Der Todesrächer von Soho

Der Todesrächer von Soho (op plattdüütsch so veel as „De Afreker op’n Dood vun Soho“) is de Titel vun en düütsch-spaanschen Krimi ut dat Johr 1972, in den Fred Williams de Hööftrull speelt. Dat Dreihbook baseert op den Roman The Corpse Packs His Bags vun Bryan Edgar Wallace[1], den Söhn vun Edgar Wallace.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Der Todesrächer von Soho/
El Muerto hace las maletas
Düütsch Titel: Der Todesrächer von Soho
Produkschoonsland: Düütschland,
Spanien
Johr vun’t Rutkamen: 1972
Läng: 76 Minuten
Originalspraak: Düütsch,
Spaansch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 16
Filmkru
Speelbaas: Jess Frank
Dreihbook: Jess Frank
Art Bernd
Produkschoon: Art Bernd (CCC-Film, Berlin)
Arturo Marcos (Fénix Films, Madrid)
Musik: Rolf Kühn
Kamera: Manuel Merino
Snitt: Renate Engelmann
María Luisa Soriano
Szenenbild: Hans Jürgen Kiebach
Dorstellers

Inholt

ännern

London warrt vun en Reeg vun Moordfäll in Aten hollen. Snaaksch is dorbi, dat de Möörder toeerst de Kuffers vun sien Oppers packt, vördem he jem mit en nauen Worp mit’n Mess in’t Hart doodmaken deit. Scotland Yard hett den Inspekter Rupert Redford op den Fall ansett. Tosamen mit sien Fründ, den Krimi-Schriever Charles Barton geiht he op de Söök na Sporen. Man, bi den drüdden Moord, mit den de Film anfangt, is de Kuffer vun’t Opper op eenmol verswunnen.

De Tofall will dat, dat ok de sünnerbore Fotograaf Andy Pickwick jüst an Oort un Steed is un Fotos vun den Daatoort maakt hett. Op sien Biller is to sehn, dat Dr. Bladmore – de ok den Doot vun de Liek faststellt hett – den Kuffer an sik nahmen hett. De gifft aver vör, dat he nix vun en Kuffer weet. In de Twüschentiet kummt dat to en veersten Moord. Wedder is de Dokter Bladmore kort för den Moord bi’t Opper wesen. As de Inspekter em dorophen besöken will, is Dr. Bladmore ok verswunnen un sien Wahnung is dörwöhlt.

De Inspekter versöcht aver eerst över Helen an wietere Informatschonen to kamen. De Schriever Barton leggt sik in de Twüschentiet mit de Besitters vun’n Flamingo-Club an un seggt, dat in den Club dat Ruuschgift „Meskadrin“ geven deit. Vun twee Lüüd ut den Club warrt Barton tosamenslahn un opletzt in de Themse smeten, man he överleevt. He duukt korte Tiet ünner, holt sik denn aver de Informatschonen, woans dat Ruuschgift in den Flamingo-Club kummt.

Inspekter Redford warrt nu dör Helen wies, dat se den Kuffer opdeckt hett und dorin Sprütten un Ampullen mit „Meskadrin“ funnen hett. Se vertellt em ok, dat ehr Ehmann Bennett Reeds vör veer Johren bi en Autounfall verbrennt is un se dörüm de Arbeit bi Dr. Bladmore annahmen hett. Kort dorna wiest de Fotograaf sien Biller, op de Barton to sehn is un alarmeert so den Inspekter. As de nu den Dokter besöken will, is Dr. Bladmore ok verswunnen un sien Wahnung dörwöhlt.

Dat stellt sik rut, dat Reeds fröher en FBI-Agent wesen is, de aver wegen Ruuschgift veroordeelt weer. He is ut dat Gefängnis utbroken un hett de Identität vun en annern Fangenen annahmen, as de doodbleven is. Tosamen mit den Messsmieter Patakes, de as blinnen Mann mit en Dreihorgel tarnt is, hett he nu anfungen mit de Lüüd aftoreken, de sien Leven dör dat „Meskadrin“ tonichten maakt hebbt.

Reeds is aver nich de eenzige mit verkehrten Naam. Ok Dr. Bladmore hett noch en annere Identität un leevt as Lord Crondale op en Slott. He is de Baas vun de Bande in’n Flamingo-Club un lett Helen roven, as he mitkriggt, dat se mit de Polizei tosamenarbeit. Reeds is den Lord intwüschen op de Spoor kamen. He kann sien Fro befreen un lett nu ok Dr. Bladmore dör Patakes an de Siet maken. Bladmore sien Mackers schütt he sülvst dood. An’t Enn warrt Patakes un Reeds beid vun Inspekter Redford doodschaten.

Kritik

ännern

Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat de Film provinziell maakt weer[2]. Cinema.de betekent den Film as „Stuss“[3].

  1. Indrag bi IMDb
  2. Filmkritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
  3. Filmdaten op cinema.de

Weblenken

ännern