François Hollande
François Gérard Georges Nicolas Hollande [fʁɑ̃.swa.ʒe.ʁaʁ.ʒɔʁʒ.ni.kɔ.la.ɔ.ˈlɑ̃ːd] (* 12. August 1954 in Rouen, Seine-Maritime) is en franzöösch Politiker vun de Parti socialiste. He hett de franzöösch Parlamentswahlen an’n 22. April un 6. Mai 2012 mit knapp 52 Perzent vun de Stimmen in de Steekwahl gegen den konservativen Amtsinhebber Nicolas Sarkozy (UMP) wunnen un is dormit siet den 15. Mai 2012 Präsident vun dat Land.
Leven
ännernHerkunft un Utbillen
ännernFrançois Gérard Georges Nicolas Hollande wurr an’n 12. August 1954 in Rouen (Normandie) boren. Protestantisch Vörfohren vun de latere kathoolsch Familie weern vör 400 Johr ut de habsburgischen Nedderlannen inwannert.[1] Sien Vader Georges Gustave Hollande (* 1923), en Hals-Nöösen-Ohrendokter, weer Gegner vun de Résistance um Général Charles de Gaulle un betätig sück ok nah 1945 an’n rechten politischen Rand. Hollande sien Moder Nicole Frédérique Marguerite Tribert (1927–2009) weer Sozialarbeiterin.[1]
Hollande hett dat Lycée Pasteur in Neuilly-sur-Seine besöcht un studeer dornah Jura an de Universität Paris II un hett ok noch Afslüsse an dat Institut för Politische Studien (SciencesPo), an de Hannelshoochschool HEC as ok an de École nationale d’administration (ENA) maakt. Wiels sien Tiet an de HEC stunn he 1974 en Komitee to Ünnerstütten vun François Mitterrand (1916–1996) vör. 1980, nah den Afsluss vun de ENA, fung sien beroplich Karriere as Raat an’n Rekenshoff an.
An de ENA hett Hollande Enn vun de 1970er Johren bi en Studienprojekt över kommunale Problemrebeeden sien latere Levensgefährtin un Parteikollegin Ségolène Royal kennen lehrt. De beid hebbt meest 30 Jahre in en Beziehung leevt.[2]
Parteiinträe un Intrecken in dat Parlament
ännern1979 is Hollande de Parti Socialiste (PS) bitreden un wurr dör de Förspraak vun Jacques Attali Berader vun François Mitterrand in Wertschapsfragen. Nah den Wahlsieg vun Mitterrand bi de Präsidentschapswahlen 1981 is Hollande mit as Berader in den Élysée-Palast wesselt. In dat glieker Johr hett he ahn Spood gegen Jacques Chirac för en Parlamentsmandat in dat zentraalfranzöösch Département Corrèze antreden.
1983 wurr Hollande Büroleiter vun de Pressespreker vun de Regeeren vun Pierre Mauroy. In dat glieker Johr wurr he to’n Gemeenderaat vun Ussel (Corrèze) wählt; sien Börgermeesterkandidatur is aber scheitert.
1988, nah de Wedderwahl vun Mitterrand as Präsident in’n Mai hett Hollande, ditmal spoodriek, um en Parlamentsmandat in dat Département Corrèze kandideert, wobi he den Wahlkreis gegenöver sien Kandidatur 1981 wesseln dee. Ok in 1988 wurr he Perfesser för Ökonomie för de Studenten in dat darte Studienjohr an de SciencesPo; disse Lehrtätigkeit hett he bit 1991 bibehollen. 1989 wessel he ut Ussel in den Gemeenderaat vun Tulle, wo he Bigordenter vun den Börgermeester wurr.
1993 verloor Hollande sien Afordentenmandat un övernehm bit 1997 den Vörsitt vun en politischen Club (Club Témoin) ünner de Regie vun Jacques Delors. Dorneben hett he as Afkaat arbeit.
Trüggkehr in’t Parlament un Upstieg to de Leddfigur bi de Sozialisten
ännernBinnerparteilich hett Hollande Anfang vun de 1990er Johren de Strömung um Pierre Mauroy un Lionel Jospin ünnerstütt, stunn aber to glieker Tiet in’n drangen Kontakt mit Delors. In de PS wurr he 1994 Parteisekretär för Wertschapsfragen un in’t Vörfeld vun de Präsidentschapswahl 1995 Pressespreker vun Lionel Jospin för de sien Wahlkampagne. De glieker Funktschoon övernehm he nah de Wahl för de PS.
