülper Personen ut de DDR över de Grenze to smuggeln.

Manfred vertellt Lutz vun sien geheeme Misschoon un maakt ok em mit de Lüüd bekannt. Ofschoonst Lutz bang is, wedder bestraaft to warrn, lett he sik övertügen un hülpt Manfred bi sien Hülpakschonen. As een Akschoon meist scheef löpt, warrt Manfred in de DDR fastnahmen, vunwegen dat he wat gegen den Kommunismus seggt harr. He kummt aver gau wedder free. Ofschoonst sien Fründin dat för Angst üm em nich mehr mit Manfred uthollt un em sitten lett, maakt he wieter. Tosamen mit Lutz kriggt he dat hen, een vun de Sülvstscheetanlagen an de Grenz aftomonteren. Se övergeevt de Maschien an den Spiegel in’t Hapen, dat dorut en grote Geschicht maakt warrt, mit de de DDR apentlich in en slecht Licht stellt warrt.

Man, opletzt warrt dorvun blots en lütte Geschicht von jüst mol dree Sieten vun schreven. Ok den Automaat gifft dat nich mehr, vunwegen dat de Redakschoon dat Ding an den Bundsnarichtendeenst övergeven hebbt. As Lutz in sien Wahnung torüch kummt, is de apenbroken un dörwöhlt. Lutz gifft sik em to kennen un maakt kloor, dat he jetzt sülvst för de Stasi arbeiten deit. He gifft em to verstahn, dat he keen wieteren Akschonen gegen de DDR maken schall, vunwegen dat se em un Manfred op’n Kieker hebbt un nich mehr lang tokieken doot. As Manfred nochmol los will, üm en wietere Scheetanlaag aftoboen, versöcht Lutz em dorvun aftobringen. Se föhrt tosamen an de Grenz, man Lutz hett en bannig slecht Geföhl. He will Mnanfred noch fasthoillen, man de ritt sik los. As he an’n Grenztuun kummt warrt he vun Suldaten doodschaten. Lutz kummt mit dat Leven dorvun.

Kritik

• De TV Spielfilm beteken den Film as eerstklassig speelte un goot utstaffeerte Oparbeiten vun en düüster’t Kapitel vun de düütschen Historie.

Utteken

De Feernsehfilm weer 2008 för twee Filmpriesen vörslahn un is mit een dorvun uttekent worrn. Vörslahn weer he för de Goldene Kamera in de Kategorie Best düütschen Feernsehfilm. Uttekent weer he mit:

• 2008: den Düütschen Feernsehpries in de Kategorie Best Schauspeler för Mišel Matičević.

Weblenken

• Die Todesautomatik in de Internet Movie Database (engelsch)