The Importance of Being Earnest (1952)

The Importance of Being Earnest (op plattdüütsch so veel as „De Wichtigkeit, eernsthaft to wesen“; dt. Titel: Ernst sein ist alles) is de Titel vun en Filmkummedie ut dat Johr 1952. Dorbi hannelt sik dat üm en Verfilmen vun dat Theaterstück mit glieken Naam vun Oscar Wilde. Speelbaas weer Anthony Asquith, de ok sülvst dat Dreihbook na de Vörlaag schreven hett.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:	—
Originaltitel:	The Importance of Being Earnest
Düütsch Titel:	Ernst sein ist alles
Produkschoonsland:	Grootbritannien
Johr vun’t Rutkamen:	1952
Läng:	95 Minuten
Originalspraak:	Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland:	FSK 12
Filmkru
Speelbaas:	Anthony Asquith
Dreihbook:	Anthony Asquith na Vörlaag vun Oscar Wilde sien Roman
Produkschoon:	Teddy Baird
Musik:	Benjamin Frankel
Kamera:	Desmond Dickinson
Snitt:	John D. Guthridge
Szenenbild:	Carmen Dillon
Kledaasch:	Beatrice Dawson
Dorstellers
Michael Redgrave: Jack Worthing Michael Denison: Algernon Montcrieff Edith Evans: Lady Augusta Bracknell Joan Greenwood: Gwendolen Fairfax Dorothy Tutin: Cecily Cardew Margaret Rutherford: Miss Prism Miles Malleson: Canon Chasuble Walter Hudd: Lane Richard Wattis: Seton Aubrey Mather: Merriman

Inholt

Jack Worthing un Algernon Moncrieff sünd twee Frünnen, de faststellen doot, dat se beid dat glieke Geheemnis hebbt: Se beide hebbt sik en Person utdacht, in de jemehr Rull se af un to slippen doot, üm ut jemehr sellschoppliche Plichten ruttokamen. Jack, de sik in London as sien Broder Ernst utgifft, hett sik in Gwendolen Fairfax, de Kusine vun Algernon, verkeken un will ehr den Hoff maken. Man, dor is ehr Mudder, Lady Bracknell, vör, de dat gor nich gootheten kann, dat Jack sik as Finnelkind rustellen deit. Bito hett Gwendolen sik in’n Kopp sett hett, dat ehr Ehmann ‚Ernst‘ heten mutt, wat Jack vör dat Problem stellt nu sien verkehrten Naam to sien echten maken to möten.

As Algernon dorvun Wind kriggt, dat de junge Cecily, Jack sien achtteihnjohrig Münnel, teemlich smuck is un vun den utdachten Ernst teemlich andoon is, söcht he ehr op Jack sien Landsitt op un gifft sik sülvst as Ernst ut. Dat stellt sik rut, dat ok Cecily sik vörnahmen hett, inst en Mann to heiraten, de ‚Ernst‘ heet. As kort later ok Gwendolyn op den Landsitt ankummt, fleegt de beiden Frünnen op. De jungen Fronslüüd blievt doröver aver nich lang verargert, tomol de Mannslüüd sogor toseggt hebbt, dat se sik op den Naam ‚Ernst‘ döpen laat, wenn dat denn nödig deit.

Denn duukt aver Lady Bracknell ok noch op, de jümmer noch nich in en Hochtiet vun ehr Dochter inwilligen deit. Dorgegen willigt se teemlich gau in, dat Algernon Cecily heiraten dröff, as se gewohr warrt, woveel Geld Cecily besitten deit. Man, dorto will nu wedder Jack nich tostimmen, solang Lady Bracknell em nich de Hand vun Gwendolen geven deit. Eerst as Lady Bracknell Cecily ehr Gouvernante Miss Prism weddersütt, lööst sik allns op. Miss Prism harr 28 Johren fröher in dat Huus vun de Bracknells arbeit un is een Dag mit en Baby verswunnen, dat se dör en Versehn in en Reisetasch weggeven harr. Opletzt stellt sik rut, dat dat Finnelkind Jack dit Baby weer. In Wohrheit is he aver de Neffe vun Lady Bracknell un de Broder vun Algernon. Dorto kummt noch, dat sien wohren Naam ‚Ernst‘ is. Un so künnt an’t Enn doch noch beide Poren heiraten.

Kritik

• Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat de vigeliensche sellschopskritische Kummedie weniger Kino as veel mehr verfilmt Theater weer, liekers aver intelligent ünnerhollen de.

• In de Tietschrift Film-dienst stünn to lesen, dat dat en Verraat an de Filmkunst weer, wenn man de Kummedie as Film beteken de. Liekers künn man sik bi dit verfilmte Theater köstlich ünnerhollen. De beiden Dorstellers Redgrave un Denison weern för de feinen Nuancen loovt, mit de se den Charme, de Eleganz un den Hohn vun jemehr beiden „Ernsten“ dorstellen deen. Ok de beiden schrulligen Leefsten weern goot speelt, un ok Edith Evans ehr Speel as Lady Bracknell weer loovt.

Utteken

De Film is för twee Filmpriesen vörslahn wesen, hett dorvun aver keen winnen künnen. Nomineert weer Anthony Asquith för den Goldenen Löwen vun’t Venedig Film Festival un Dorothy Tutin för den BAFTA Award as veelversprekenste Nawass-Dorstellersche.

Vergliek mit de Vörlaag

De Film orienteert sik vun sien Inholt her bannig nau an dat Theaterstück. En poor Szenen sünd in jemehr Reeg ännert worrn, un de Dialogen weern körter maakt. De Text is aver to’n gröttsten Deel wöörtlich ut de Theater-Vörlaag övernahmen. De Film sülvst is ok in den Stil vun en Theaterstück dreiht, wat noch tosätzlich ünnerstütt warrt dör dat Hoochgahn un dat Fallen vun den Vörhang to Anfang un to Enn vun’n Film.

Weblenken

• The Importance of Being Earnest in de Internet Movie Database (engelsch)