Laphroaig (Brenneree)
Laphroaig (sproken: la-froig [læˈfrɔɪg]; wohrschienlich gäälsch lag (Lunk) – ooltnoordisch breiðr vik (brede Bucht)[1]) is en Whisky-Brenneree op dat schottische Hebriden-Eiland Islay. De Hüüs vun de Destille sünd in de schottischen Denkmollisten in de Kategorie C inordent[2].
| Laphroaig | |
|---|---|
 Brenneree Laphroaig | |
| Land | Schottland |
| Region | Islay |
| Tyyp | Malt |
| Status | aktiv |
| Besitter | Beam Suntory |
| Grünnt | 1815 |
| Grünner | Donald & Alex Johnston |
| Waterborn | Kilbride Dam |
| Washstill(s) | 3 × 10.910 l |
| Spiritstill(s) | 3 × 3.630 l; 1 × 7.270 l |
| Produkschoonsvolumen | 2.700.000 l |
| Websteed | www.laphroaig.com |
Historie
ännernLaphroaig liggt in en lütte, naturbelatene Bucht. Dor is de Brenneree offiziell 1815 vun de Bröder Donald un Alex Johnston grünnt worrn. Anfangs weer dat en lütte Hoffbrenneree för den egenen Geneet. Ok jemehr Vadder harr al een vun de beiden illegalen Brennereen boen laten, ut de later de Brenneree Lagavulin worrn is. Op dat Land, dat vundaag to de Destille höört geev dat twüschen 1837 un 1868 bito noch en annere Destille, neemlich de olle Ardenistiel Distillery vun Andrew un James Gairdner, de ok ünner de Naams Kildalton Distillery (1849–1852) un Islay Distillery (1852–1866) bekannt weer. De Brenneree bleev bit 1954 in’n Besitt vun de Familie. De letzte ut den Johnston-Clan, Ian Hunter, hett de Firma sien Sekretärsche Bessie Williamson överlaten. De hett de Brenneree 1967 an Long John Distillers verköfft, beheel sülvst aver wieter dat Seggen, bit se sik 1972 in Rohstand güng.
1923 un 1969 is de Destille wieter utboet worrn un beid molen weern twee ne’e Brennblasen inboet. 1974 keem de letzte Brennblaas dorto, so dat nu tosamen söven Stück in Bedrief sünd. As Long John Distillers 1975 vun Whitbread övernahmen weer, dat sülvst to Allied Domecq höör, hett ok Laphroaig den Besitter wesselt. Allied Domecq is 2005 denn vun Pernod Ricard övernahmen worrn. De Firma kreeg aver Oplagen vun’t Kartellamt un hett dorüm Laphroaig wedder afstött. So keem de Destille an Beam Global Spirits & Wine, en Dochterünnernehmen vun Fortune Brands. De Firma is 2014 denn vun den japaanschen Kunzern Suntory övernahmen worrn, so dat Laphroaig intwüschen to jemehr Portfolio höört [3][4].
Siet 1994 is Laphroaig Hoffleverer vun’n Prince of Wales för Single-Malt-Whisky
Produkschoon
ännernLaphroaig is de süüdlichste vun de aktiven Islay-Brennereen un de Lagerhüüs leegt direkt an de See, de bi hogen Bülgengang vun’t Water ümspöölt warrt. Dat Soltwater, de Seeluft, dat törfige Water ut den Kilbride Dam un de Törf (Glenmachrie Peat Moss) de vun egene Feller op Islay kummt un en hogen Moos-Andeel opwiest, schüllt för den tyypschen Smack vun den Whisky verantwoortlich wesen. Man, nich dat hele Molt kummt ut egene Produkschoon: ruchweg 75% warrt vun de Port Ellen-Molteree toköfft mit en Phenol-Andeel vun üm un bi 40 ppm.
De Anlaag vun Laphroaig ümfaat en Meeschfatt (mash tun) vun 8,5 t un söss Gäärfatten (wash backs) ut Eddelstahl to 42.000 l. Brennt warrt in dree wash stills to 10.910 l un veer spirit stills vun ünnerscheedliche Grött: dree dorvun faat 3.630 l un de letzte 7.270 l. Hitt maakt warrt se över Damp. In’t Johr warrt in de Destille ruchweg 2 Millionen Liter brennt.
Kiek ok
ännernLiteratur
ännern- Marcel van Gils, Hans Offringa: The legend of Laphroaig, Still Publishing 2007, ISBN 978-90-89100-276
- Charles MacLean (Rutgever): Whisky. World Guide, Regions, Distillers, Malts, Blends, Tasting Notes. Dorling Kindersley, London et al. 2008, ISBN 978-0-7566-3349-3.
- Walter Schobert: Das Whiskylexikon. Fischer Taschenbuch Verlag, Frankfort an’n Main. 2003, ISBN 978-3-596-15868-3
Borns
ännern- ↑ http://www.gaelicplacenames.org/databasedetails.php?id=136
- ↑ Indrag in de schottischen Denkmollisten
- ↑ Japaner übernehmen Laphroaig und Ardmore, Whic Whisky Blog; afropen an’n 16. Januar 2014
- ↑ Suntory Holdings schließt Übernahme von Beam Inc. ab, finanzen.net vun’n 1. Mai 2014; afropen an’n 5. Juli 2014
Weblenken
ännern
Koordinaten:55° 38′ N, 6° 9′ W