Joe Diorio
Joe Diorio (* 6. August 1936 in Waterbury, Connecticut as Joseph Louis Diorio; † 2. Februar 2022[1]) weer en US-amerikaansch Jazz-Gitarrist un Musikpädagoog.
Leven un Wirken
ännernJoe Diorio keem ünner den Infloot vun sien Unkel to dat Gitarrenspeel un hett van 1949 bit 1954 de Berdice School of Music besöcht. Eerste Upnahmen entstunnen Enn’n vun de 1950er-Johren mit Herb Jeffries un Lou Levy. Anfang/Midden vun de 1960er Johren hett he in Chicago mit Eddie Harris (Exodus to Jazz), Sonny Stitt (1963/64), Ira Sullivan, Bennie Green un Stan Getz arbeit, later ok mit Anita O’Day (Mello'Day, 1978), Monty Budwig, Pete und Conte Candoli, Pat Metheny, Horace Silver, John Pisano un Freddie Hubbard.
Af 1975 geev Diorio an de University of Miami Ünnerricht, speel dor mit lokalen Bands, en eegen Trio, dat ut hüm, Bob Magnusson (Bass) un Jim Plank (Slagtüüch) bestunn, un hett Musik för Feernseh-Dokumentatschonsfilme komponeert. 1977/78 hett he in de Nedderlannen, 1980 in Frankriek, 1987–90 in Italien un 1989 in Öösterriek arbeit. Nah sien Plattendebüt 1975 – en Soloalbum – hett he twee Tributalben för Wes Montgomery un Antônio Carlos Jobim upnommen. In de 1990er Johren speel he för dat Label RAM eenige Alben in, an de Riccardo Del Fra, Ira Sullivan un Steve LaSpina mitwarkt hemm; buterdem is he bi Upnahmen vun Robben Ford, Gary Willis un Mick Goodrick (Rare Birds, 1993) to hören. In’n Beriek vun den Jazz weer he luut Tom Lord tüschen 1958 un 2007 an 63 Upnahmesessions bedeeligt, toletzt mit de Singerin Cathy Segal-Garcia.[2]
Diorio hett an de University of Southern California ünnerricht, weer an dat Guitar Institute of Technology tätig un hett mehrer Lehrböker un Videos herutbrocht. Diorio weer ok Gastdozent an den Jazz & Rock Schulen Freiburg. To sien Schölers hemm ünner annern Paul Abler, Bruce Eisenbeil, Antonio Jasevoli, Thomas Langer un Michael Musillami hörrt.
Book
ännern- Jazz Structures for the New Millennium by Joe Diorio. Mel Bay Publishing, 2000.
Diskographisch Henwiesen
ännern- Italy (MGI Records; 1989) solo
- Double Take (RAM, 1992) mit Riccardo Del Fra
- We'll Meet Again (RAM; 1992) solo
- The Breeze and I (RAM, 1994) mit Ira Sullivan
- More than Friends (RAM, 1995) mit Steve LaSpina
- Stateside (Diorio Jazz, 2000) mit Bob Magnusson un Jim Plank
- It's About Time (2005), mit Bill Moio, Sid Jacobs, Jim Stinnett, Dom Moio
Lexikalisch Indrag
ännern- Richard Cook, Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz Recordings. 8. Uplaag. Penguin, London 2006, ISBN 0-14-102327-9.
- Leonard Feather, Ira Gitler: The Biographical Encyclopedia of Jazz. Oxford University Press, Oxford u. a. 1999, ISBN 0-19-532000-X.