Rope
Rope (op plattdüütsch so veel as „Reep“; dt. Titel: Cocktail für eine Leiche) is en Thriller vun Alfred Hitchcock ut dat Johr 1948. Dat Dreihbook to dat Krimi-Drama baseert op dat Theaterstück Rope vun Patrick Hamilton.
Filmdaten | |
---|---|
Plattdüütsch Titel: | — |
Originaltitel: | Rope |
Düütsch Titel: | Cocktail für eine Leiche |
Produkschoonsland: | USA |
Johr vun’t Rutkamen: | 1948 |
Läng: | 80 Minuten |
Originalspraak: | Engelsch |
Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 16 |
Filmkru | |
Speelbaas: | Alfred Hitchcock |
Dreihbook: | Arthur Laurents Hume Cronyn Ben Hecht |
Produkschoon: | Sidney Bernstein Alfred Hitchcock |
Musik: | David Buttolph |
Kamera: | William V. Skall Joseph A. Valentine |
Snitt: | William H. Ziegler |
Szenenbild: | Perry Ferguson |
Kledaasch: | Adrian |
Dorstellers | |
|
Inholt
ännernDe beiden Studenten Brandon Shaw un Phillip Morgan hebbt den perfekten Moord plaant, to den se dör de Ansichten vun jemehrn ollen Schoolmeester Rupert Cadell över de „Kunst vun’n Moord“ un de moraalsche Överlegenheit vun’n Övermnischen inspireert worrn sünd. Mit en Stück Huusholtsreep stranguleert se jemehrn Klassenkameraad David un versteekt sien Liek in en Truh in jemehr Wahnung. Üm jemehr „Kunstwark“ to fiern un dat Geföhl vun jemehr Överlegenheit ordig uttokosten, hebbt se för den glieken Avend en Fier ansett, to de se Janet, de Bruut vun dat Opper, ehrn ehmoligen Fründ Kenneth (de bito noch en go’en Fründ vun David is) un ok de Öllern vun dat Opper inlaadt hebbt. Ok Rupert Cadell, en humorvull-zynischen Philosooph, de fröher jemehr Schoolmeester weer, kummt to de Fier. Un natüüprlich weer ok David, dat Opper, offiziell to de Fier inlaadt.
Dat Buffet vun de snaakschen Fier richt se op de Truh an, in de de Liek versteken is. In’n Verloop vun den Avend kriggt Cadell den Verdacht, dat de böös wat utheckt hett. De Fier geiht mit en wenig kommodige Stimmung to Enn. Dat liggt to’n een an de utövern Diskusschoon över dat „Vörrecht vun’n Moord“ dör de, de geistig överlegen sünd, aver ok an dat unfreewillige Tosamendrapen vun dat fröhere Poor Janet un Kenneth. Phillip hett den Moord nich so recht wegsteken künnt un wiest sik den helen Avend över nervös. Man, ok dör Brandon sien stark opdragen Vördrag över dat moraalsche Vörrecht vun’n Moord, maakt sik Rupert sien egen Gedanken över dat Wegblieven vun David.
As Rupert bi’t Rutgahn den verkehrten Hoot to faten kriggt un dorbi de Initialen vun David sütt, beslutt he, ünner en Vörwand noch mol in de Wahnung torüchtokamen. He fangt en Diskusschoon an, üm ruttofinnen, wat de beiden to verbargen hebbt. Opletzt hinnert de Studenten Rupert nich doran, de Truh apentomaken, so dat he de Liek vun David wohrhaftig finnt. Vull Schaam mutt Rupert faststellen, dat he en geistige Mitschuld driggt, ok wenn he nienich wullt hett, dat sien philosophische Thesen as en Oproop verstahn warrt. As he de beiden dat nochmol kloor maakt hett, sorgt Rupert dorför, dat de Polizei kamen deit, as he mit Brandon sien Pistool ut’t Finster in de Luft scheten deit.
Kritik
ännern- Lexikon vun’n internatschonalen Film: Mit beträchtlichem formalem Geschick gestalteter Thriller, der die Einheit von Ort und Zeit wahrt und den Eindruck erweckt, er wäre in einer einzigen Einstellung gedreht. Der Film erhält durch seine intellektuell-spielerische Machart einen makabren Anstrich, lässt sich zugleich aber als Warnung vor nazistischer Herren-Ideologie verstehen.
