Francis Harry Compton Crick

Francis Harry Compton Crick OM (* 8. Juni 1916 in Northampton, England; † 28. Juli 2004 in San Diego, USA)^[1] weer en engelsch Physiker un Biochemiker. He hett tosommen mit James Watson de Molekularstruktur vun de Desoxyribonukleinsüre (DNA) opdeckt.

Leven un Wark

Modell vun de DNA-Düppelhelix

Crick harr 1937 an dat University College in London en Physikstudium afslooten. För en Tüschentiet weer he för de britisch Marine tätig un hett dor an magnetischen un akustischen Seeminen arbeit.^[1] Af 1947 studeer he tosätzlich Biologie un hett sück johrenlang, aber ahn Spood, an dat Cavendish-Laboratorium vun de Universität Cambridge bemüht, sien Dokterarbeit to schrieven. He hett sück mit de röntgenkristallographisch Ünnersöken vun dat Hämoglobinmoleküls befaat, as 1951 de amerikaansch Biochemiker James Watson to hüm stööten dee un sück beid doran maken deen, de Struktur vun de DNA uttofinnen. An' 28. Februar 1953 harrn de beid dat schafft, en rüümlich Modell vun de DNA-Düppelhelix to erstellen, dat up Röntgenbuugensdaten vun Rosalind Franklin un Maurice Wilkins footen dee. Dit Modell, dat se in den Artikel Molecular Structure of Nucleic Acids: A Structure for Deoxyribose Nucleic Acid in de Tietschrift Nature an' 25. April vörstellen deen, wurr weltberühmt un hett bit hüüd Gültigkeit. 1955 stell Crick sien „adapter hypothesis“ vör, de seggt, dat en bit dorhen nich bekannt Struktur de Aminosüüren to hör Teeloort bringt un dor richtig verknütt (hüüd weet man, dat dat de tRNA as Adaptermolekül is). 1958 formuleer he dat Zentrale Dogma vun de Molekularbiologie.

1962 kreegen Crick, Wilkins un Watson för hör rüümlich Modell vun de DNA den Nobelpries för Physiologie oder Medizin. 1960 kreeg Crick den Albert Lasker Award for Basic Medical Research, 1961 den Prix Charles-Léopold Mayer, 1962 en Gairdner Foundation International Award un 1972 de Royal Medal vun de Royal Society.

De Forschensgeschichte vun Watson, Wilkins un Crick gellt hüüd as negativ Musterbispeel för Good Wetenschaplich Praxis, wiel de Bekanntmaken in Nature 1953 ahn de autoriseert Övernahm vun nicht bekannt maakt Forschensergevnisse vun anner Forscher, vör allen vun Rosalind Franklin, nie nich tostannen kommen weer. Se keemen över Wilkins, de tosammen mit Franklin an dat King's College arbeiten dee, unrechtmäßig an de Daten^[2]^[3]

In de 1970er Johren greep Crick de Panspermie-Hypothese up (gericht Panspermie).

In dat hooch Öller hett sück Crick an sien eegen Institut in dat kalifoornsch La Jolla an en groot Herutfordern versöcht, dat Wesen vun den Geist to entratseln un dör en umfaaten Theorie to verkloren. So postuleer he 1990, dat nu de Tiet riep weer, dat Ratsel vun den minschlichen Geist natuurwetenschaplich in Angreep to nehmen. De Minschen, „hör Freud un Leeden, hör Erinnerungen, hör Teelen, hör Sinn för hör eegen Identität un Willensfreeheit – bi alldat hannelt sück dat in Wirklichkeit blots um dat Verhollen vun en riesig Ansammeln vun Nervenzellen un dortogehörig Molekülen“, formuleer he in sien 1994 rutbrocht Book „Was die Seele wirklich ist“.

Privates

Crick hett 1940 Ruth Doreen Tood heiraadt, mit de he een Söhn harr, den Wetenschapler Michael F. C. Crick. De Ehe is 1947 scheedt wurrn. 1949 hett he Odile Speed heiraadt, mit de he twee Döchter harr, Gabrielle A. Crick un Jacqueline M. T. Crick.

He is an' 28. Juli 2004 mit 88 Johren an Darmkrebs storven.^[1]

Literatur

James D. Watson: Die Doppelhelix, Rowohlt TB, 1997, ISBN 3-499-60255-5
Francis Crick: Was die Seele wirklich ist, Rowohlt TB, 1997, ISBN 3-499-60257-1 (englisches Original: The astonishing hypothesis: the scientific search for the soul, Scribner 1995)
Francis Crick: Of Molecules and Men, Prometheus Books, 2004 (zuerst 1967)
Francis Crick: What mad pursuit. A personal view of scientific discovery, Basic Books 1990
Francis Crick: Life itself. Its origin and its nature, Simon and Schuster 1981