Wikipedia

Juan Manuel Santos

Juan Manuel Santos Calderón (* 10. August 1951 in Bogotá) is en kolumbiaansch Politiker vun de Partido Social de Unidad Nacional, to deren Mitbegrünner he tellen deiht. He is siet den 7. August 2010 Präsident vun sien Land. Tovör weer he all mehrfack Minister. In' Tosommenhang mit sien Bemöhen um den Freedensperzess in Kolumbien wurr hüm de Freedensnobelpries för dat Johr 2016 tospraaken.[1]

Juan Manuel Santos (2010)

Leven

ännern

Familie

ännern

Juan Manuel Santos wurr in en inflootriek politische Familie rinboren. Sien Grootunkel Eduardo Santos weer van 1938 bit 1942 Präsident vun Kolumbien as ok Inhebber vun dat Blatt El Tiempo. De Vader vun Juan, Enrique Santos weer mehr as 50 Johr lang Herutgever vun dit Blatt; Juan sien Cousin Francisco Santos weer as Viezpräsident Stellvertreder vun sien Vörgänger in dat Präsidentenamt Álvaro Uribe.

Kindheit

ännern

Santos is in Bogotá upwussen, wo he dat Colegio San Carlos besöcht hett. Sien Schoolafsluss hett he as Seekadett an de Marine-Akademie in Cartagena maakt. Ansluutend hett he an de University of Kansas studeert un dor en Afsluss in Wertschapswetenschapen maakt. An de London School of Economics kreeg he en Master in Volkswertschaftslehre, an de Harvard Extension School en wiederen Master in Bedrievswertschapslehre Journalismus un en in Jura un Diplomatie an de Fletcher School of Law and Diplomacy.[2]

Karriere

ännern

Juan Manuel Santos weer Hööftgeschäftsführer vun de kolumbiaansch Koffie-Delegatschoon bi de Internatschonale Koffieorganisatschoon in London, Manager bi El Tiempo as ok Kolumnist för 14 Daagblööt. Ünner de Regeeren vun César Gaviria weer he 1991 Minister för Butenhannel. 1992 fung sien veerjohrig Amtstiet as Vörsitter vun de VII. Konferenz vun de Vereente Natschonen för Hannel un Entwicklung an. 1999 wurr he to'n Präsidenten vun de Wertschapskommission för Latienamerika un de Karibik (ECLAC) nömmt. Een Johr later wurr he Finanzminister vun Kolumbien.[3] Van 2001 bit 2002 weer Santos Direkter vun de Corporación Andina de Fomento (CAF).

Siet September 1994 leit Santos de Good Government Foundation,[4] de en entmilitariseerte Zoon vörslahn dee, um Freedensgespräche mit de FARC-Guerilla mögelk to maken.[5] Nah Utseggen vun de inhafteerten ehmalgen Kommandanten vun de AUC, Salvatore Mancuso, weer Santos aktiv an den Upbau vun paramilitärisch Verbände bedeeligt.[6]

Um de Präsidentschap vun Álvaro Uribes to ünnerstütten, hett he de Partido Social de Unidad Nacional (Partido de la U) grünnd. 2006 wurr he to' Minister för't Verdeffenderen nömmt. Wiels sien Amtstiet hett de Regeeren de FARC en Reeg vun Slääg versett, dorünner de Befreen vun Fernando Araújo Perdomo, den Dood vun Raúl Reyes bi en kolumbiaansch Luftangreep up en Lager vun de FARC up dat Staatsrebeet vun Ecuador in dat Johr 2008,[7] as ok dat Befreen vun de ehmalge Präsidentschapskandidatin Íngrid Betancourt un 14 wiedere Geiseln, wat ahn Blootvergeeten afgung. Wegen den Luftangeep up en Lager vun de FARC in Ecuador keem dat to stark diplomaatsch Spannungen tüschen Kolumbien un de Nahberstaaten Ecuador un Venezuela as ok deren Verbünnten.[8] De ecuadoriaansch Justiz hett en Haftbefehl gegen Santos erlaaten un hett en Andrag up Utleefern stellt. Hüm wurrd mehrfack Mord un Angreep gegen de binnere Sekerheit vun Ecuador vörsmeeten. In en Feernsehdiskussion wull Santos nich utsluuten, sückse Aktschonen ok in Tokunft up venezolaansch oder ecuadoriaansch Staatsrebeet to befehlen.[9]

Massive internatschonale Kritik hett ok de Schandaal um de so nömmt Falsos Positivos („falsch fallene Guerilleros“) utlööst. Up jeden Guerilla-Kämper, egal of dood oder levend fangen nommen, is nah en geheime Armeedirektive en Koppgeld vun ümreekend 1300 Euro utsett. Dat führ dorto, dat bit to 3000 Unschuldig ümbrocht un as fallen Guerilla-Kämper utgeven wurrn, indem man hör bispeelswies eenfack FARC-Uniformen antrucken harr.[10]

I2009 is Santos vun dat Amt vun den Minister för't Verdeffenderen torüchtreeden un seggt, dat he as Präsident kandideeren wull, falls Uribe kein darte Amtstiet anstreeven würr. Bi de Präsidentschapswahlen an' 30. Mai 2010 reck he in' eersten Wahlgang mit 46,6 Perzent vun de Stimmen meest de afsolute Mehrheit. He muss sück denn an' 20. Juni en Steekwahl gegen sien grönen Herutforderer Antanas Mockus stellen, de up 21,5 Perzent vun de Stimmen keem. Santos harr in den Wahlkamp ankünnigt, de Politik vun Uribe un insbesünnere den Kamp gegen de FARC as bither fortsetten to willen.[11] Bi den tweeten Wahlgang bedrooch de Bedeeligung ünner 40 Perzent un en dreeveertel Million vun de Wähler hett ungültig stimmt.[12] Santos kunn den tweeten Wahlgang klar för sück entscheeden. He reck rund 69 Perzent vun de Stimmen.[13] Siet den 7. August 2010 is he amteeren Präsident vun Kolumbiens. An' 15. Juni 2014 is Santos mit 50,9 Perzent vun de Stimmen in en Steekwahl in dat Amt bestätigt wurrn. Sien Herutforderer Óscar Iván Zuluaga kreeg 45,1 %.[14]

Präsidentschap

ännern

Ofschons Santos as Minister för't Verdeffenderen un later as Präsidentschapskandidat as Hardliner gull, hett he to Anfang vun sien Regeerenstiet in' Gegensatz to sien Vörgänger Uribe düütlich moderatere Tööns to de Regeeren vun sien Nahbarlänner anslahn. Mit Ecuador, up de sien Territorium 2008 en vun Santos as Minister för't Verdeffenderen befohlen Luftangreep up en FARC-Camp stattfunn, wurrn de diplomaatsch Betrecken gau wedder upnommen.[15] Ok dat Verhältnis to den Staatschef vun Venezuela, Hugo Chávez wurrn düütlich entspannter.[16]

Ebenso wies Santos mit Chavez sien Nahfolger Nicolás Maduro versöhnliche Gesten.[17]

An' 26. September 2016 hemm Präsident Santos för de Regeeren as ok Timoleón Jiménez för de FARC in Cartagena en Freedensafkommen ünnerschreeven.[18] An' 2. Oktober 2016 hett sück aber en ganz knapp Mehrheit vun de Kolumbianer (50,2 %) in en Referendum gegen dissen Verdrag utspraaken un so hör Präsidenten en düchtig politische Nedderlaag bibrocht.[19] De kört dornah bekanntgeven Entscheeden vun dat Nobel-Komitte, Santos mit dem Freedensnobelpries uttoteeken.[1], deen ok sien Ünnerstütten in disse swoor Laag.

Weblenken

ännern
  Juan Manuel Santos. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen

ännern
  1. ↑ a b https://www.theguardian.com/world/live/2016/oct/07/nobel-peace-prize-2016-announcement-live
  2. ↑ http://www.presidencia.gov.co/prensa_new/ministerios/defensa.htm
  3. ↑ El Tiempo: En sus puestos
  4. ↑ [1] Fundación Buengobierno van 6. Januar 2011 [2] van' 2. Februar 1999}
  5. ↑ [3] Propuesta de Paz van' 6. Januar 2011 [4] van' 9. Februar 1999}
  6. ↑ Kristofer Lengert: [5] Von Bananen und gestrauchelten Senatoren, Lateinamerika Nachrichten van Juli/August 2007, afropen an' 25. Juni 2015}}
  7. ↑ OAS passes resolution on Colombian raid – CNN van' 6. März 2008
  8. ↑ Krise nach Militärschlag, Die Zeit 10/2008
  9. ↑ Albert Köstler: [6] Gefängnis statt Präsidentenpalast, amerika21 van' 1. Mai 2010, afropen an' 12. Juni 2010
  10. ↑ [7] [wayback=20100604041951] Die Blutspur des Kandidaten, WDR Weltspiegel van' 30. Mai 2010
  11. ↑ Santos klarer Gewinner bei Präsidentenwahl, Der Standard van' 31. Mai 2010
  12. ↑ Sandra Weiss: Haushoher Sieg des „Kriegstreibers“ Der Standard, 22. Juni 2010.
  13. ↑ Rotunda victoria de Santos en las presidenciales de Colombia, El País vom 21. Juni 2010
  14. ↑ Santos gewinnt Stichwahl, tagesschau.de vom 16. Juni 2014
  15. ↑ Tauwetter: Kolumbien und Ecuador nahmen diplomatische Beziehungen wieder auf, Der Standard van' 16. Dezember 2010
  16. ↑ Detlef Nolte und Christina Stolte: Selbstbewusst in die Zukunft: Lateinamerikas neue Unabhängigkeit (PDF; 507 kB), in: GIGA Institut för Lateinamerika-Studien Focus Nr. 12 2010, Siet 7
  17. ↑ amerika21.de: Versöhnliche Töne zwischen Venezuela und Kolumbien, 28. July 2013 (afropen an' 24. Januar 2014)
  18. ↑ Historisches Abkommen in Kolumbien tagesschau.de vom 26.09.2016
  19. ↑ Kolumbien sagt «No» zum Friedensabkommen nzz.ch vom 3.10.2016
Vun „https://nds.wikipedia.org/w/index.php?title=Juan_Manuel_Santos&oldid=946562“