Afschuven (Geologie)

As Afschuven warrt in de Eerdwetenschoppen en tektoonschen Vörgang betekent, bi de de bövere Block an en Störflach na ünnen schaven warrt. En Störflach beschrifft dorbi en Flach, an de en massiven Steenblock binnen de Eer dör dat Wirken vun starke Kräft tweibroken is, as dat op dat Bild dorstellt is. De bövere Block warrt vun Geologen oder Barglüüd as de Hangen Block betekent, de ünnere is de Liggen Block.

Schemaatsche Dorstellen vun en Afschuven

Bi en Afschuven liggt de Störflach tomeist in en Winkel twüschen 30° un 60° gegen de Waagrechten un is dormit flacher as dat Gegenstück dorto, neemlich de Opschuven. In sünnere Fäll sünd ok noch flachere Störflachen opdeckt worrn, de denn ok as Afscheren (Detachement faults) betekent warrt. Afschuven sünd dor antofinnen, woneem de Eer dehnt warrt, d. h. woneem sik de Steenblöck vun’nanner wegbewegen doot. Dat passert in Rebeden, woneem sik tektoonsche Gravens billt (Gravenbrook oder Rift). En annere Landschopsform, de dör Afschuven billt warrn kann, is de Pultscholl.

Literatur

• Gerhard H. Eisbacher: Einführung in die Tektonik, 1. Oplaag, Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart, 1991, S. 57–69, ISBN 3-432-99251-3