Piepgöse
De Piepgöse (Dendrocygninae) sünd en Familie vun de Aantenvagels (Anatidae), de to de Gösevagels tohören doot. Ehren Naam hefft se vun dat hoge Piepen her, wo se mit unnernanner kommunizeern doot. Ehr wetenschopplichen Naam Dendrocygna bedutt „Boomswaan“. Worraftig slaht düsse Vagels mit en poor Kennteken na de Swöne hen. As Swöne un Göse wesselt de Piepgöse bloß eenmol in’t Johr de Feddern. Woll bruukt se for ehr Leven nich unbedingt Böme, man all Aarden sitt geern up Böme, de in’t Water swemmen doot. Se leevt in de Tropen un Subtropen.
| Piepgöse; Piepgöös | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Systematik | ||||||||||
| ||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||
| Dendrocygninae | ||||||||||
Utsehn
ännernDe Piepgöse ehr Utsehn gellt binnen de Aantenvagels as tämlich primitiv, as weern se gemeensome Vorwesers vun de hüdigen Aantenvagels. To’n Deel slaht se na de echten Göse (Anserini), man ok na de Aanten (Anatinae). Vundeswegen weert se in de engelsche Spraak ok "whistling ducks" nömmt, dat heet Piepaanten. Dat Lief vun de Piepgöse is man lüttsch un stebig, wat een unner Umstänn gor nich markt, wiel se sik bannig liekup hoolt. Erkennen kann een de Vagels an ehrn langen Hals, de bi’n Flegen wiet utreckt warrt un an de langen Been, de bi’n Flegen na achtern stellt weert. De Flunken sünd breet, man kort. Vun unnen bekeken seht se swatt ut. De Feddern smückt de Vagels nich sunnerlich up un sünd meist gries, bruun oder beige. An de Flanken gifft dat wat grottere Smuckfeddern. De Töhn, de na achtern wiesen deit, is grotter, as bi annere Aantenvagels, wohrschienlich, wiel eenige Aarden sik geern up Böme uphoolt.
De Kuba-Piepgoos leevt in de Bröök vun de Karibik. Se is de grottste mank de Piepgöse un kann bit hen to 60 cm lang weern.[1] Ganner un Göse verscheelt sik normolerweise nich in de Grötte. Man wenn se bröden doot, sünd de Seken faken wat swaarer, as de Heken. Dat is in de Familie vun de Aantenvagels man roor.
Wat se eten un wie se leven doot
ännernPiepgöse freet Planten, meist Waterplanten, man ok Gras un Saat. Allerhand Aarden sünd in de Nacht togange un slaapt over Dag oder putzt sik de Feddern. Eenige, man nich all, sitt dor geern up Böme bi, wat den wetenschopplichen Naam verklaart.
Wenn se nich bröden doot, leevt se tomeist in grote Swarms. Dorin fleegt se jeden Dag hen un her twuschen de Stäen, wo se ruhn un de annern, wo se freten doot. Dat Piepen, wo se sik mit unnerholen doot, warrt bi dat Flegen dör dat Swingen vun de butersten Feddern produzeert. Bi de Goos klingt dat Piepen en beten deeper, as bi’n Ganner.
To Land un ok to Water sünd de Vagels leifig un gau. Hen un wenn dukert se ok un söökt dor Freten bi. Se fleegt vull Kraft, man langsom.
Belege
ännernLiteratur
ännern- T. Bartlett: Ducks And Geese - A Guide To Management. The Crowood Press, 2002, ISBN 1-85223-650-7
- Janet Kear (Hrsg): Ducks, Geese and Swans. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854645-9
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1
