Pietermannen
De Pietermannen (Hydrobatidae) sünd Seevagels. Dor hannelt sik dat um en Familie bi ut de Ornen vun de Stormvagels. Se sünd man lüttjet un fleegt en beten fladderig, meist as Fladdermüse. Dat gifft bi 21 Aarden in acht Geslechter. Se weert updeelt in twee Unnerfamilien, dat sünd de Nöördlichen Pietermannen (Hydrobatinae) un de süüdlichen Pietermannen (Oceanitinae). De könnt goot vun’anner afgrenzt weern.
Pietermannen | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||
| ||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||
Hydrobatidae | ||||||
Mathews, 1912 |
Kennteken
ännernPietermannen sünd 13 bit 26 cm lang un könnt ehre Flunken twuschen 32 un 56 cm wiet ut’neen spannen. Dor sünd se de lüttjesten Pelikanvagels mit. Se hefft en tämlich groten Kopp mit hoge Steern. Ehr [Snavel]] is man wat dünn. De Flunken sünd breeder un, vergleken mit dat Lief, körter as bi Stormvagels un Albatrosse. Se fladdert unregelmotig un man dicht over de See. Towielen warrt seggt, dat konn mit Fladdermüse vergleken weern. Pietermannen laat bi dat Flegen de Been bammeln un tippt dor jummers wedder mit in’t Water rin.
Wo se vorkamen doot
ännernPietermannen sünd meist up all Seen tohuse. An’n meisten Aarden finnt sik in de Süüdliche Iessee. De Nöördliche Iessee is de eenzigste Ozeanregion up’e Eer, wo dat keen Pietermannen gifft.
- Unnerfamilie Süüdliche Pietermannen (Oceanitinae)
- Geslecht Oceanites
- Buntfoot-Pietermann, O. oceanicus
- Maori-Pietermann, O. maorianus
- Zorten Pietermann, O. gracilis
- Pincoyapietermann (Oceanites pincoyae)[1], en Aart, de eerst 2009 funnen un 2013 beschreven wurrn is. Ehren Naam hett se vun den Watergeist Pincoya ut de Chiloé –Inselgrupp.
- Geslecht Garrodia
- Grauruggen-Pietermann, G. nereis
- Geslecht Pelagodroma
- Fregattenpietermann, P. marina
- Gelecht Seelopers (Fregetta)
- Wittbuuk-Seeloper, F. grallaria
- Swattbuuk-Seeloper, F. tropica
- Geslecht Nesofregetta
- Wittkehl-Seeloper, N. fuliginosa
- Geslecht Oceanites
- Unnerfamilie Nöördliche Pietermannen (Hydrobatinae)
- Geslecht Hydrobates
- Pietermann, H. pelagicus
- Geslecht Stormvageltjes (Oceanodroma) - 14 Aarden, u. a.
- Stormvageltje, O. leucorhoa
- Galapagos-Stormvageltje, O. tethys
- Madeira-Stormvageltje, O. castro
- Swinhoe-Stormvageltje, O. monorhis
- Sott- Stormvageltje, O. markhami
- Tristram- Stormvageltje O. tristrami
- Swatt- Stormvageltje, O. melania
- Matsudaira- Stormvageltje, O. matsudairae
- Eenfarv- Stormvageltje, O. homochroa
- Gavelsteert- Stormvageltje, O. furcata
- Kragen Stormvageltje -, O. hornbyi
- Guadalupe- Stormvageltje, O. macrodactyla, wohrschienlich utstorven
- Lütt Stormvageltje, O. microsoma
- Monteiro-Stormvageltje O. monteiroi, is 2008 as nee Aart beschreven wurrn.
- Geslecht Hydrobates
Kiek ok bi
ännern- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
ännern- Josep del Hoyo et al.: Handbook of the Birds of the World, Band 1 (Ostrich to Ducks). Lynx Edicions, 1992, ISBN 84-87334-10-5
- Michael Brooke: Albatrosses and Petrels across the World. Oxford University Press, 2004, ISBN 0-19-850125-0
Belege
ännern- ↑ Peter Harrison, Michel Sallaberry, Chris P Gaskin, Karen A Baird, Alvaro Jamarillo, Shirley Maria Metz, Mark Pearman, Michael O'Keeffe, Jim Dowdall, Seamus Enright, Kieran Fahy, Jeff Gilligan and Gerard Lillie. 2013. A new storm-petrel species from Chile. The Auk. 130 (1): 180-191. PDF