Karl Julius Lohnert

Karl Julius Lohnert (* 27. Oktober 1885 in Unteröwisheim; † 21. Januar 1944 in Leipzig) weer en düütschen Astronom un Psycholoog.

Leven un Wark

Na sien Afsluss an de Böverrealschool 1905 hett Lohnert toeerst veer Semester an de Universität Heidelbarg studeert. Dor weer he twüschen 1905 un 1907 as Helpsmann bi den düütschen Astronom Max Wolf togang. In disse Tiet hett he de veer Asteroiden (618) Elfriede, (623) Chimaera, (635) Vundtia un (639) Latona opdeckt un hett sik mit de Verdeelen vun Steerns in de Neeg vun Nevels befaat.

Dorna hett he noch teihn Semester Psychologie an de Universität Leipzig studeert, woneem he ünner Wilhelm Wundt un Johannes Volkelt sien Dokter maakt hett. Lohnert hett sik mit dat Wohrnehmen vun Formen vun Rechtecken ut’nannersett un hett dorför en Apparat boet, mit den en Versööksperson in korte Tiet twee Rechtecken mit ännerbore Sietenproprotschonen antokieken.

Na Lohnert is de Asteroid (11434) Lohnert nöömt, de in’n Oktober 1931 vun Karl Wilhelm Reinmuth in Heidelbarg opdeckt worrn is.

Publikatschonen

• Die Sternverteilung um die großen Nebel bei ξ Persei und 12 Monocerotis. In: Publikationen des Astrophysikalischen Instituts Königstuhl-Heidelberg., Band 2, 1906, S. 159–165
• Beobachtungen veränderlicher Sterne von Aug. 1905 bis Okt. 1906. In: Publikationen des Astrophysikalischen Instituts Königstuhl-Heidelberg., Band 3, Nummer 6, 1908, S. 113–123
• Untersuchungen über die Auffassung von Rechtecken. (Dissertatschoon) W. Engelmann, Leipzig, Berlin. 1913 OCLC: 223981597

Literatur

• Lutz D. Schmadel, Susanne Guski-Leinwand: Karl Julius Lohnert – ein unbekannter Astronom, experimenteller Psychologe und Lehrer. In: Beiträge zur Astronomiegeschichte. Band 11, 2011, S. 335–350, ISBN 978-3817118830