Dat Fuustbiel is en Reedschop ut Steen. Düsse Reedschop is vun twee Kanten bearbeit', vundeswegen warrt dor ok Tweekant (franz. un eng. biface) to seggt. Fuustbiele hefft en runden Greep to'n Anfaten. De Siet gegen düssen Greep over is spitz maakt. Toeerst sund de Fuustbiele, mit mehr, as 20 cm, bannig groot ween, man in latere Tieden sund se wat lüttjer wurrn. Ok is dor denn mehr an rumfriemelt wurrn.

Wie en Fuustbiel bruukt wurrn is

Sunnerlich in dat Acheuléen hefft de Fuustbiele en Rull speelt. Dat gung vor um un bi 1,5 Mio. Johren in Afrika los. Na de Choppers mit ehre mehr as 2 Mio. Johre, un na de Chopping Tools sund Fuustbiele dat ollste Warktüüch vun de Minschen. Bruukt wurrn sund se bit in de Neanderdalers ehre late Tied vor um un bi 40.000 Johren. Dat liggt dor woll an, datt se for so veel verscheeden Arbeiden bruukt weern konnen, datt’ noch bit in de Tied vun dat Middelpaläolithikum Fuustbiele gifft. Wohrschienlich sund se leifig to bruken ween to’n Snieden, Schaven, Slahn un ok Smieten.

Klassifikatschoon

ännern

Fuustbiele sund meist oval oder seht ut, as en Beer. In’n Döörsnitt sund se bi 100 bit 250 mm lang, man dat gifft ok de wecken, de sund veel grotter.

 
Dree grote Fuustbiele, Fundstäen Libyen/Algerien

Maakt wurrn sund se meist ut Felsensteen, Vulkanit oder Quarzit, nich so faken ut Füürsteen un annere Kieselsteene, as Jaspis oder Obsidian.

Dat gifft so nömmte Fuustbiel-Industrien. Dor sund sunnerliche Formen tostanne kamen un sunnerliche Methoden, de Steene torecht to maken. Na düsse sunnerlichen Formen un Methoden kann en de Fuustbiele un ehre „Industrien“ ut’neen holen un ok de ollsten minschlichen Kulturen indelen: Abbevillien oder Chelléen (vor 600.000 bit 400.000 Johre), Acheuléen (bit vor 150.000 Johre), Micoquien (vor 130.000 bit 70.000 Johre) un Moustérien (vor 120.000 bit 40.000 Johre). All hefft se ehrn Naam na Fundstäen in Frankriek. Man dat is nich eendüdig to bewiesen, datt achter düsse unnerscheedlichen Formen nu ok worraftig archäologische Kulturen oder sogor Minschentypen staht, de sik verscheelt.

Wo dat Fuustbiele gifft

ännern
 
Wo dat in dat Pleistozän (Acheuléen) Fuustbiele geven hett

Fuustbiele gifft dat wiethen in de Welt. De eenfachsten un ollsten Formen sund in Afrika funnen wurrn. Man ööstlich vun de so nömmte Movius-Lien in Süüdoostasien un China gifft dat heel wenig Fundstücke. Dat kann verklaart weern, wenn en annehmen deit, dat de Wetenschop in düsse Kuntreien noch nich noog rumforscht hett, oder dat liggt dor an, datt dor keen passlichen Steen to finnen weer, oder ok, datt Warktüüch in düsse Gegenden beter mit Bambus maakt weern konnen.

Literatur

ännern
  • H. L. Dibble: Reduction sequences in the manufacture of Mousterian implements in France. In: O. Soffer (Hrsg.), The Pleistocene of the Old world, regional perspectives (New York 1987).
  • F. Knowles: Stone-Worker’s Progress (Oxford 1953).
  • K. Kuman: The Oldowan Industry from Sterkfontein: raw materials and core forms. In: R. Soper/G. Pwiti (Rutg.), Aspects of African Archaeology. Papers from the 10th Congress of the Pan-African Association for Prehistory and Related Studies. Univ. of Zimbabwe Publications (Harare 1996) 139-146.
  • M. Leakey: Olduvai Gorge, vol. 3: Excavations in Beds I and II, 1960-1963. (Cambridge 1971).
  • J.M. Merino: Tipología lítica. Editorial Munibe 1994. Suplemento, ISSN 1698-3807.
  • Th. Weber: Die Steinartefakte des Homo erectus von Bilzingsleben. In: D. Mania/Th. Weber (Rutg.), Bilzingsleben III. Veröff. Landesmus. Vorgesch. Halle 39, 1986, 65-220.
  • Heinrich Harrer: Ich komme aus der Steinzeit (Frankfort/Main 1963), ISBN 3-524-00331-1.

Kiek ok bi

ännern

Weblenken

ännern

Fuustbiel-Reedschoppen ut de Ooldsteentied, En Fuustbiel vun Unterrodach] (Landschaftsmuseum Obermain Kulmbach)