Schöne ut Boskoop
De Schöne ut Boskoop, tomeist eenfack blots as Boskoop nöömt, is en Sort vun’n Huusappel (Malus Domestica). In Öösterriek un Bayern warrt de faken ok as Ledderappel betekent. De Sort höört to de Harvstappels.
De „Schöne vun Boskoop“ is 1856 as Tofallssamling dör den Pomoloog Kornelis Johannes Wilhelm Ottolander as fruchtboren Drift vun en Wildling in Boskoop, in de Nedderlannen, opdeckt worrn. Siet 1863 is dat Standardsort, de wiet verbreedt is. De Boom hett en stark wassen, wiet recken Kroon. An’n besten wasst he op sworen, fuchtigen Bodden, de Kalk bargt un leevt dorop lang.
Anfallig is de Sort för Karnhuusfuul un Fleeschbruun. Düchtig anfallig is de Appel ok för Schorf, de bi disse Sort en ruge, verschorfte Böverflach maken deit. De Gööd warrt dör Appelschorf normalerwies bannig minnert, mitünner kann een den Appel denn ok nich mehr verköpen. Man, bi’n Boskoop is dat anners rüm, vun wegen dat de Appelschorf jümmer vörkamt un den Boom nich angriepen deit. Dorüm warrt de Appel ok nich in’n Weert minnert. In’n normalen Rahmen is de Schorf eher en för de Sort tyypsch Markmol, dat vun’n Hannel ok so foddert warrt.
De Appels sünd bannig groot un weegt faken mehr as 200 Gramm. Se warrt Enn vun’n September bit Mitt vun’n Oktober riep un künnt bit März lagert warrn. De Boskoop bargt en hogen Süürandeel. He is dorüm goot egent as Back- un Braatappel oder för Appelpannkoken oder Appelmoos. Wokeen geern sure Appels eten deit, hett mit den Boskoop ok en feinen Tafelappel.
As en triploide Sort döögt de Schöne ut Boskoop nich to’n Befruchten vun annere Appelbööm. Dat gifft vun em twee Ünnersorten: de een is gröön, de annere is root (Root Boskoop), den sien weertschoppliche Bedüden in de letzten Johre tonahmen hett.
Lüüd, de ’n Allergie gegen Appel hebbt, künnt disse olle Appelsort tomeist eten, vun wegen dat de Allergenandeel teemlich siet is. Wegen sien hogen Suckerandeel is he blots mit Inschränken för Diabetiker to geneten. De Smack is süürlich, man dat lett blots so, vun wegen dat sien hogen Süürandeel den Sucker överdeckt.
Literatur
ännern- Walter Hartmann (Rgv.): Farbatlas Alte Obstsorten, Stuttgart 2000, ISBN 3-8001-3173-0.
- Martin Stangl: Obst aus dem eigenen Garten, 4. Oplaag, München 2000, ISBN 3-405-15046-9.
Weblenken
ännern
- Karteikoort vun de Sort in de BUND-Lemgo Aaftsortendatenbank