Otto Gildemeister

Otto Gildemeister (* 13. März 1823 in Bremen; † 26. August 1902 in Bremen) weer Schriever, Senator un Bremer Börgermeester.

Otto Gildemeister stammt af ut de bekannte Bremer Familie Gildemeister. He is de Söhn vun Johann Carl Friedrich Gildemeister un siene twede Fro Tibeta, en Dochter vun den Prediger Johann Jacob Stolz, un de Broder vun Karl Gildemeister.

Al as en Schöler hett he tosamen mit sien Vader allerhand Klassikers in de düütsche Spraak öbersett. An Aischylos, Horaz, Tibull, Shakespeare, Byron un Ariost hett he sik ranmaakt. Dat Öbersetten vun grote Warken vun anner Völker ehr Dichtkunst hett he ok in sien Tiet as Politiker jümmers mit grote Kunst bedreben.

1842 güng he to’t Studeren nah Berlin. 1844 is he öberwisselt nah Bonn un 1845 keem he wedder nah Berlin torüch. Studeren dö he Historie, Politik un Volksweertschup. Dat Studium hett he aber nich afslaten. He is 1845 as Redakteur bi de Weser-Zeitung in Bremen inträden. Vun 1850 af an harr he dor dat Seggen. Wat de Politik angeiht, so stünn he up de liberale un konservative Siet. 1852 is he Sekretär bi’n Senat wurrn un 1857 hefft se em to’n Senator maakt. Dat warrt seggt, de grote Johann Smidt harr dat so wullt. As Senator harr he dat mit de Post un mit de butenlandschen Saken to kriegen. Vun 1869 af an weer he Vörsitter vun de Deputation för Finanzen. Ok bi de düütsche Politik hett he mitspeelt. Vun 1867 af an hett he för Bremen in den Bundsrat seten. Bi de eersten düütschen Behörden hett he ok mitmaakt. Dor weer he siet 1870 bi dat Amt för Hannel un Schipperee mit bi un weer vun 1878 af an Vörsitter vun dat Amt för Bojen un Baken. Toeerst hett he vun sien liberal Denken her goot funnen, dat Düütschland nu to en groot eenig Riek tosamenwassen dö, man later, ünner Otto von Bismarck sien Regeren harr he nich mehr groot Lust, in de düütsche Politik mittospelen. Bremer Börgermeester is he Oktober 1871 wurrn un veerteihn Jahr lang bleben. Achterher is seggt wurrn, dat he to vörsichtig un suutjen an de Saken rangüng un männigmal ehrder en Dichter as en Staatsmann weer. Luut Rumbölken weer nich sien Saak un seggt hett he eerst wat, wenn he fraagt wurr. Bloß in dat Jahr 1885 hett he sik bannig insett för dat Deperbuddeln vun den Werserstroom. An’n 11. Februar 1890 hett he as Börgermeester in Bremen Bott geben. De lesten twölf Jahre vun sien Leben hett he mit sien Familie tobröcht un Artikels för dat Daagblatt schreben. Nah korte Krankentiet is he an’n Lungensweer sturben. Sien schönen Graffsteen steiht hüüt noch up den Riensbarger Karkhoff in siene Vaderstadt.