Goya (Oper)

Goya is en Oper vön Gian Carlo Menotti. Dat Libretto schreev de Komponist sülven.

Dat Wark baseert up’t Levent vön de beropen spaansch Schilderer Francisco de Goya. It würr besünners schreven för de spaansch Tenor Plácido Domingo. Domingo bestell de Oper 1977. Premier harr de Oper in Washington D. C.. För en Reeg vön Upföhren’n in’t Sümmer 2004 in Wien wür dat Wark later anpasst an de Stimm vön Domingo, de sick över de Johrn verännert harr.

Inholt

Alleen en doov levt de oold Goya in Bordeaux. Hem dücht, he harr sien Levent nich recht leevt. He wüll de Twiefeln uutrümen en besinnt sick trüch up de Szenen in sien Levent, de hem wat wichtig dünkt. As Jungmann in Mardrid verleevt he sik binnen een Travern in een Kamerdeern. He deiht dick en seggt, he schüll ehrlang de gröttst Schilderer in heel Spanien wesen. De näächst Dag maalt he her en stellt fast, dat se man de Hertogin vön Alba,is en tobehöört to de hooch Adel vön Spanien. He hümmelt her up en raakt bannig verleevt. Nahdem dat de Hertogin Goya gans verovert hett, warrt de König afgünstig. Ümdat de Hertogin de Königin noch bavento argert – se lött söss Kamerdeerns bi een Baal een Duplikat anhebben vön’t nau dat Kleed, wat ook de Königin anhett, - bepraat de Premierminister Godoy den Schilderer, he schall man soldiaarsch sien mit den König. Goya gifft dat to. Want he so togevern weer, geiht de Hertogin aff vön hem. Goya warrt it nu wiss, dat he man bloots en Offer weer in de Machtstried tüschen de Königin en de Hertogin. He verlüst sien Gehör en retiereert. Achter nu de de Königin de Hertogin hett vergiften laten, liggt de Hertogin bi to starven en wüll Goya een leßt Mal sehen. Goya kann averst nich tiedig kamen, en achter se nu dood is, dinkt he, he harr nich recht leevt, ümdat he nix daan hett wedder de Waantostänn mang de Minschen en nix anners daan hett, as sien Schilderien to malen. Alba verschient hem in de lest Oogenblick en seggt hem, sien Levent en sien Schilderien hebbt baat in en höger Sinn. Goya starvt.

Weblinks

Goya (Oper) in Katalog vön't Düütsche Musikarchiv