Neeseelandaante
De Neeseelandaante (Anas chlorotis) is en Aantenvagel ut Neeseeland. He warrt to de Swemmaanten, un dor nu wedder to de Aanten an sik rekent. Ehr Bestand is in Gefohr. Dat warrt annahmen, datt dat hüdigendags bloß man noch 912 Deerter gifft. De IUCN taxeert de Neeseelandaante vundeswegen in as in Gefohr (endangered).
| Neeseelandaante | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Anas chlorotis | ||||||||||||||||
| Gray, 1845 |
Kennteken
ännernDe Neeseelandaante warrt bit hen to 48 cm lang.[1]. Waarten un Aanten verscheelt sik. Ok ännert se ehr Fedderkleed un kennt Smuck- un Slichtkleed.[2] In't Smuckkleed glimmert dat Heken an'n Kopp un in'n Nacken gröön. Dat Gesicht is bruun. En witten Ring um de Ogen to fallt up. Bi de wecken Aanten löppt en blassen, witten Striepen um den Hals umto. He is nich ganz toslaten. An't Lief sünd se dunker bruun. An de Flanken hefft se helle un dunkere brune Striepen. De Bost is dunker kastanjenbruun un de Unnersiet is wat heller. An'n Unnersteert sünd de Feddern satt mit'n witten Placken, wo se ansetten doot. De Flunkenspegel glimmert gröön mit en smallen witten Striepen an'n Rand. In't Slichtkleed fehlt de gröne Kopp. De Bost hett denn mehr brune Stippels, an de Flanken fehlt de Striepen un de witten Placken an'n Steert is meist nich to sehn. De Wiefken dreegt en slichter Kleed mit hellen Suum. En Ogenring hefft se ok. De Jungen slaht na de Mudders, man wat dunkerer. De Snavel is stahlgrau, Been un Föte sünd dunker grau.
Wo se leven deit
ännernAn un for sik weer de Neeseelandaante up de Süüdinsel un ok up de Noordinsel tohuse. Ok up dat Great Barrier Island, nöördlich vun de Noordinsel, weer se to finnen, just so up allerhand annere Eilannen vör Neeseeland siene Küsten un up de Chatham-Inseln, bi 800 km ööstlich in'n Süüdpazifik. Hüdigendags leevt de Aanten bloß noch up de Great-Barrier-Insel, dree lüttje Eilannen bi de Küst (mit je um un bi 10 Paare) un en lüttje Region an de Küst vun de Noordinsel. Up de Great-Barrier-Insel gifft dat hüdigendags bi 600 Aanten. Noch an'n Anfang vun de 1990er Johre weern dat 1300 bit 1500 Aanten ween. In dat Fördeland vun de Süüdinsel is de Aante midderwielen wiethen utstorven. De rooren Neeseelandaanten, de dat dor noch geven hett, vermengeleert sik hüüttodag mit de Ogenbro’enaanten un mit de Grauen Aanten, de up Neeseeland inföhrt wurrn sünd.[3]
Wat se freten deit
ännern
De Neeseelandaante is togange in'e Schummertied un bi Nacht. Freten deit se meist Waterdeerter, as Warvellose, Insektenlarven un lüttje Kreefte. Ok Mollusken speelt bi ehr rten en grote Rull.
Vermehren
ännernEier leggt se jedeen Maand, bloß nich in'n April un in'n Maimaand. Meist bröödt se avers Juli bit September. Dat Nest warrt normolerwiese unner Seggen oder Papyrus-Hucken, nich wietr af vun't Water boot. Utstaffeert warrt dat mit Gras vun umto un mit Dunen. In'n Döörsnitt finnt sik in een Nest 5,9 Eier. Wenn Neeseelandaanten vun Minschen holen weert, leggt se jedeen Dag een Ei. Bröden deit bloß man de Aante, man de Waart blifft in de Neegde vun't Nest. Bröden duert bi Aanten in Gefangenschaft 27 bit 30 Dage. Dat duert 50 bit 55 Dage, denn könnt de Lütten flegen.[4]
Literatur
ännern- P. J. Higgins (Rutg): Handbook of Australian, New Zealand & Antarctic Birds, Band 1, Ratites to Ducks, Oxford University Press, Oxford 1990, ISBN 0195530683
- Janet Kear (Rutg.): Ducks, Geese and Swans. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854645-9
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Ulmer Verlag, 1999, ISBN 3-8001-7442-1
Weblenken
ännern
Neuseelandaante (Anas chlorotis). Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.