Cameo
ännernHitchcock hett ok in dissen Film en Cameo-Optritt. Glieks to Anfang in’n Vörspann geiht he an de Siet vun en Fro di Straat rünner. Toeerst harr Hitchcock plaant, sien Cameo in Form vun sien Kopp in Form as Lüüchtreklaam in den Film to setten. In eenige Szenen vun de Skyline is dat noch to sehn.
Achtergrünnen
ännern- Rope schall vun de Moord an den 14 Johr ollen Bobby Franks in’t Johr 1924 inspireert wesen hebben, den de beiden 19-johrigen Studenten Leopold un Loeb begahn worrn is. Se hebbt den Moord as en Kunstwark ansehn. En Verbinnen to den Fall, hett de Schriever Hamilton jümmer afstreden. Dör den Fall sünd ok de Filmen Compulsion, Swoon un Murder by Numbers inspereert worrn[1].
- De Dreihbookschriever Arthur Laurents künns sik mit sien leefste Faten vun dat Dreihbook nich dörsetten De Moord warrt in de Faten to Anfang nich wiest, man blifft bit to’n Showdown en Geheemnis för de Tokiekers. Laurent meen, dat sik op de Oort en grötteren Spannungsbagen opboen laten harr[2].
- Rope weer de eerste Farvfilm vun Hitchcock[1] un togliek de eerste den he as unafhangigen Produzent maakt hett. As sik de Film an een eenzigen Dreihoort afspeelt, wull he den Film den Schien geven, dat he in Echttiet aflopen deit. En Filmrull künn to de Tiet aver hööchstens teihn Minuuten bargen, so dat Hitchcock Sneden maken müss, de twüschen de Szenen aver kuum to marken sünd (unsichtbor Snitt). Dorbi geiht de Kamera op en Bild to an ’t Enn vun en Szeen, dat opletzt den helen Bildschirm swart utfüllen deit. In de nächsten Szeen warrt vun dat glieke Bild wedder torüchgahn. De hele Film bargt blots fief unsichtbore un fief harde Sneden un hett dormit blots ölven Instellungen, bi de sik de harden un de unsichtboren Sneden afwesselt.
- Tohopen mit veer annere Filmen weer Rope johrteihnten lang nich to sehn. De Rechten vun disse Filmen weern an Hitchcock torüchfallen, de jem as Arv för sien Dochter vörsehn harr. Rope weer eerst na 25 Johren in’t Johr 1984 wedder to sehn[1].
- De oorsprüngliche Faten vun’t Dreihbook is licht afännert worrn, ümdat de Homosexualität twüschen de dree Hööftfiguren nich so düütlich rutkamen schüll. To’n Bispeel weer de Anreed dear boy („leeve Jung“) överall ut dat Skript streken.
- De Rull vun Rupert Cadell schüll toeerst vun Cary Grant speelt warrn, de aver aflehnt hett vun wegen den homosexuellen Achtergrund. Brandon Shaw schüll an sik vun Montgomery Clift speelt warrn[1], de aver dopch nich nahmen weer wegen dat apen Geheemnis vun sien egen Homosexualität, wat den Inholt vun de Geschicht eerst recht in’n Vördergrund stellt harr[2].
Literatur
ännern- Patrick Hamilton: Party für eine Leiche. Ein Kriminalstück (Originaltitel: Rope). Düütsch vun Gottfried Greiffenhagen un Joachim Preen. [Bühnenmanuskript, dat nich to verköpen is] Kiepenheuer, Berlin ca. 1974, 109 S.
- Donald Spoto: The Art of Alfred Hitchcock. Hopkinson and Blake, New York 1976. ISBN 0-911974-21-0
- Robert A. Harris, Michael S. Lasky, Rgv. Joe Hembus: Alfred Hitchcock und seine Filme. Citadel-Filmbuch bei Goldmann, München 1976. ISBN 3-442-10201-4
- François Truffaut: Mr. Hitchcock, wie haben Sie das gemacht? (1966). Heyne, München 2003. ISBN 3-453-86141-8