Hillig Land

De Beteknung Hillig Land (hebrääsch:ארץ הקודש‎ Éreẓ haQodeš, Latiensch: Terra Sancta, greeksch: Άγιοι Τόποι Hagioi Topoi, araabsch: الأرض المقدسة‎, DMG al-Arḍu l-Muqaddasa) is en allgemeen-religiöös Beteknung för de historsch geografsche Region Kanaan bzw. Palästina. Se bedrapt Rebeeden vun religiös Wichtigkeit för de monotheistischen abrahamitischen Religionen Jodendom, Christendom, Islam un Bahaismus. En Deel vun de Hilligkeit vun disse Region kummt vun de religiöös Wichtigkeit vun Jerusalem un sien Bedüüden as dat Loovt Land, dat Abraham un dat Volk Israel nah de Olt Testament vun Gott verspraaken wurr.

Landkoort van 1759

Dat Daal vun dat Dood Meer

Christliche Geschichte

De Krüüztüüg wurrn um dat Hillig Land führt, um dat för de Religion vun de Christenheit torüch to erobern, nahdem Al-Hakim 1009 de Grabeskark in Jerusalem, en vun de gröttsten Hilligdömer vun dat Christendom, kört haun harr. Hüüd steiht disse Region in‘ Middelpunkt vun den Nahostkonflikt. De Utdruck geiht torüch up dat 4. Johrhunnert, as mit dat Enn‘ vun de Verfolgungstiet un dat Upfinnen vun dat „wohre Krüüz Christi“ in Jerusalem dör Kaiserin Helena dat Interesse vun de Christen an de Schauplätze vun de Bibel, vör allen an Jerusalem, waak wurr.

De fröheste dokumenteert Reis vun en (anonymen) christlichen Pilger ut Bordeaux in dat Hillig Land funn in dat Johr 333 statt. Se führ vun Bordeaux nah Jerusalem un is in en up Latien verfaat Itinerarium (Reisehandbook) mit Angaav vun de Wegstatschonen fasthollen.

Völ, wat ut dat Old Testament passeert is un ut dat Leven vun Jesu wurr nu lokaliseert, Gedenkstäen un Karken baut. De Wallfohrt in dat Hillig Land gull fortan as bedüüdsam för dat Seelenheil.

Christen in dat Hillig Land

De Christen in dat Hillig Land maaken blots en Deel vun twee Perzent vun de Gesamtbevölkerung vun Israel, Palästina un Jordanien ut un wurrn mit so wat 400.000 Glövenslüüd in 13 traditschonell Karken (fiev orthodoxe Karken, fiev uneerte Ostkarken, de röömsch-kathoolsche Kark, Anglikaansch Gemeenschap, Evangeelsch-luthersche Karken) angeven. Dat Latiensch Patriarchat vun Jerusalem ünnerhollt 63 Pfarren un 42 Scholen mit alltohop 19.000 Schölern. Stütt geven hett vör allen den Ridderorden vun dat Hillig Grafft to Jerusalem.

Literatur

• Robert L. Wilken: Art. Heiliges Land. In: Theologische Realenzyklopädie 14 (1985), S. 684–694 (mit wiedergahn Literaturangaven).
• Meinolf Schumacher: Die Konstituierung des „Heiligen Landes“ durch die Literatur. Walthers „Palästinalied“ und die Funktion der europäischen Kreuzzugsdichtung. In: Orientdiskurse in der deutschen Literatur. Hrsg. von Klaus-Michael Bogdal, Aisthesis Verlag, Builefeld, 2007, S. 11–30, ISBN 978-3-89528-555-4.