Advent

Advent (vun lat.: adventus „Ankamen“, dorto advenit „he kümmt an“) is de Tied vör Wiehnachten, wenn de Christenheit sik instellen deit up dat grote Fest vun de Geboort vun ehrn Herrn. Bovenhen fangt an den eersten Sönndag in’n Advent dat Karkenjohr an.

De Arzengel Gabriel maakt de Jungfro Maria künnig, dat se Mudder vun den Herrn weern schall. Öölbild vun Robert Campin, 1420–1440, Brüssel

Historie

An un for sik bedüüd dat Woort „Advent“ so veel, as dat greeksche epiphaneia („Vör’n Dag kamen“, „to’n Vörschien kamen“, kiek bi Epiphanias). Dat is bruukt wurrn, wenn en wichtigen Minschen, sunnerlich en König oder Kaiser, to Besöök weer oder to Besöök kamen woll. Man mit düt Woort konn ok utdrückt weern, wenn en Gott in sien Tempel ankamen dö. Düt Woort hefft de Christenlüde nu övernahmen, wenn se seggen wollen, nu weer de Tied dor, dat Jesus Christus to jem keem.

An un for sik is de Adventstied en Fastentied ween. De Ole Kark hett se up de Dage twuschen den 11. November un dat Wiehnachtsfest leggt, wat dunntomolen an’n 6. Januar fiert wurrn is. Dat sünd acht Weken ween un wenn een de Sönndage un de Sünnavende as Festdage afreken deit, denn so sünd dat alltohopen 40 Dage ween. In de Röömsch-kathoolsche Karken warrt dat Fasten vun 1917 af an in den Codex Iuris Canonici nich mehr foddert. De Protestanten hefft dat Fasten al in de Tied vun de Reformatschoon upgeven.

De Adventstied in dat Karkenjohr

De eerste Sönndag in’n Advent liggt hüdigendags twuschen den 27. November un den 3. Dezember. Toenne geiht se an’n Hilligen Avend mit den eersten Goddesdeenst vun de Wiehnachtstied.

Jedeen Sönndag in’n Advent hett sien sunnerlichen Charakter: De eerste Sönndag hett mit Jesus sien Intog na Jerusalem to kriegen (Mt. 21, 1-9). An den tweeten Sönndag geiht dat dor üm, dat Jesus eenmol wedderkamen schall an dat Enn vun de Tied. De drüdde Sönndag wiest up Johannes den Döper as Jesus sien Vörweser. Un in de Midden vun den Goddesdeenst an’n veerten Sönndag steiht dat Loovleed vun Maria (Lk. 1, 46-55). De Liturgische Farv in de Adventstied is vigelett.

In de Orthodoxe Kark warrt de Adventstied bit up den hüdigen Dag as en Fastentied vun sess Weken fiert. Dor geiht dat an’n 15. November mit los un de duert bit to’n 24. Dezember. Dor warrt de Naam „Advent“ noch nich so veel bruukt un de Lüde snackt ehr vun Philippus-Fasten oder vun Wiehnachtsfasten. In de Orthodoxe Karken geiht dat Karkenjohr ok nich an’n 1. Advent los, man an’n 1. September.

Wat sunst noch mit’n Advent tosamenhangt

Adventsklenner

Adventskranz mit ansteken Kersen dor up

Sunnerlich för Kinner gifft dat vun 1908 af an druckte Adventsklenner. Dormols hett Gerhard Lang de in Updrag geven. Dor gifft dat ganz verscheden Aarden vun, man eerst siet 1920 kann een de Dören dor openmaken. Tomeist gifft dat 24 Dören. Dor warrt in de Tied vun’n 1. – 24. Dezember jedeen Dag een Dör vun openmaakt. Dat gifft avers ok Adventsklenner, de gaht an’n 1. Advent los.

De Adventskranz wiest mit siene veer Kersen up dat Licht hen, wat Christus in de Welt bröcht hett. 1839 is to’n eersten Mol vun den evangeelschen Theologen Johann Hinrich Wichern (1808- 1881) in’n Beedsaal vun dat „Ruge Huus“ in Hamborg en holten Lüchter mit 23 Kersen uphungen wurrn. Dor weern 19 lüttje rode bi för de Warkeldage bit Wiehnachten un veer dicke witte för de Sönndage.

In de Oostkarken is de Adventskranz hüdigendags to’n Deel övernahmen wurrn mit nu sess Kersen.

Midderwielen hett ok de Kathoolsche Karken den Bruuk vun de Protestanten övernahmen. Dorbi dreegt de Kersen avers meist de Liturgische Farv vun den Sönndag, wo se upsteken warrt, d. h. dree vigelette Kersen för den eersten, tweeten un veerten Sönndag un en rosa Kers för den drüdden Sönndag in’n Advent („Gaudete“).

In de Adventstied warrt ok veel backt, as Keksen, Kaneelkringels, Klaben un annern söten Kraams.