Ruun
Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Ruun (Schrift).
Een Ruun of Wallak is een Hingst (van Peer, Esels of anner Deerten, wat to dat Geslecht van de Peer tobehöört), de kastreert is, dat heet een Hingst, wor de Klöten van wegnahmen sünd. Dat Woord Wallak bedüüdt soveel as een Peerd, wat kastreert is, nettso as de Peer uut de Walachei.[1] Ruun bedüüdt kastreert. [2]
Dör de Kastratschoon (oder dat Runen) verlüst de Hingst sien Vermögen, Fahlen to tügen. Man ook sien Beren warrt tomehrst anners. De Hormoons binnen dat Deert annert sück en de Deerten warrt geruhiger. So warrt it lichter, se in een Heerd to integreern.
Wenn slichts een van de Klöten wegnahmen warrt, ümdat – wat geböhren kann - de anner Klööt nich macklich to reken is, denn warrt dat Deert ook unfruchtbor, man dat annert sien Beren nich.
Bi de Kastratschoon warrt dat Deert - en in Sünnerheed ook de Klöten - bedooft. Dor sünd twee Weeg, een Peerd to kastreren: Dat kann stahn of liggen. Wenn dat Deert liggt, is dat feliger. Dor is alltieds de Gefohr, dat dat Deert – ofschoonst bedwelmt – noch trappt. Liggt dat Peerd, köönt de Beens mit Lichten tohoopbunnen warrn. So kann dat nich mehr trappen. De Ingreep duurt sowat een Viddelstünn. De Wund warrt achter de Operatschoon nich tohoophecht. Denn kann de apen Snittsehr jeder Dag schoon spöölt warrn. Dat duurt sowat dörtig Daag, bitdat de Hingst nich mehr fruchbor is nah de Ingreep. So lang blifft noch fruchtbor Material in dat Deert trüch nah de Ingreep.
De Kastratschoon warrt tomehrst bi Enters of Twenters uutföhrt.
Inkelt Nahwiesen
ännern- ↑ Friedrich Kluge, Elmar Seebold: Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache Walter De Gruyter Inc, 2002, ISBN 3110174723.
- ↑ Jan de Vries,F.De Tollenaere: Nederlands etymologisch woordenboek Koninklike Brill, Leiden ISBN 9004083928, kiek bi ruin.