Walter Georg Karl Schröder

Walter Georg Karl Schröder (* 30. April 1884 in Anklam; † 5. Mai 1955 in Berlin) weer en düütschen Paster un Schriever.

Schröder hett dat Gymnasium in sien Heimatstadt besöcht un dor ok Abitur maakt. Af 1903 an hett he in Halle un Griepswohld Theologie un klassisch Philologie studeert. Dornah weer he as Schoolmeester in Niegbrannenborg un as Redakteur vun en Zeitung tätig, bevör he in September 1914 sein eerste theologisch Prüfung afleggt hett.

He weer denn Vikar an de Lutherkark in Stettin-Pommerensdorf, bit he in April 1917 de tweete theologisch Prüfung afleggt hatt. In September van dat sülvig Johr wurr he ordnineert un weer dornah hööftamtlich Geschäftsföhrer vun de Pommersche Fruenhelp un vun de Evangeelsch-Karkelk Helpvereen in Stettin. He weer aber ok kommunalpolitisch und kulturell tätig.

1928 hett he een Pfarrstää in Reinberg övernommen un studeer Volksweertschap in Griepswohld. Anfang 1933 hett he in Updrag vun de Stadt Berlin de Föhrung vun en Erziehungshuus övernommen.

1934 is he Vörsitter vun de Riekspommerbund wurrn, aber ok vun de plattdüütsch Vereenigung för Berlin un de Mark Brannenborg. He hett versöcht, sien Intensionen in disse Beriek mit de Natschonalsozialismus in Inklang to bringen.

Nah de Tweete Weltkrieg hett he in de Heimmseelsorg arbeit.

Sien Werken

ännern

Schröders wichtigst Engagement bedroop de plattdüütsche Spraak. He weer wesentlich an de Wedderinföhren vun de plattdüütsche Spraak in de Kark bedeeligt. Nah de Grünnen vun en pommersch Landsverband vun plattdüütsch Vereens, is de eerste plattdüütsche Gottesdeenst in Stettin in de Bugenhagenkark fiert wurrn. In de folgend Johren wurr en plattdüütsch Lederbook rutgeben un 1923 funn en Nedderdüütsch Week in Stralsund statt.

To’n 50. Doodsdag vun Fritz Reuter 1924 hett Schröder en plattdüütsch Gottesdeenst in Iesenack leit, 1927 un 1928 broch he en Sammlung vun Pastoren, de plattdüütsch predigen deen, herut.

Schröder hett ok an en Tosommensloot arbeit, de aber eerst 1990 dör de Grupp Plattdüütsch in de Kark gründ wurrn is.

Ehrungen

ännern
  • 1925 Licentiat för sien karkelk-soziale Arbeit (vun de theologisch Fakulität Universität Griepswohld)

Warken

ännern
  • Snurrig Minschen, 1907
  • Schnickschnack, 1908
  • Frisch sei das Herz, 1910
  • Am Wege. Neue Gedichte 1912
  • Auf sonnigen Pfaden. Allerlei Kinderreime gesammelt, 1915;
  • Ick weit einen Eikbom, H. 1, 1916; H. 2, 1917;
  • Von Hus un Heimat, 1920, 19222, 19253, 19344, 19395 (jeweils »vermihrt Uplag«);
  • Plattdütsch Kirchenleeder un plattdütsch Gottesdeinst-Ornung, 1921, 19222 (vermihrt Uplag), 19253, 19324;
  • Plattd. Gottesdienste in Pommern, in: Pommernkalender 3, 1922, 62-65;
  • Hrsg.: Plattdütsch Sprak un Ort. Amtliches Nachrichtenblatt för den Plattdütschen Landsverband Pommern, 1922-23;
  • Des Jahres Runde. Ein Bilderbuch für Groß und Klein. Von Marianne La Grange. Verse von W. S., 1924;
  • Im Wanderschritt des Lebens, 1929;
  • Der 2. Thessalonicherbrief, 1929;
  • Plattd. Lyrik mit bes. Beziehung auf Pommern, 1930;
  • Zielsetzung der »Pommerschen Heimatpflege«, in: Pommersche Heimatpflege I, 1930, H. 3, 77-80;
  • Klaus-Groth-Briefe, 1931;
  • Plattd. Gottesdienste, in: Demminer Tageblatt, 100. Jg., Nr. 305, 31.12.1931, 20. Beiblatt;
  • Von niederdeutschen Dichtern. Gesammelte Aufsätze, 1932;
  • Wallenstein vor Stralsund. Aus der [plattd.] Predigt bei der 700-Jahrfeier der Stadt Stralsund am 24. Juli 1934 (loses Blatt im Nachlaß); *Wege ins Licht. I, Worte fürs Leben, 1937;
  • II, Worte des Glaubens, 1939; Märkische Balladen, 1939;
  • Wenn die Heimatglocken läuten, 1939, 19432;
  • Von der Düne zum Bunker. Pommersche Dichtung I, 1940;
  • Hrsg.: II, Von der Düne, 1940;
  • Land am Meer. Pommersche Dichtung der Gegenwart, 1943;
  • Esther. Religiöses Schauspiel, 1954 (unveröffentlicht). -

Vertont Texten

ännern
  • Motett »Hew kein Angst nich un Furcht« (1924) v. Philipp Gretscher (1859-1937);
  • Ders.: Drei geistl. Gesänge auf plattd. Gedichte von W. S., 1927;
  • Albert Fröhling (Hrsg.): Pommernsang, ein plattdütsch Liederbauk, 1926;
  • W. S.: Gedichte, de sungen warden könen, davon veer tweefak vertont, in: Von Hus un Heimat, 19344, 78 (24 Texte);

Weblenken

ännern