Jürgen Trittin
Jürgen Trittin (* 25. Juli 1954 in Bremen-Vegesack) is en düütschen Politiker vun Bündnis 90/De Grönen.
In de Johren 1990 bit 1994 weer he in Neddersassen Minister för Bunds- un Europasaaken, dorna vun 1998 bit 2005 Bundsümweltminister. Vun 2005 bit 2009 weer he Viezvörsitter vun de Bundsdagsfrakschoon, siet 2009 is he Frakschoonsvörsitter vun de Bundsdagsfrakschoon Bündnis 90/De Grönen.
Familie un Utbilln
ännernTrittin hett 1973 sien Abitur an’t Gerhard-Rolfs-Gymnasium maakt. In’n April 1974 hett he mit sien Wehrdeenst anfungen, vunwegen dat sien Kriegsdeenstverwegern toeerst nich annahmen worrn is. Eerst op’n Rechtsweg künn he af Januar 1975 sien Zivildeenst in en Heem för swoor optotehn Jungs bi Bremen afleisten[1]. Dorna hett he en Studium vun de Sozialwetenschoppen an de Georg-August-Universität in Chöttingen opnahmen, dat he as Diplom-Sozialweert afslaten hett. He hett denn as wetenschopplichen Mitarbeiter un as fre’en Journalist arbeit.
Trittin is nich verheiraat un hett en Dochter. He leevt in Berlin-Pankow.
Politische Loopbahn
ännern
To de Tiet vun sien Studium weer Trittin Liddmaat vun’n Kommunistischen Bund (KB)[2] un tietwies Liddmaat vun’n AStA as ok Präsident vun’t Studentenparlament. Siet 1980 is he Liddmaat bi de Grönen.
Vun 1982 bit 1984 Weer he Gewarfsföhrer vun de Raatsfrakschoon vun de Alternativen-Grönen- Initiativen-List (AGIL) in Chöttingen. Vun 1984 bit 1985 weer he Pressespreker vun de Grönen-Landdagsfrakschoon in Neddersassen.
In’t Johr 1985 is Trittin dör dat Rotatschoonsprinzip, dat dormols bi de Grönen praktizeert weer, in den Neddersass’schen Landdag narückt un is noch dat glieke Johr to’n Frakschoonsvörsitter wählt worrn. Dat Amt hett he bit 1986 bekleedt un denn noch mol wedder vun 1988 bit 1990.
In’t Johr 1989 weer he een vun de Grünners vun de Tietschrift Der Rechte Rand.
Vun 1990 bit 1994 weer Trittin in’t Kabinett vun Ministerpräsident Gerhard Schröder Minister för Bunds- un Europasaaken vun’t Land Neddersassen. He is denn ut den Landdag utscheedt wegen dat Prinzip vun Grönen vun’t Scheden vun Amt un Mandat. Na dat Enn vun de Root-grönen Koalitschoon is he 1994 in den Landdag torüchkamen un weer Viez-Frakschoonsvörsitter.
In de Johren vun 1994 bit 1998 weer he Spreker vun’n Bundsvörstand vun Bündnis 90/De Grönen. Ut dissen Grund hett he dormols wedder sien Mandat afgeven. Mit Intehn in den Bundsdag hett he dat Amt opgeven. In den Budnsdag is Tritten jeedmol över de Landslist Neddersassen in den Düütschen Bundsdag intogen.
In de vun Bundskanzler Gerhard Schröder föhrten Bundsregeren weer Trittin Liddmaat vun’t Kabinett. An’n 27. Oktober 1998 weer he as Bundsminister för Ümwelt, Naturschuul un Reaktersekerheit vereedigt. In disse Positschoon hett he de so nöömten Atomutstieg uthannelt. As de Landweertschopsministersche Renate Künast Vösitter vun de Bundsdagsfrakschoon vun Bündnis 90/De Grönen worrn is, hett Trittin vun’n 4. Oktober 2005 an för korte Tiet tosätzlich dat Gewarf vun’n Bundsminister för Brukerschuul, Nehren un Landweertschap wohrnahmen. Na de Wahl vun Angela Merkel as ne’e Bundskanzlersche is he an’n 22. November 2005 ut dat Amt utscheedt.
Na de Bundsdagswahl 2005 weer he bi de Wahl to’n Frakschoonsvörsitter gegen Fritz Kuhn ünnerlegen[3] un is an de Steed Viez-Vörsitter un ok politisch Koordinater vun’n Frakschoonsarbeitskreis IV „Butenpolitik, utwärtige Kulturpolitik, Minschenrechten, Entwicklungspolitik, Verdeffenderen, Europa“.
