Hinrich de Lööw (* 1129 an’n Bodensee, woll in oder bi Ravensburg; † 6. August 1195 in Bruunswiek), ut dat Huus vun de Welfen, weer Hartog vun Sassen (1142-1180) un vun Bayern (1156-1180). To Sassen höörn dormols ok noch Westfalen un Engern mit to. He weer dor een vun de mächtigsten Försten in dat Hillige Röömsche Riek mit un hett verscheden Molen Striet harrt mit de Staufers, wat to düsse Tiet dat Königshuus weer.

Krönung (oder Hochtiet) vun Hinrich den Löwen un Mathilda. (ut Hinrich den Löwen sien Evangeliar, üm 1188 rüm)

Hinrich siene Familie

ännern

Hinrich sien Vadder weer Hinrich de Stolte. De weer vun 1126 bit 1138 ünner den Naam Hinrich X. Hartog vun Bayern un vun 1137 af an ok Hartog vun Sassen un Markgraaf vun Tuskien. Man al 1139 is he storven. He weer bloß 31 Johr oolt. Siene Mudder weer Gertrud vun Süpplingenburg. Dat weer de Arvdochter vun Kaiser Lothar III..


1147 hett Hinrich de Lööw Clementia vun Zähringen to’e Fro nahmen. Dor hett he de Gemarken üm de Borg Badenweiler in dat Land Baden mit in’e Hannen kregen. Ehr Dochter Gertrud hett later König Knut VI. vun Däänmark freet. 1162 hett Hinrich sik vun Clementia scheedt. Dor steek wohrschienlich sien Vedder, Kaiser Frerich I. „Barbarossa“ achter. De harr dat up Badenweiler afsehn un wull dat tuuschen gegen de Borgen Herzberg un Scharzfeld an’n Harz un gegen den Königshoff Pöhlde. Hinrich hett den Tuusch annahmen. He woll dor siene Stammlannen in Sassen mit afsekern in’n Striet mit Albrecht I., „den Baarn“, vun Brannenborg un siene Söhns.

An’n 1. Februar 1168 hett Hinrich noch mol heiraat. Dütmol weer de engelsche Prinzessin Mathilde vun England siene Bruut. Mathilde weer eerst 12 Johre oolt un weer de Dochter vun König Hinrich II. vun England un de Süster vun Richard I. „Löwenhart“ vun England. Mit düsse Hochtiet hett he den Grundsteen leggt dorför, dat de Kroon vun England un dat Huus vun de Welfen so dicht bi’nanner kamen sünd.

Striet mit Konrad III.

ännern

Konrad III. hett vunwegen en Striet twuschen de Welfen un de Staufers Hinrich sien Vadder de Hartogdömer Bayern un Sassen wegnahmen. Man so gau hefft sik de Welfen nich unnerkriegen laten. Hinrich de Stolte hett sik toeerst mol to Wehr sett gegen de Askaniers in Brannenborg, sien Broder Welf VI. stell sik up de Achterbeen in Bayern gegen de Babenbergers. Na Hinrich den Stolten sien Dood in’n Oktober 1139 hett Richenza vun Northeim sik an de Spitz vun de Welfenpartei in Sassen stellt un hett den Vörmund speelt för ehren Enkelsöhn, den lüttjen Hinrich den Löwen. Richenza weer de Wittfro vun den vörmoligen düütschen Kaiser Lothar III. un de Mudder vun Hinrich siene Mudder. Man 1141 is se storven. To düsse Tiet hett Konrad III. insehn, dat he mit duerhaftigen Striet gegen de Welfen ok nich togange keem un hett dat Stüürrad ümdreiht. 1142 geev he Hinrich dat Hartogdom Sassen torüch, wat he sien Vadder wegnahmen harr un wat twuschendör in Albrecht vun Brannenborg siene Hannen legen harr. Bavenhen hett he dat so hendreiht, dat Hinrich siene Mudder Gertrud de Fro vun den Babenberger Hinrich II. Jasomirgott wurrn is. De hett denn 1143 Bayern to Lehn kregen.

