De Distributiv (mannigmal ok Plurativ nöhmt) is en sünnerliche Numerus in de Spraakwetenschap. He betekent de Verdeln vun bestimmte Saken. Dörmit warrt en Reeg vun Numerialia (Tallwöör) dörstellt, as dat ok bi de Kardinaltallen, Ordinaltallen un Kollektivtallen is.

Dat Plattdüütsche kennt düsse Woortfoorm nich, man blots mit de Hülp vun sünnerlichen Ümschrieven as je: je veer Assen oder Königen billt en Quartett. Dörto gifft dat noch solke Wöör as enkelt, de as Exklusiv betekent warrt.

In dat Latien existeert en Woortfoorm för Distributivnumeralia:singulī, bīnī, ternī, quaternī, quīnī, sēnī, … – düsse warrt mit de adverbium numerale ok för de Multiplikatschoon bruukt (de in’t Plattdüütsche mit de Multiplikativa op -mal/-mol billt warrt):

bis bina sunt quattuor ‚tweemal je twee sünd veer‘

De Distributiv tritt besünners in de Turkspraken op:[1] So to’n Bispell in’t Uigursche vun de Turfan-Texten: tört öd içinde yana ikirer öd adrılur („binnen vun de veer Jahrtieden warrt je twee (Neven-)Jahrtieden ünnerscheden“); oder in de modernen Türkei-Türksch: Ikişer yataklı iki oda istiyoruz („Wi müchen twee Rüüm mit je twee Betten.“).

Butendem gifft dat Distributivsuffixen in’t klass’sche Mongoolsche (-ğad/-ged) un in de Westtochaarsche (Tocharisch B): -waiwenta[2]

Enkelnawiesen

ännern
  1. Gerard Clauson: The Turkish Numerals. In: Journal of the Royal Asiatic Society. 1959 S. 19–31.
  2. N. Poppe: Grammar of Written Mongolian. 1954