In’n November 2008 hett de Bundsdelegeertenversammeln vun de Grönen Renate Künast un Jürgen Trittin to jemehr Spitzenkandidaten för de Bundsdagswahl 2009 wählt. Tosamen mit Brigitte Pothmer hett he wedder de neddersass’sche Landslist anföhrt. Na de Wahl in’n Oktober 2009 is he gemeensom mit Renate Künast Vörsitter vun de Grönen-Frakschoon worrn. Trittin is Liddmaat in’n Utschuss för Saaken vun de Europääschen Union, in’n Ünnerutschuss Vereente Natschonen un Viez-Liddmaat in Utwärtigen Utschuss. Butendem höört he siet 2000 to den Parteiraat vun de Grönen.
Arbeiten bito, Inkamen un Liddmaatschoppen
ännernTrittin betütt keen Inkamen, dat den Bundsdagspräsident gegenöver opwiest warrn mutt[4]. Honorar, dat he för Vördrääg un Feernsehoptreden kriegen deit, spennt he na egen Angaven för soziale Projekten[5].
He is Liddmaat in’n Biraat vun de Akademie Waldschlößchen, Schirmherr vun Borneo Orangutan Survival Düütschland un vun’t düütsch-poolsche Projekt to’t Wooldökosystemforschen Inpine, Kuratoriumsliddmaat vun’n Weltfredensdeenst, vun de Stiftung Initiative Mehrweg[4] un na egen Utkunft Liddmaat bi fesa e. v., bi de Gewerkschaft ver.di un bi de Europa-Union Parlamentariergrupp Düütsch Bundsdag.[5]
Positschonen un Ansichten
ännernTrittin warrt to’n linken Flögel vun de Partei rekent[6]. Bi’n Striet twüschen de Flögels binnen de Partei is em dorüm lange Tiet de Rull vun’n linken Gegenpool to den „Realo“ Joschka Fischer tofallen[7]. Togliek warrt he as’n pragmaatschen un nüchternen Taktiker ansehn[3]. Anners as de so nöömten Fundamentalisten („Fundis“) steiht he för den Gedanken, dör Bedeeligen vun de Grönen an de Regeerenskoalitschoon soziale un ökoloogsche Telen in de Politik dörtosetten
Insetten deit he sik vör allen för Telen vun de Ökologie. To’n Bispeel hett he öllere Kunzepten vun de fröheren CDU/FDP-Regeeren ümsett, as to’n Bispeel dat Dosenpand. Bi’t Verlängern vun de Looptieten för Karnkraftwarken hett he en smallen Padd funnen twüschen de Intressen vun de grönen Basis un de Atomkraftgegners op de een un de Intressen vun de Atomindustrie op de annern Siet (Atomkonsens). Mit den Atomutstieg hett he in sien Amtstiet dat Begrenzen vun de Looptieten vun Atomkraftwarken dörsett.
In de Klimapolitik steiht he för en düchtigen Afbo vun Driefhuusgasen un en Weertschopspolitik, de op dat Teel vun en CO2-fre’en Produkschoon vun Weertschoppen utricht is. In den Sinn sett he sik in för’t Ümsetten vun’t Kyoto-Protokoll, sünners dör’t Inföhren vun’n Emisschoonshannel in de EU dör multilaterale Drapens un Afkamens. Ünner sien Verantworten keem dat butendem dör dat Anduern-Energien-Gesett to en starken Utbo vun de anduern Energien in Düütschland, as to’n Bispeel de Solarnenergie un de Windenergie.
Siet he ut dat Amt vun’n Ümweltminister utscheedt is, sett Trittin sik in sien parlamentaarsche Arbeit vör allen in de Butenpolitik un in de Europapolitik in. In de Energiebutenpolitik will he den weltwieten Utbo vun de anduern Energien vöranbringen un sett sik för en Enn vun de Weltweertschop vun’t Eerdööl in.
