De Verfallsenergie is de Energie, de bi’n radioaktiven Verfall vun en unbestännigen Atomkarn freesett warrt. Se warrt as kineetsche Energie op de Verfallsprodukten un den Dochterkarn överdragen, in Form vun Gammaquanten afstrahlt („γ-Strahlen“) un/oder as Anreegenergie in de Elektronenhüll vun den Restkarn spiekert.

Pellet ut Plutoniumdioxid, dat dör sien egen Verfallsenergie gleiht.

An’n eenfachsten to meten un tomeist in Tabellen angeven is de Energie vun de aftrahlten Alpha-, Beta- un Gamma-Deelken. Wenn kalorische Ünnersöken maakt warrt, mutt aver ok de Energie vun de Trüchstöötkarns un de Energie vun möögliche Folgreakschonen (as to’n Bispeel Elektron-Positron-Annihilatschoon na’n β+-Verfall oder de Neutroneninfang na’t Utsennen vun Neutronen) mit inrekent warrn.

En Deel vun de Verfallsenergie kann op Deelken överdragen warrn, de blots swoor natowiesen sünd. So warrt to’n Bispeel bi’n Betaverfall en Elektron-Antineutrino tüügt un freesett, dat en ünnerscheedlichen Andeel vun de kineetschen Energie opnehmen deit.

Meten un angeven warrt de Verfallsenergie normalerwies in Elektronenvolt (tyypscherwies in’t kilo- oder Mega-Rebeet. Een Elektronenvolt (eV) ist de Energie, de en Elektron opnehmen deit, wenn dat mit en Spannung vun 1 Volt versnellt warrt. Dat is üm un bi dat glieke as 1,6·10-19 J.

Kiek ok

ännern

Naverfallswarms