Otto Fritz Meyerhof
Otto Fritz Meyerhof (* 12. April 1884 in Hannober; † 6. Oktober 1951 in Philadelphia, Pennsylvania) weer en düütsch Biochemiker, de 1922 gemeensam mit Archibald Vivian Hill för sien Forschen över den Stoffwessel in' Muskel den Nobelpries för Physiologie oder Medizin kreeg. Besünners würdigt hett dorbi dat Stockholmer Nobelkomitee Meyerhof för sien Opdecken vun dat Verhältnis tüschen Suerstoffverbruuk un Melksüerproduktschoon in' Muskel[1].
Leven
ännern
Otto Fritz Meyerhof is in en düütsch-jöödsch Öllernhuus upwussen; de Vader Fritz Meyerhof weer en wohlhaben Koopmann, de Moder Bettina, borene May, weer Huusfru. Den gröttsten Deel vun sien Kindheit un Jöögd verboch he in Berlin, wo he 1903 sien Abitur maaken dee un dornah en Medizin-Studium upnehm. In disse Tiet is he to den Früendskrink vun den later in Chöttingen lehren Philosophen Leonard Nelson stött, den he en Leven lang früendschaplich verbunnen bleev (nah de fröh Dood vun Nelson geev he mit Franz Oppenheimer un Minna Specht bit 1937 de vun Nelson wedderbegrünnd Abhandlungen der Fries’schen Schule, Neue Folge herut); hier lehr Meyerhof 1907 ok sien gliekfalls philosophisch hoochinteresseerten Kommilitonen Arthur Kronfeld un wenig later de Mathematik-Studentin und Malerin Hedwig Schallenberg kennen, de 1914 sien Fru wurr. Mit hör harr he een Dochter un twee Söhns, de in den USA later Kinnerdoktersche bzw. Physiker wurr. Sien Söhn George Geoffrey Meyerhof weer Bauingenieur.
He hett sien Studien in Freiburg, Straßburg un Heidelbarg fortsett un hett dor sien Doktertitel in' Dezember 1909 bi Franz Nissl, den Direkter vun de Psychiatrischen Universitätsklinik, mit en up de Arbeiten vun den Philosophen Jakob Friedrich Fries stütt wetenschapstheoretisch Arbeit, de de Titel droog: „Beiträge zur psychologischen Theorie der Geistesstörung“. Mit de Psychoanalyse hett he sück in en vun sien Früend Kronfeld leit Arbeitsgrupp utnannersett, wiels he sück an de Klinik vun Ludolf von Krehl, an de ok Viktor von Weizsäcker arbeiten dee, vun Otto Warburg för de biochemische Erforschen vun den Muskelstoffwessel interesseeren un in de inarbeiten leet.
1912 gung Meyerhof an de Universität Kiel, habiliteer sück 1913 un wurr dor 1918 Perfesser. Dat Angebot vun en Professur in den USA, dat he 1923 nah den Nobelpries kreeg, hett he 1924 togunsten vun de Beropen an dat Kaiser-Wilhelm-Institut för Biologie in Berlin utslahn, vun wo he 1929 an dat vun Ludolf von Krehl up den Weg brocht Kaiser-Wilhelm-Institut für medizinische Forschung in Heidelbarg beropen wurr, an dat he af 1930 as Direkter vun de Physiologisch Afdeelen wirken dee un to wiederen bahnbreken Opdecken keem. In disse Tiet hemm Gustav Embden, Otto Meyerhof un Jakub Parnas den Mechanismus vun de Glykolyse upkloort (Embden-Meyerhof-Weg). Meyerhof wurr 1931 to'n ordentlich Liddmaat vun de Heidelbarger Akademie vun de Wetenschapen wählt. 1937 is he ut de Akademie uttreeden un 1947 geev dat de Wedderupnahm as korrespondeeren Liddmaat.
