Müller-Gang

De Müller-Gang (lat.: Ductus paramesonephricus) is – blangen den Oornerengang oder Wolff-Gang (lat.: Ductus mesonephricus) – een vun de embryonalen Genitalanlagen, de bi beide Geslechter vörkamt. Ut den poorig anleggten Müller-Gang entwickelt sik in’n Rahmen vun de normalen Sexualdifferenzeren vun de Deerns de Eileider, de Beermoder un de Scheed. Bi Jungs billt de sik torüch. Nöömt is he na Johannes Peter Müller (1801-1858), de em as Eerste beschreven hett.

Münnen vun’n Müller-Gang in den Sinus urogenitalis bi en minschlichen Embryo (Deern) in de 8.-9. Week vun de Swangerschop (ut: Gray’s Anatomy)

Unbestimmte Phaas

De Müller-Gang entsteiht in’t Rebeet vun de Urogenitalliest as en längliche Instülpen vun’t Coelomepithel un dormit ut dat Mesoderm. He verlöpt parallel to’n Oornerengang un münnt jüst so as de in den Sinus urogenitalis. De Sinus urogenitalis billt sik in’n Verloop vun de wieteren Entwickeln torüch mit Utnahm vun de Kloakendeerten – bi jem blifft he as Kloaak bestahn.

Sexualdifferenzeren bi Jungs

In’n Rahmen vun de Heken-Sexualdifferenzeren warrt vun de Sertoli-Zellen in de Klöten vun’n Fetus dat so nöömte Anti-Müller-Hormon (AHM) billt. Dat is en Proteohormon, wat en Torüchbilln vun de Müller-Gäng utlööst. Över blifft normalerwies blots noch de Utriculus prostaticus. Wenn dat Hormon fehlt oder sien Anbinnen an de vörsehn Rezepters hinnert warrt, warrt blangen de för Heken tyypischen Geslechtsmarkmolen ok de Strukturen utbillt, de bi Seken ut de Sexualdifferenzen rutkamt. Man seggt dorto Müller-Gang-Persistenzsyndrom.

Sexualdifferenzeren bi Deerns

De Fetus vun en Seken hett keen Klöten un kann dorüm keen AHM billn. Dorüm warrt de Müller-Gang in dissen Fall wieter utbillt, wobi dat Utdifferenzeren wohrschienlich vun verschedene Östrogenen stüert warrt. So entstaht ut de Müller-Gäng de Eileiters (Tuba uterina), de Beermoder (Uterus) un de Scheed (Vagina).

To Anfang kann de Müller-Gang in dree Afsneden ünnerdeelt warrn:

1. en kranialen Deel, de piel verlöpt,
2. en middleren Deel, de den Oornerengang krüüzt un dweer na in Richt na de Mitt vun’n Lief tütt. Disse beiden Deelen entwickelt sik op beide Sieten vun’n Lief to de Eileiters. Dorbi billt de böverste Andeel mit sien Dörgang na di Coelomhöhl dat Infundibulum vun den Eileiter.
3. De ünnere Deel löpt weder piel un verbinnt sik mit den Müller-Gang vun de annern Siet. Dorut billt sik denn de Beermoder un de bövere Deel vun de Scheed. Dorut warrt ok kloor, worüm de Mannslüüd mit en Müller-Gang-Persistenzsyndrom vun buten her völlig normal utseht.

Stört Entwickeln

So nöömte Müller-Gang-Anomalien (richtiger müss dat „Stören vun’t Vereenigen vun’n ünneren Deel vun de Müller-Gäng“ heten) sünd de Oorsaak vun vele Fehlbilln vun de Beermoder as de Uterus duplex, de Uterus bicornis, de Zervixatresie un annere Fehlbilln.

En segmental Fehlen vun’n Müller-Gang kann de Utgangspunkt vun Zysten wesen.

Kiek ok

• Anti-Müller-Hormon