Feernlicht

Dat Feernlicht, ok Wietlicht oder Upblendlicht is en Part van de Fohrtüügbelüchten. Dat is Plicht, dat elk un een Kraftfohrtüüg en Feernlicht het.

Auto 1: Daallicht Auto 2: Wietlicht

Dat Feernlicht werrt bruukt as en Lichtteken oder wenn et düht düüster un dor nenne Straatlatüchten sind.

Funktschoon

Dat Wietlicht kann een as Belüüchten, wenn et düht düüster is bruken, man ok as en Lichtteken.

Symbol för dat Wietlicht up den Brukelboord

Wenn dat Feernlicht an is, mutt en blo Kontrolllamp up’n Brukelboord lüüchten.

Feernlicht

Meesttieds bruukt een dat Feernlicht, wenn et düht düüster is un de Fohrer de Straat nich wied noog överkieken kann. Een draaf jo blot so fix fohren, dat en binnen de Streek, de to överkieken, stoppen kann. Mit’t Feernlicht is düsse Streek wieder, dorümme kann een mit Feernlicht an, ok en beten wat swänker fohren.

Dat Wietlicht draff bruukt werrn, wenn

• kene Fohrers oder Footgänger, de in de Mööt kümmt, blennet werrn
• kene Straatlatüchten dor sind
• Fohrers, Footgängers un annere vör een nich blennet werrn

Lichtteken

Dat Lichtteken (ok Lichthuup oder Lichtsignaal) draff de Fohrer bruken, annere in’n Verkehr to wohrschauen. En Lichtteken to maken, tippt en Hevel för dat Wietlicht blot gans kort an. Up düsse Wiese lüücht de Schiensmieter för dat Wietlicht blot gans kort. Die Lichthupe ist eine Vorrichtung, mit der man die Fernscheinwerfer bzw. die Fernlicht-Glühwendeln kurz einschalten kann, um damit Deutschland So en Lichtteken is bi düssen Begeevnissen verlöövt:

• buten van Oortschoppen, den Fohrer vör enen, klaar to maken, dat een överhalen will.
• wenn een vör en Gefohr, för sik sülvst oder annere, wohrschauen will

Dat is bi düssen Begeevnissen verbaden en Lichtteken to maken

• Anzeigen des Gewährens der Vorfahrt des Gegenverkehrs bei Hindernissen, Engpässen oder an Kreuzungen (als freundliche Geste, s. u.)
• Een Fründ oder Naver, de in de Mööt kümmt, to gröten
• de Verkehr, de in de Mööt kümmt, vör en Tempokontroll to wohrschauen

Annere Fohrtügen

Iesenbahn

Bi den Tog sind de Regeln, wenn de Togföhrers dat Feernlicht bruken dröfft, meest de lieken as bi de Verkehr up de Straat. Dat Feernlich schall nich in Bahnhöven, an’n Perrong oder wenn en Fohrtüüg in de Mööt kümmt bruukt werrn. En beten swoor is dat bi Straten, de parallel längs, an Schienen vörbi löppt. Dor kann dat man passeern, dat en Tog en Fohrtüüg up’e Straat blennet.

Fohrrad

Ehrdage gaff et ok Schiensmieter mit Daallicht un Wietlicht för Fohrräder. Man vandage is dat nich begäng un dor gifft et ok nenne Gesett, dat seggt, dat en Fohrrad sowat hebben mutt.

Literatuur

• Rudolf Hüppen, Dieter Korp: Autoelektrik alle Typen. Motorbuchverlag, Stuttgart 1968, ISBN 3-87943-059-4.
• Jürgen Kasedorf, Richard Koch: Service-Fibel für die Kfz-Elektrik. 15. Auflage, Vogel Buchverlag, Würzburg 2007, ISBN 978-3-8343-3098-7.
• Hans-Hermann Braess, Ulrich Seiffert: Vieweg Handbuch Kraftfahrzeugtechnik. 6. Auflage, Verlag Vieweg + Teubner, Wiesbaden 2011, ISBN 978-3-8348-1011-3.