Raymond Davis junior

Raymond Davis Jr. (* 14. Oktober 1914 in Washington, D.C.; † 31. Mai 2006 in Blue Point, New York) weer en US-amerikaansch Chemiker, de 2002 mit den Nobelpries för Physik „för bahnbreekend Arbeiten in de Astrophysik, insbesünnere för den Nahwies vun kosmischer Neutrinos“ uttekent wurr.

Leven

Raymond Davis wurr as Söhn vun en Fotografen un de sien Fru Ida Rogers Younger an‘ 14. Oktober 1914 in Washington D.C. boren. Dör den Infloot vun sien Vader, de an dat National Institute of Standards and Technology arbeiten dee un later Baas vun den Beriek Fotografische Technik wurr, ofschons he de High School nich afslooten harr, fung he all fröh an, eegen Experimente un Gerätschapen to entwickeln.

Nah den Besöök vun apenlich Scholen in Washington hett he sien Studium vun de Chemie an de University of Maryland 1938 mit en Diplom afslooten. Nah en Johr bi Dow Chemical in Midland, Michigan, gung he weer torüch an de Universität in Maryland, 1942 kreeg he sien Doktertitel an de Yale University in Physikalische Chemie un is as Reserveoffizier in de Armee intreeden. De folgen Johren verbroch he vör allen in den Dugway Proving Ground in Utah mit de Beobachtung vun Tests mit chemisch Wappen. Nah sien Entlaaten ut de Army 1945 hett he bi Monsanto Chemical in Miamisburg (Ohio) an radiochemischen Methoden arbeit, de för de Atomenergiekommission vun Interesse weern. In dat Fröhjohr 1948 gung he an dat Brookhaven National Laboratory (BNL), dat för de Entwicklung vun zivil Anwennen vun de Atomenergie nee grünnd wurrn weer. Dor hett he ok sien Fru Anna Torrey drapen, de in de Biologieafdeelen vun dat BNL beschäftigt weer. De bei hemm Enn‘ 1948 heiraadt un se harrn fiev Kinner, Andrew, Martha Kumler, Nancy Klemm, Roger un Alan. 1984 hett he dat BNL verlaaten un gung as Perfesser an dat Department of Physics and Astronomy vun de University of Pennsylvania in Philadelphia.

Wark

Davis kreeg bi dat BNL kien fast Upgaav towiest, sonnern he kunn sück en Rebeet nah sien Wahl utsöken – he hett sück für de Neutrinophysik entscheeden. Neutrinos ggev dat to disse Tiet blots as theoretisch Postulat, experimentelle Arbeiten dorto geev dat noch nich – dat weer somit en ideales Betätigungsfeld, um sien Erfohrungen in de Radiochemie intobringen.

Sien eerst Experiment weer de Umsetten vun en Idee vun Bruno Pontecorvo ut dat Johr 1946 to’n Nahwies vun de in en Karnreaktor entstahn Neutrinos mit de Reaktschoon ³⁷Cl + ν → ³⁷Ar + e. To dissen Zweck hett he an den Forschungsreaktor vun dat BNL en 1000-Gallonen-Tank mit Kohlenstofftetrachlorid baut, 1955 en grötteren dicht bi en Reaktor in de Savannah River Site. Disse Experimente verleepen aber negativ. Later hett sück herutstellt, dat de to disse Tiet favoriseerte Postulat vun de Identität vun Neutrinos un Antineutrinos falsch weer – dat kunn dorüm kien Nachwies gelingen, wiel in den Reaktor Antineutrinos ertüügt wurrn, wiels de Nachwiesreaktschoon up Neutrinos sensitiv is. Bemarkenswert is aber, dat Davis en 20-fack höhgere Empfindlichkeit för den Neutrinofloot reckt harr as se 1956 to’n experimentellen Nahwies vun de Reaktor-Neutrinos dör Frederick Reines, de dorför den Physiknobelpries 1995 kreeg, un Clyde Lorrain Cowan notwennig weern.

In‘ Ansluss an de Savannah-Experimente hett he sück mit dat Problem vun de Sünnenneutrinos befaat, en Thema, dat hüm tietlevens beschäftigen sull. Dorto hett he en Pilotanlaag in de Barberton-Limestone-Mine nich wiet vun Akron, Ohio, baut. In de 1960er-Johren hett he in de Homestake-Goldmine in Lead (South Dakota), South Dakota, in etwa 1400 Meter Deept en 100.000-Gallonen-Tank mit Perchlorethylen baut. Ofschons de eersten Meeten ahn Ergevnis bleven, hett he de Meettechniken sowiet verbetert, dat he um 1970 eerstmals Sünnenneutrinos nahwiesen kunn. De meeten Floot leeg aber blots bi etwa een Drüddel vun den vun John Norris Bahcall postuleerten Floot – dat Sünnenneutrinoproblem sull för de folgen Johren de Theoretiker un Experimentatoren beschäftigen un eerst dör dat Opdecken vun de Neutrinooszillatschoonen löst wurrn.

Würdigung

Davis weer tietlevens en Eenzelkämper, de dör sien Arbeit de Grundlagen vun de modern Neutrinophysik leggt hett. Dat gelung hüm weniger dör sien Ergevnisse as dör sien kompromisslosen Kamp, dat „wat nich to meeten weer“ to meeten. He hett de Fackwelt dör de Demonstratschoon vun en toverlässig Meetbarkeit ok vun Reaktschonsraten mit wenig Ereignissen pro Maand övertüügt. Eerst dör sien Meeten wunnen ok anner Forscher Vertruen in de Maakbarkeit un hemm Experimente as dat SNO, GALLEX oder Super-Kamiokande konzipeert. Dormit kunn dat Door to en „nee“ Physik afsiets vun dat akzepteert Standardmodell apen maakt wurrn.

För sien Leistungen kreeg he 2002 tosommen mit Masatoshi Koshiba de Hälft vun den Physiknobelpries uttekent, de anner Hälft gung an Riccardo Giacconi.

Davis weer to’n Tietpunkt vun d Verleehn 88 Jahre old un is dormit de bit dorhen öldste Minsch ween, de je en Nobelpries kreegen hett.

Utteknungen

Boris-Pregel-Pries, New York Academy of Sciences (NYAS), 1957
Comstock-Pries för Physik, United States National Academy of Sciences (NAS), 1978
Liddmaat vun de National Academy of Sciences, 1982
Liddmaat vun de American Academy of Arts and Sciences, 1985
Tom-W.-Bonner-Pries för Karnphysik, American Physical Society (APS), 1988
Ehrendokter, University of Pennsylvania (Penn), 1990
Panofsky-Pries, American Physical Society (APS), 1992
Beatrice-M.-Tinsley-Pries, American Astronomical Society (AAS), 1995
George-Ellery-Hale-Pries, American Astronomical Society (AAS), 1996
Ehrendokter, Laurentian University, 1997
Bruno-Pontecorvo-Pries, Joint Institute for Nuclear Research (JINR), Dubna, 1999
Wolf-Pries, Wolf Foundation, 2000
Ehrendokter, University of Chicago, 2000
National Medal of Science, 2001
Nobelpries för Physik, 2002

Weblenken

Raymond Davis, Jr.. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.