1997, bi den Sieg vun de Gauche plurielle bi de Parlamentswahlen, wurr Hollande weer to’n Afordenten för Corrèze wählt; dat Mandat kunn he sietdem twee Mal verteidigen. In dat glieker Johr wurr he, as Nahfolger vun den to’n Premierminister nömmten Jospin, Parteivörsitter (Premier Secrétaire) vun de PS.
In’n Juni 1999 wurr Hollande ok Afordneter in dat Europäisch Parlament; dit Mandat hett he aber all in’n Dezember 1999 weer daalleggt. In dat glieker Johr wurr he to’n Viezpräsidenten vun de Sozialistische Internatschonale wählt. 2001 wurr he buterdem Börgermeester vun Tulle.
Nah dat Debakel vun Lionel Jospin bi de franzöösch Präsidentschapswahl 2002, de ansluutend Nedderlaag vun de PS bi de Parlamentswahl in dat glieker Johr un den Trüggtoog vun Jospin ut de Politik övernehm Hollande de Führungsrull in de PS, de vördem Jospin harr. He föhr de Partei to’n Wahlsieg bi de Regional- un Kantonalwahlen 2004,[3] bi de de linke Parteien ünner Führung vun de PS 20 vun 22 Regionen vun dat europäisch Frankriek un Guadeloupe wunnen as ok in 51 vun de 100 Generalrääte vun de Départements den Präsidenten stellen kunnen. Ebenfalls 2004 wunn de PS ok de Europawahl in’n Juni 2004 mit 29 Perzent vun de Stimmen düütlich.
In de Debatte um de Europäisch Verfaaten stell sück Hollande klor up de Siet vun de Befürworter un dormit apenlich gegen den tweeten Mann vun de Partei, Laurent Fabius. Up Hollandes Anreegen wurr en parteiintern Referendum to disse Fraag afhollen, bi dat sück sien Lien mehrheitlich dörsetten dee. Dornah hett Hollande de Parteiführung nee upstellt, wobi Fabius in sien Funktschoon woll so bleev as bither, aber völ anner Gegner vun de Europäisch Verfaaten in’n Parteisekretariat gegen Befürworter as Martine Aubry, Dominique Strauss-Kahn oder Jack Lang ersett wurrn. Nich wenig dorvan hörrn tovör de Regeeren vun Jospin an. De Positschoon vun Hollande wurr aber 2005 dör de Aflehnen vun de Europääsche Verfaten in dat natschonale Referendum swacher, bi de völ Sympathisanten vun de PS mit „Nee“ stimmen deen.
Verzicht up Präsidentschapskandidatur 2007
ännernIn’t Vörfeld vun de franzöösch Präsidentschapswahl 2007 hett sück de Levensgefährtin vun Hollande, Ségolène Royal, letztlich spoodriek um de Kandidatur vun de PS, wiels Hollande sülvst dorup verzicht hett, sück to bewerben. Ut disse Tiet stammt de scherzhafte Tituleeren vun Hollande as Monsieur Royal, ofschons sück dat Poor 2007 privat as politisch utnannerleevt harr: Royal hett sück in hör Wahlkampagne deelwies gegen de eegen Partei dorstellt, wat dat Teel vun Hollande, de Partei to eenigen, tomöötleep. Unmiddelbor nah de Präsidentschapswahl, de Royal verlor, geev dat Poor sien Trennung bekannt; Hollande sall to disse Tiet all länger en Affäär mit sien hüüdig Levensgefährtin harrt hemm.[4]
In’n März 2008 kandideer Hollande weer as Börgermeester vun Tulle, legg dat Amt un ok sien Gemeenderaatsmandat trotz sien Wahlsieg aber glieks dornah daal, um Präsident vun den Generalraat vun Corrèze to wurrn; Afordnete vun de Natschonalversammlung dröfft maximal een Wahlamt up kommunaal un regionaal Ebene hemm. In’n November 2008 kandideer Hollande nah 11 Amtsjohren nich mehr as Premier Secrétaire vun de PS un wurr vun Martine Aubry aflööst.
