Höpke

Höpke is een plattdüütschen Vörnaam för Deerns.

Herkamen

Wohrschienlich stickt achter düssen Naam en olen Naam mit twee Sülven. De eerste mutt Hild- ween hebben. Dat heet Striet oder Kampf. De tweede is en Woort ween, dat mit b anfangen dö, as -bald (dat heet ohne Bang, modig), -bert (beröhmt, glinsterig), -brand (Brand) oder -borg.

De plattdüütsche Naam

De ole lange Naam is tohopentagen wurrn. Ut Hildborg is denn de korte Form Hibbe maakt wurrn. Just de sülvige Form is avers ok vun de Jungsnaams Hildbald, Hildbert un Hildbrand maakt wurrn. Hibbe weer so eerst mol en korten Naam för Jungs un Deerns. As dor een Smusenaam för lüttje Kinner vun maakt weern scholl, hefft se dor dat Abbacksel to'n Lüttjer maken (Diminutiv-Suffix) -ike oder ok bloß -ke anbackt. Up düsse Aart keem denn Hibbeke tostannen. Dat heet Lüttje Hibbe. Mit de Tiet is dat e denn afslepen wurrn un de Naam Hippke weer dor. De Vokalen sünd fröher nich so akraat ut'neen holen wurrn. ü un ie un y sünd meist dörenanner bruukt wurrn (kiek ok bi Lieken), man ok o un ö. Dat is antonehmen, dat dat bi i un ö ok nich anners weer. De Naams Höpke un Hibbel wasst woll ut den glieken Stamm. So is dor denn de Form Höpke tostann kamen.

Fundöörd

De Naam Höpke finnt sik in ole Naams listen un Urkunnen toreerst

• 1678 in Deefholt bi Bremen (Hoepke)

Kiek ok nah bi

• List vun plattdüütsche Vörnaams

Weblenken

• Wofaken un woneem de Vörnaam in Düütschland vörkummt: Höpke

De Artikel „Höpke“ is een exklusiven Artikel up de Plattdüütsche Wikiepdia. In anner Spraakuutgaven is de nich to finnen.