Kritik
ännernTrittin gellt as en polariseeren Politiker un warrt wegen sien faken teemlich scharpen Polemik, to’n Bispeel de Beteken vun en Fierlich Lüft vun de Bundswehr as „pervers Ritual“[8] vun politische Gegners jümmer wedder bannig in de Kritik nahmen. Bispelen dorför is de Schimp in Trittin sien Richt as „Ökostalinist“ dör den ehmoligen Bundsweertschopsminister Michael Glos[9] oder „Salonbolschewist“ dör den dormologen CSU-Generalsekretär Markus Söder[10]
In’t Johr 2001 weer Trittin vun Michael Buback in de Neeg vun den so nöömten Mescalero-Breef rückt[11], in den 1977 vun „klammheemliche Freid“ över den Dood vun dat RAF-Opper Siegfried Buback schreven weer[12]. Trittin hett sik den Inholt vun den Breef utdrücklich nich to egen maakt un hett sien dormolige Anmarken as Fackschopsvertreder an de Georg-August-Universität as en „trotzig Verdeffenderen vun de Meenungsfreeheet“ dorstellt[13]. In dat sülve Johr hett he sik de Literaturwetenschoppler un Düütschschoolmeester Klaus Hülbrock gegenöver de taz as de Chöttinger Mescalero to kennen geven[14].
In’n März 2001 hett Trittin in en Interview den dormoligen CDU-Generalsekretär Laurenz Meyer vörholen, he harr „de Mentalität vun en Skinhead un nich blots dat Utsehn“, vunwegen dat de vörher in en Interview seggt harr, dat he „Patriot weer un stolt dorop en Düütschen to wesen“[15]. Trittin hett sien Beteken later torüchnahmen un geev to, dat he sik in’n Toon vergrepen harr[16].
Kabinett-Tohöörigenkeiten
ännernPublikatschonen
ännern- Gefahr aus der Mitte. Die deutsche Politik rutscht nach rechts. Verlag Die Werkstatt, Chöttingen 1993, ISBN 3-923478-88-7.
- From Rio to Johannesburg : contributions to the globalization of sustainability Heinrich Böll Stiftung, Berlin 2001
- Welt um Welt. Gerechtigkeit und Globalisierung. Aufbau-Verlag, Berlin 2002, ISBN 3-351-02542-4.
- Die Realitäten der Atomenergie. Frankfurter Allgemeine Zeitung vun’n 16. Juli 2009.
Borns
ännern- ↑ Christoph Schult: Zivildienst. Hat sich Joschka Fischer gedrückt?, Spiegel online, 17. April 2001.
- ↑ Matthias Schöberl: Jürgen Trittin – eine politische Biographie, phoenix.online
- ↑ a b Matthias Geis: Der Triumph des ewigen Zweiten. Die Zeit, 13. September 2007.
- ↑ a b Siet bi’n düütschen Bundsdag
- ↑ a b Angaav op www.trittin.de
- ↑ Claus Christian Malzahn: Der Fehler des Strategen, Der Spiegel 12/1998.
- ↑ Nicht_immer_Aber_zu_oft Matthias Geis: Nicht immer. Aber zu oft. Die Zeit 13/2001.
- ↑ Franz Walter: Grüner Spitzenkandidat Trittin. Der schüchterne Bürgerschreck. Spiegel online, 8. Mai 2009.]
- ↑ „Öko-Stalinist“ gegen „Mitnahme-Mentalität“. Unwort des Jahres 2004. Spiegel online, 7. Dezember 2004.
- ↑ Na Jürgen Trittin in en Reed vun’n 20. November 2008
- ↑ Michael Buback, Meine Begegnung mit Jürgen Trittin. Über den „Mescalero“-Text, seine faschistoide Sprache und die folgenreiche Unterredung im Zug nach Berlin. Die Zeit, 06/2001.
- ↑ Mescalero-Nachruf: Gegenangriff
- ↑ Jürgen Trittin: Der Fremde im Zug. In: Der Tagesspiegel, 23. Januar 2001.
- ↑ Eine Begegnung mit Klaus Hülbrock. Auf dem Fernsehapparat blüht ein gelbes Blümchen In: taz, 10. Februar 2001: Vor zwei Jahren erklärte sich Mescalero zum ersten Mal in einem Brief an Bubacks Sohn Michael.
- ↑ Absurdes Getöse. Spiegel online, 26. März 2001.
- ↑ Skinhead-Vergleich. Trittins laue Entschuldigung. Spiegel online, 13. März 2001.
Weblenken
ännern
- Literatur vun un över Jürgen Trittin in’n Kataloog vun de Düütschen Natschonalbökeree
- Websteed vun Jürgen Trittin
- Biografie bi’n Düütschen Bundsdag
- Levensloop bi de Bundsdagsfrakschoon Bündnis 90/De Grönen
Walter Wallmann | Klaus Töpfer | Angela Merkel | Jürgen Trittin | Sigmar Gabriel | Norbert Röttgen | Peter Altmaier | Barbara Hendricks | Svenja Schulze