Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Sneakers
Düütsch Titel: Sneakers – Die Lautlosen
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1992
Läng: 126 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: Phil Alden Robinson
Dreihbook: Phil Alden Robinson
Produkschoon: Lawrence Lasker
Musik: James Horner
Kamera: John Lindley
Snitt: Tom Rolf
Szenenbild: Patrizia von Brandenstein
Kledaasch: Bernie Pollack
Dorstellers

Sneakers (op Platt so veel as „Sliekers“; dt. Titel: Sneakers – Die Lautlosen) is en US-amerikaanschen Thriller un Filmkummedie ut dat Johr 1992. Speelbaas weer Phil Alden Robinson, de ok dat Dreihbook schreven hett. De Film tellt to dat Genre Heist-Movie.

Inholt ännern

De Film fangt 1969 an, as de beiden Studenten Marty Brice un Cosmo sik en Avend en Spaaß dorut maken doot, över en Universitäts-Terminal in den Bank-Reekner intobreken un grote Geldsummen vun Konten vun Ünnernehmen un hoge Persönlichkeiten as t. B. Richard Nixon annerswohen to överwiesen. As se utloost, wokeen wat to eten hollen schall, warrt Marty vun Cosmo bescheten un mutt gahn. As sik bald rutstellt to sien Glück, wieldat kort dorna dat FBI kummt, un Cosmo verhaften deit. Marty, de al op’n Weg weer, kann utbüchsen.

De Nutiet: Martin Bishop un sien Frünnen verdeent jemehr Geld dormit, in grote Firmen un Sporkassen intobreken, üm dordör de Swachsteden vun de Sekerheitsanlagen ruttofinnen. Bishop hett aver, as all sien Lüüd, en düsteren Plack in sien Verleden Tiet. Dat nütt twee Agenten vun de NSA ut, de Bishop un sien Lüüd dormit ünner Druck sett, för jem en Sünneropdrag to maken. Toeerst will Bishop aflohnen, wieldat he nich för de Regeeren arbeiden will, man, as se em in’t Gesicht seggt, dat se sien richtigen Naam, neemlich Brice, kennt, nimmt he den Opdrag an: se schüllt en lütten swarten Kasten vun en Mathematiker klauen, ahn to weten, wat dor binnen is.

De Saak is licht doon, un an’n Avend fiert de Grupp jemehrn Spood, as se in den Kasten en Kryptochip opfinnen doot, mit den man elk Kood op de Welt knacken kann. As Marty mit Crease, de fröher mol bi de CIA arbeit hett, an’n neegsten Morgen den Kasten afgeven deit, fallt Crease jüst noch rechttietig en Överschrifft in’t Daagblatt op, dat de Mathematiker ümbrocht worrn is. Noch vördem Martin dat Geld för den Kasten annehmen kann, warrt he von Crease na’t Auto torüchlockt. He föhrt mit em gau weg un övertüügt Marty, dat de beiden keen Agenten vun de NSA wesen künnt.

Marty glöövt, dat en ollen Bekannten, de russ’sche Kulturattaché un Ex-KGB-Mann Gregor, dorachter steken deit. As he em roven deit, swört Gregor aver, nix dormit to doon to hebben. He wiest Marty Verbrekerfotos, worop Marty de beiden angevlichen Agenten wedder kennen deit. Gregor büdd em Asyl an, ahn wieter to verkloren, för keeneen de beiden tatsächlich arbeiden doot. Man, in den Moment warrt de Wagen vun’n FBI anhollen, en verkehrten Agent snappt sik Martys Revolver un bringt dormit Gregor un sien Föhrer üm. Marty warrt daalslahn un in’n Kofferruum roovt.

Marty waakt he in dat noble Büro vun sien ollen Fründ Cosmo op, den Marty an sik al dood glöövt hett. Cosmo arbeit in de Twüschentiet för de Mafia un büdd Marty an, mit em tohopen to arbeiten. Marty markt aver, dat Cosmo jümmers noch de lieken dwatschen Infäll as fröher hett, de Welt to verbetern. Cosmo hett vör, weltwiet dat Finanzsystem tosamenbreken to laten. