Slachter

(wiederwiest vun Küter)

Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Slachter (Mehrdüdig Begreep).

De Slachter oder Slächter is eun aulet Werf un betekent wen de beroopsmotig slachtet un dat Fleusk verarböjjet. Slachters maakt van dat Fleusk för Exempel Wösst, man auk annere Fleuskprodutke. Slachter abööjet in Slachterüjjen oder in Slachthöven.

Slächtermeester un Gesell bi dat Slachten, Jost Amman, 16. Jh.
Amtswapen van den Slächtern

Historie

ännern

In’n Middelöller maak man in Noordduitskland eun Verscheel twisken de Mannsluie, de de Deerten slachten un de Mannluie, de dat Fleusk verarböjjen un verköffen. De Handwerkers, de öhre Upgove dat Slachten van’n Deerten was nööm man Küter. Os Lohn för öhre Arböjj kriegen seu dat Gleschinge un Indömels un boben up nau den Kopp van den Deerten. To dat Geschlinge seggt man up Platt auk Küüt un to’n Riuthalen seggt man dorümme auk iutküten. In veulen Städten in Plattduitskland gifft et Stroten, de nau wiesen dat dor öherdages mool de Küters arböjjen.(Küterstraat in Kiel, Küterdoor in Kiel, Lübeck, Stralsund, Rostock).

De Handwerkers de dat Fleusk verarböjjen un verköffen weern de Knokenhauer (Knakenhauer). In veulen Städten, to’n Bispill in Bremen oder Hannover gifft et Strotennaam os Knakenhauergasse und Knokenhauerstrate. In Hilmessen gifft dat sogor dat Knokenhaueramtshuus.[1]

  1. Alfred Schönfeldt: Räumliche und historische Bezeichnungsschichten in der deutschen Synonymik des Schlächters und Fleischers. Diss.Marburg 1965.S.78

Weblenken

ännern