Hinrich siene Familie harr nu wedder grote Delen vun Hinrich den Stolten sien Land in’e Hannen, man bloß weern dat verscheden Lüde in de Familie, de sik de Macht delen mössen. Man Hinrich woll süms alleen dat Seggen in bayern un Sassen hebben.

Toeerst bedreev he mit Macht de Kolonisatschoon vun den Oosten. He hett vörmolige Gemarken vun de Wennen un annere Slawen dalslaken un to en Deel vun Sassen maakt. 1147 hett he de Försten vun Vörpommern dwungen, sien Herrschop över dat land gellen to laten. In dat sülbige Johr hett he verhinnert, dat Konrad III. de Froenkloosters Kemnade un Fischbeck an de Rieksabtei Corvey ansluten dö, wat bedüüd harr, dat de König nu in düsse Kloosters dat seggen kregen harr.

Up Bayern harr he dat jummers noch afsehn. As dat losgüng mit den Tweeten Krüüztog hett Konrad III. en Rieksdag tohopenropen in Frankfort an’n Main. He woll dor sien Söhn Hinrich VI. to sien Nafolger as König wählen laten. Man bi düssen Rieksdag hett Hinrich sik henstellt un verlangt, he scholl Bayern torüch kriegen. Vunwegen düt Verlangen keem de Rieksdag mit de Wahl vun den neen König nich to Potte. Man de Dag, wo dat mit’n Krüüztog losgahn scholl, rück jummers neeger ran. So keem Konrad in’e Bredullje. He hett den Hinrich verspraken, na den Krüüztog scholl över Bayern noch mol verhannelt weern. Hinrich weer eerst mol tofreden. Man Konrad stünn unner Druck. Hinrich hett ok bi den Krüüztog nich mitmaakt, man hett an de Spitz vun en Bulten Ridders ut den sassischen Adel upmaakt to en Krüüztog gegen de Wennen twuschen Elv un Oder. To düsse Tiet weer dat ok, dat Hinrich Clementia heiraat hett. Vunwegen dat Clementia ut dat hoge Huus vun de Zähringers afstamm, de veel to Seggen harrn in dat Riek, konn sik Hinrich nu noch en beten dicker maken.

Vun 1149 af an hett Hinrich siene Hannen ok mehr un mehr na Bayern utstreckt. In’n Harfst 1151 hett Konrad nu wedder versöcht, Bruunswiek an to griepen. Man bi düssen Överfall is nix bi rutkamen.

Striet mit Kaiser Frerich „Barbarossa“

ännern

1180 weer dat toenn mit sien Hartogspelen. Denn harr he sik mit Kaiser Frerich Barbarossa in de Wull kregen, vun wegen dat he bi den Italienkrieg nich mehr mitmoken wull. Hinrich harr dorför nämlich de Stadt Goslar hebben wullt. Friedrich Barbarossa hett em denn in Bann leggt. Hinrich harr denn 1182 na England möten. Obers 1189 is Frerich denn wedder op en Krüüztog gahn un denn is Hinrich gau wedder trüch.

Besünners harr em dat rieke Bewick andohn. He harr dat nich so mit de Bewickers wun wegen dat se em nich so leev hatt harrn. Denn is he 1189 vör Bewick trocken mit en grotet Heer un hett de Stadt belagert. Dat duur 'n Tied, man denn is de Bewickers en Bull weglopen un straks in dat Lager vun Hinnerk. Hinnerk sien Lü harrn den Bullen den jaagt un denn is de dör de Ilmenau in de Stadt. Dor hett Hinnerk dat kloorkregen, dat he dör de Ilmenau kunn. Un denn hett he de Stadt plattmookt. Blots de Karken hett he stahn laten. Dor weer dat toenn mit de rieke Stadt Bewick.

Na den Arger mit Kaiser Frerich hett he sik denn wedder mit Frerich sien Arven Kaiser Hinrich VI. verdragen un is denn in Brunswiek doodbleven.

Städer, de Hinrich grünnt hett

ännern

Hinrich harr sik besünners vörnahmen, dat sassische Rebeet grötter to moken. Dorför harr he en Stadt na de anner grünnt, ok in Bayern, besünners obers in Sassen. Bispeel: