Heckstergoos
De Heckstergoos oder Heistergoos (Anseranas semipalmata) is de eenzigste Aart in de Familie vun de Heckstergöse (Anseranatidae) un höört to de Ornen vun de Gösevagels to. De Vagel mit siene swatt-witten Feddern fallt up. He leevt bloß man in Australien un in den Süden vun Neeguinea. In de Tropen in Noordaustralien hett dat fröher grote Swarms mit bit hen to 80.000 Vagels geven. Vunwegen de Waterregulatschoon, de dor wiethen bedreven wurrn is, is ehre Tahl avers torüch gahn. Midderwielen is de Aart in Australien to’n groten Deel schuult. Trupps mit bit hen to 5.000 Vagels könnt jummers noch regelmatig funnen weern.
| Heckstergoos | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||
| Systematik | ||||||||
| ||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||
| Anseranatidae | ||||||||
| Sclater, 1880 |
De IUCN meent, um de Heckstergöse möss een sik „keen groten Sorgen“ maken (least concern). Taxeert gifft dat bi 1 Million utwussene Göse
Systematik
ännernHen un wenn warrt de Heckstergoos ok as en egen Tribus na de Aantenvagels (Anatidae) henstellt. Man dat is ok mööglich, datt se enger mit de Schreevagels (Anhimidae) verwandt is, vunwegen datt se en Reeg Egenschoppen mit jem deelt. Dor tellt de tämlich langen Been to, de lange Hals un de man lüttjen Swemmhüde. Annersrüm is de brede orangegeele bit rode Snavel wedder en typisch Kennteken for Aanten. Na’n Kopp hen geiht de Snavel over in en Buckel, de mit dat Oller grotter warrt.
Wie de Goos utsehn deit
ännernDe Ganner warrt 75 bit 90 cm lang. De Toppen vun siene Flunken könnt 130 bit 180 wiet utbreet weern un in’n Döörsnitt weegt se bi 2,8 kg. De Göse blievt en beten lüttjer un kriegt de Flunken 125 bit 165 cm wiet ut’neen. Se weegt in’n Döörsnitt bi 2 kg. Ganner un Goos verscheelt sik, neven de Grotte an sik, bloß noch dor in, datt de Buckel an de Steern vun den Ganner grotter is, as bi de Goos. Bi de Feddern gifft dat twuschen Heken un Seken keen Unnerscheed.
De Feddern sünd an’n Hals, Kopp, an’n Ansatz vun de Been un an de Spitz vun de Flunken swatt, suss witt. Been un Fööt sünd orange. Heckstergöse könnt bi’n Ruden wieter flegen, anners, as annere Göse. Dat liggt dor an, datt de Feddern an de Flunken, de to’n Flegen bruukt weert, nich all up’n Mol utfallen doot.
Literatur
ännern- T. Bartlett: Ducks And Geese - A Guide To Management. The Crowood Press, 2002, ISBN 1-85223-650-7.
- P. J. Higgins (Rutg.): Handbook of Australian, New Zealand & Antarctic Birds. Band 1: Ratites to Ducks. Oxford University Press, Oxford 1990, ISBN 0-19-553068-3.
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Ulmer Verlag, 1999, ISBN 3-8001-7442-1.