As Institutsdirekter vun en nich unmittelbar staatlich Inrichten kunn Meyerhof 1933 tonächst de Leitung vun dat Institutes ahn Beachten vun sien jöödsch Herkunft behollen, de badische Kultusminister hett hüm allerdings 1935 ünner natschonalsozialistischen Infloot de Lehrbefugnis wegnommen. In de folgen Johren hullen de Institutskollegen woll an Meyerhof fast, de Arbeitsbedingungen wurrn aber immer slechter, so dat Meyerhof in' September 1938 mit Hülp vun sien ehmaligen Schöler Alexander von Muralt tonächst in de Swiez flücht is[2] un vun dor ut nah Paris gung. 1940is he vör de inmarscheeren düütsch Truppen över Spanien un Portugal in de USA flücht. Dor hett hüm de Rockefeller Foundation en Forschensprofessur för physiologische Chemie an de University of Pennsylvania in Philadelphia betallt. Hier is he mit 67 Johr an sien tweeten Hartinfarkt storven, nahdem he den eersten söben Johr tovör överleevt harr.
De Universität Heidelbarg hett 2001 mit dat Inrichten vun dat Otto-Meyerhof-Zentrum für ambulante Medizin und klinische Forschung sien Andenken en ehrenvull Denkmal erricht.
Literatur
ännern- David Nachmansohn, Severo Ochoa und Fritz Lipmann: Otto Meyerhof. In: Biographical Memoirs of the National Academy of Sciences of the USA. Band 34, 1960, S. 152−182
- Joseph S. Fruton: Otto Meyerhof. In: Dictionary of scientific biography. Band 9, 1981, S. 359
- Gottfried Meyerhof: Erinnerungen an das Leben von Otto Meyerhof in Deutschland. In: Naturwissenschaftliche Rundschau. 44. Johrgang, Heft 19, 1991, S. 384–386
- Wolfgang Eckart und Christoph Gradmann: Meyerhof. In: Ärztelexikon. München 1995, S. 252–253
- Michael Engel: Meyerhof, Otto. In: Neue Deutsche Biographie (NDB). Band 17, Duncker & Humblot, Berlin 1994, ISBN 3-428-00198-2, S. 393–396 (Digitalisat)
- Hans Hermann Weber: Otto Meyerhof. Die Umsetzung der Energie der Nahrungsstoffe in die Leistungen der Lebewesen. In: Hans Schwerte und Wilhelm Spengler (Hrsg.): Forscher und Wissenschaftler im heutigen Europa. 2. Mediziner, Biologen, Anthropologen. Reihe: Gestalter unserer Zeit Bd. 4. Stalling, Ollnborg 1955, S. 246–255[3]
Enkeld Nahwiesen
ännern- ↑ List vun de Nobelpriesdräger för Physiologie un Medizin up de Websteed vun dat Düütsch Historsch Museum.
- ↑ Neue deutsche Biographie, Bd.: 17, Melander - Moller, Berlin 1994 (S. 395)
- ↑ Autor: 1896–1974.- As ok in den Fall vun Rudolf Nissen as Schriever in dit Book, is dat bannig upfällig, dat en Forscher vun jöödsch Herkunft hier dorstellt wurrd, wiel dat vun twee ehmalgen SS-Angehörigen herutgeven wurr un sück de Upsatz in dat Umfeld vun Lobpreisungen vun völ knallharter Nazi-Wetenschapler (to’n Bispeel Otmar von Verschuer över Eugen Fischer) find
Weblenken
ännern
Otto Fritz Meyerhof. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
- Otto Fritz Meyerhof up de Sieden vun den Nobelpries (engelsch)
- Levensloop bi dat Otto-Meyerhof-Zentrum vun de Universität Heidelbarg
- Heiner Schirmer un Stephan Gromer (Universität Heidelbarg): Erinnerungsartikel to'n 50. Doodsdag 2001
- Detailinformatschonen to de Architektur vun dat Otto-Meyerhof-Zentrum für medizinische Forschung
- DNB-Katalog