While You Were Sleeping

While You Were Sleeping (op Platt so veel as „As du slapen hest“; dt.: Während Du schliefst) is en US-amerikaansch Filmkummedie ut dat Johr 1995 mit Sandra Bullock un Bill Pullman in de Hööftrullen un Jon Turteltaub as Speelbaas. Produzeert worrn is de Film vun Caravan Pictures un Hollywood Pictures.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: While You Were Sleeping
Düütsch Titel: Während Du schliefst
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1995
Läng: 100 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 6
Filmkru
Speelbaas: Jon Turteltaub
Dreihbook: Daniel G. Sullivan, Fredric LeBow
Produkschoon: Steve Barron, Arthur Sarkissian
Musik: Randy Edelman
Kamera: Phedon Papamichael
Snitt: Bruce Green
Szenenbild: Garreth Stover
Kledaasch: Betsy Cox
Dorstellers

Inholt

ännern

Lucy Moderatz is bi de Chicagoer U-Bahn anstellt. Se föhlt sik eensam un hett den Droom, na Europa un sünners na Italien to flegen. Heemlich hett se sik in Peter Callaghan verkeken, de jümmer an ehrn Schalter vörbikummt, wenn he mit de Bahn föhrt. Een Dag warrt he op’n Bahnstieg överfallen un fallt dorbi op de Spoor un verleert sien Sinn kort bevör en Tog kummt. Lucy kann em in’n letzten Ogenblick redden.

Vun wegen, dat sik in Krankenhuus en Süster verdeit, glöövt Peters Verwandten, dat Luya sien Bruut is. Se snackt dor ok nich gegen, wiel se bang is, dat se Arger kriggt. So lehrt se de Familie beter kennen un warrt denn ok to Wiehnachten op de Familienfier inlaadt. Peters Broder Jack is toeerst en beten argdenkern ehr gegenöver, mit de Tiet aver verkiekt he sik in ehr un se sik ok in em, wieldat aver all noch glöövt, dat se Peter verspraken is.

Peter waakt wedder ut sien Koma op un kennt Luvy natürlich nich, wiel he mit ehr nie wat to kriegen harr. De Familie schufft dat dorop, dat he sien Gedächtnis verloren hett, un denkt an Amnesie. Lucy will de Saak opkloren, aver Saul will dat för ehr klor maken. Man, he maakt dat denn doch nich. An de Steed versocht he Peter to besnacken, dat he Lucy en Andrag maken schall.

In’t Krankenhuus schall denn de Hochtiet wesen. In’n letzten Ogenblick aver kriggt Lucy dat Hartklabastern un gifft to, dat se sik de Saak utdacht harr un dat se sik egentlich in Jack verkeken hett. Se meent, dat se sik düchtig woll föhlt hett bi de Familie, as se dat lang nich mehr beleevt harr.

En beten later geiht Jack tohopen mit de Familie an’n Fohrkortenschalter, woneem Lucy Deenst hett un maakt ehr en Heiraadtsandrag. In’n Afspann bericht de Stimm vun Lucy vun jemehr Hochtietsreis na Florenz.

Kritik

ännern

De Film weer as nich sünners utermatig besnackt, weer aver as hartwarmend un lustig beschreven.

Peter Stack beteken den Film in de San Francisco Chronicle vun’n 20. Oktober 1995 as en „charmanten Nugat“ för Romantiker. De Film harr ahn Twievel bewiest, dat Sandra Bullock en Film drägen künn.[1]

Utteken

ännern

De Film weer för söss Priesen nomineert, ünner annern för den Golden Globe för Sandra Bullock as Best Hööftdorstellerin. Wunnen hett de Film an’n End twee Priesen:

Bornen

ännern
  1. Kritik von Peter Stack

Websteden

ännern