Spoodrieke Präsidentschapswahl 2012
ännernAn’n 31. März 2011 geev Hollande, glieks nah sien Wedderwahl as Präsident vun den Generalraat vun Corrèze, sien Bewerbung um de Nomineeren as Kandidat vun de PS för de franzöösch Präsidentschapswahl 2012 bekannt. He gull nah Umfragen vun Anfang an as en vun de Favoriten för de Nomineeren, de vun de Partei eerstmals in en apen Vörwahl (primaires citoyennes) entschedd wurr. 2011 hett Dominique Strauss-Kahn nah Vergewaltigungsvorwürfen up sien Bewerbung; sietdem gull Hollande endgültig as Favorit. In’n eersten Wahlgang vun de Vörwahlen leeg he mit 39 Perzent vun de Stimmen an de Tipp vun de Bewarvers un muss sück en Steekwahl gegen Martine Aubry (30 Perzent) stellen. De wunn he denn aber mit etwa 57 Perzent vun de Stimmen un weer dormit Kandidat vun de PS bi de Präsidentschapswahlen 2012.[5] Hollande hett sien Präsidentschapskandidatur as Kandidatur för en Amt, dat he as „normal“ Präsident uttoööven gedenkt, betekent. Disse Satz teel up de polariseeren un as sprunghaft gellend Persönlichkeit vun Nicolas Sarkozy, Präsident vun Mai 2007 bit Mai 2012. Den Umfragen nah, de nah disse Üütern dörführt wurr, hebbt sück de meest Franzosen en „normalen“ Präsidenten wünscht.[6]
Privatleven
ännernHollande is mit de Journalistin Valérie Trierweiler tosommen.[7] Wiels se de Beziehung all in’n November 2007 apenlich maken dee, hett Hollande de eerst in’n Oktober 2010 bestätigt.[8]
Ut de Beziehung to Ségolène Royal, de bit 2007 andüer, stammen twee gemeensame Söhns un twee Döchter.[2]
Wahlmandate
ännern- 2012: Präsident vun de Franzöösch Republiek
- 1988–1993 un siet 1997: Afordenter vun de franzöösch Natischonalversammlung
- siet 2008: Präsident vun den Generalraat vun Corrèze
- 1999: Liddmaat vun dat Europääsch Parlament
- 1992, 1998–2001: Liddmaat vun den Regionalraat vun den Limousin
- 2001–2008: Börgermeester vun Tulle (Corrèze)
- 1989–1995: Viez-Börgermeester vun Tulle (Corrèze)
- 1989–2008: Liddmaat in den Gemeenderaat vun Tulle (Corrèze)
- 1983–1989: Liddmaat in den Gemeenderaat vun Ussel (Corrèze)
Warken
ännern- L’heure des Choix (dt. so veel as: Die Stunde der Entscheidungen) 1991 – in Tosamenarbeit mit Pierre Moscovici
- La Gauche bouge, éd. Jean-Claude Lattès, 1985
- L'Idée socialiste aujourd’hui, Omnibus, 2001
- Devoirs de vérité, Interviews mit Edwy Plenel, Stock, 2007
- Changer de destin, Robert Laffont, 2012
- Droit d’inventaires, Interviews mit Pierre Favier, Le Seuil, 2009
- Le rêve français, Éditions Privat, 2011
- Un destin pour la France, Fayard, 2012
Literatur
ännern- Bachy, François: François Hollande : un destin tranquille. Paris : Plon, 2001. – ISBN 2-259-19284-X
- Bachy, François: L’énigme Hollande. Paris : Plon, 2005. – ISBN 2-259-20173-3
- Raffy, Serge: François Hollande : itinéraire secret. [Paris] : Fayard, 2011. – ISBN 978-2-213-63520-0
Weblenken
ännern- Websteed vun François Hollande
- Oliver Meiler: Der Unterschätzte. Porträt in: Tages-Anzeiger van’n 6. März 2012
- DNB-Katalog
Enkeld Nahwiesen
ännern- ↑ a b Biografie in dat Internationales Biographisches Archiv 47/2011 van’n 22. November 2011, ergänzt üm Nahrichten dör MA-Journal bit KW 17/2012 (via munzinger.de).
- ↑ a b Ségolène Royal. In: Internationales Biographisches Archiv 43/2006 van’n 28. Oktober 2006, ergänzt um Nahrichten dör MA-Journal bis KW 42/2011 (afropen via munzinger.de).
- ↑ FAZ: Ségolène Royal trennt sich von Sozialistenchef Hollande 17. Juni 2007
- ↑ Hollande candidat, les socialistes s'affichent rassemblés, lemonde.fr, 16. Oktober 2011
- ↑ http://www.lexpress.fr/actualites/1/politique/francois-hollande-l-homme-d-appareil-qui-se-reve-en-president-normal_1038649.html, François Hollande, l'homme d'appareil qui se rêve en "président normal", AFP, Rutgever L'express.fr, van’n 9. Oktober 2010, Togreep 6. Dezember 2011 (franzöösch)
- ↑ Standard, 9. März 2012
- ↑ http://www.lepoint.fr/chroniqueurs-du-point/emmanuel-berretta/people-et-politique-hollande-officialise-son-histoire-avec-une-journaliste-13-10-2010-1248624_52.php, Hollande officialise son histoire avec une journaliste, vun Emmanuel Berretta, Rutgever: Le Point.fr, van’t 13. Oktober 2010, Togreep: 17. Oktober 2010 (franzöösch)