¿Bin ich schön? (op plattdüütsch so veel as „Bün ik schön?“) is de Titel vun en Episodenfilm vun de Speelbaas’sche Doris Dörrie, de ok an’t Dreihbook mitarbeit hett. Bi den Film hannelt sik dat üm en Tragikummedie ut dat Johr 1998, an de vele naamhafte düütsche Schauspelers mitspeelt hebbt.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: ¿Bin ich schön?
Düütsch Titel: ¿Bin ich schön?
Produkschoonsland: Düütschland
Johr vun’t Rutkamen: 1998
Läng: 112 Minuten
Originalspraak: Düütsch
Spanien
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: Doris Dörrie
Dreihbook: Doris Dörrie
Rolf Basedow
Ruth Stadler
Produkschoon: Bernd Eichinger
Martin Moszkowicz
Norbert Preuss
Musik: Roman Bunka
Kamera: Theo Bierkens
Snitt: Inez Regnier
Szenenbild: Claus Kottmann
Kledaasch: Yoshio Yabara
Dorstellers

Inholt

ännern

De Film wiest de Schicksalen vun sössteihn verschedene Personen in München un in’t spaansche Sevilla – un woans se mit’anner verknütt sünd. De Geschicht verlagert sik dorbi vun Spanien na Düütschland un wedder torüch. All Lüüd sünd verwickelt in Ieversucht un Affären, in Ehstrieden un Hochtieten, in Längen un geheeme Wünsch. All Figuren sünd dorin verbunnen, dat se trurig sünd un na en anner’t Leven längt. Se sünd fangen in Egdanken an fröhere Tieten oder klaagt över den Verlust vun en Person, de jem nahstahn hett. Eenige vun de Figuren drapt sik an’t Enn vun’n bi en Prozesschoonsfier, de Semana Santa in Sevilla. De Film besteiht ut ölven Episoden, de de Geschichten vun de enkelten Personen vertellt un woans se Leev, Wohrheit un Sinn söken doot.

In en Boutique lett sik Rita vun Franszika en Kashmirpullover verköpen, de ehr torüchwunnen Figur ünnerstrieken schall. Wiel se mit ehrn Mann Fred, de as Koch teemlcih ansett hett, slapen deit, geiht se in de Details vun ehr Dät op, vunwegen dat se vun ehr Ehleven langwielt is. Eerst in de Köök bi de Arbeit to Franziska ehr Hochtiet maakt he in ehr wedder de fröheren Geföhlen waak.

Franziska markt man drogegen an, dat ehr de bevörstahn Hochtiet mit Holger swoor fallen deit. Mit dat Bruutkleed rammt se op’n Weg na Huus dat Auto vun Elke, de se ehr Geschicht vertellt. Dorto kummt, dat ehr Ex-Fründ wedder wat vun ehr will.

Linda trampt dorgegen dör Spanien un belüggt all Lüüd: Den Düngemiddelvertreder Werner maakt se vör, dat se doovstumm weer, bi Bodo gifft se sik as doodkrank ut. An’n Dag vun de Prozesschoon ennt se in de Arms vun Franziska ehrn Ex-Fründ Klaus.

Bodo dorgegen verleevt sien Familienurlaub tosamen mit sien Fro Lucy un de Kinner in Spanien. Ok bi jem is dat Familienleven anslahn. Se kamt an’t Enn ok na de Prozesschoon, woneem Bodo aver nich wedder op de Trampersche Linda dröpt. Jemehr puberteren Dochter Angelina hett dorgegen so wenig Trüchholt in de Familie, dat se sik mit en Frömmen inlaten deit, blots üm sien moderne Brill to kriegen.

De olle Juan dorgegen is ünnerwegens mit de Asch vun sien Ehfro, de jüst doodbleven is. He kummt eerst wieder los vun sien Truer, as he in’n Regen den richtigen Oort finnt. An’n Stamm vun en free stahn Boom begraavt he ehr Överresten.

För Vera is de spaansche Urlaubsleev mit Felipe an’n Flaaghaven to Enn. Se lett sik dor afsetten, üm na Huus to de Hochteit vun ehr Süster Franziska to flegen. Se kummt dor mit en ollen Fro an, de in’n Rullstohl sitt. Se hett ehr kort vörher funnen, as se vun ehr Verwandten utsett op de Straat stünn.

In München dorgegen staht Robert un sien Fro Charlotte in’n Stau un diskuteert un nervt sik an. Robert vertellt ehr vun en Sietensprung, den he ut Versehn in’t Utland hatt hett. Jemehrn Ehkrach leegt se eerst bi de Hochtietsfier vun Charlotte ehr Süster Franziska wedder bi.

Herbet hett en johrelange Affäre mit Jessica, de een Dag aver bats to Enn geiht, as sik de junge Fro kort vör de Hochtiet vun sien Dochter Franziska bi em tohuus de Pulsadern apensnitt. He sett ehr in en Kankenhuus af, üm dorna gau mit Hülp vun sien öllste Dochter Charlotte de Wahnung wedder rein to maken, dat sien Ehfro Unna nix dorvun mitkriggt. Man, de weet dat al lang.

Unna dröpt kort na de Hochtiet vun ehr Dochter ehr olle Leev David in Spanien wedder. Man, he weet na sien Slaganfall nix mehr dorvun. Se sett sik tosamen un sett na un na wedder de Puzzledeelen vun jemehr gemeensome Tiet tohopen.

Kritik

ännern

Vele Kritikers hebbt kritiseert, dat de Dramaturgie swacke Steden opwies. Dat Ensemble is dorgegen jümmer loovt worrn.

  • Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film loov dat Schauspeler-Ensemble in hoge Töön un schreev vun en Reeg vun emotschonal bewegen Momenten, de över de swacken Steden weghülpen deen un ok över de Rahmenhandlung.[1]
  • Blickpunkt:Film nööm den Film en faszineren Rhapsodie vun Poren, de vull is mit deepsinnige Dialogen un spannende Figuren.[2]
  • Dat Dirk Jasper FilmLexikon meen, dat Dörrie ut kunstriek verknütte enkelte Geschichten en phantasieriek Portrait op de Lienwand tövert hett, dat sien Tokiekers jüst so ironisch as leeftadig en Spegel vörhollt.[3]
  • Christiane Peitz schreev in Die Zeit, dat sik in Dörrie ehrn Film dree Generatschonen vun Schauspelers drapen doot: De Stars vun’n Schrieverfilm, de ut de 1980er un de ut de 1990er Johren. Tomeist weern dat de Ollen, de de Jungen wiesen deen, wo dat langs geiht.[4]

Utteken

ännern

De Film weer för tosamen 4 Filmpriesen vörslahn un hett dree dorvun wunnen:

  • 1998: den Romy in de Kategorie Leefste Schauspelersche för Senta Berger
  • 1999: den Bayerischen Filmpries in de Kategorie Best Dreihbook för Doris Dörrie, Ruth Stadler un Rolf Basedow
  • 1999: den Düütschen Filmpries in de Kategorie Best Nevendorstellersche för Nina Petri

Achtergrund

ännern

Mit dissen Film hett Doris Dörrie ehr egen Sammlung vun Kortgeschichten verfilmt. Se hett de Arbeiten an den Film aver för twee Johren ünnerbroken, as ehr Ehmann, de Kameramann Helge Weindler unvermodens doodbleven weer.[4]

  1. Filmkritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
  2. Filmkritik op amazon.de
  3. Filmkritiken auf www.djfl.de
  4. a b Filmkritik op www.zeit.de, afropen an’n 6. Januar 2008

Weblenken

ännern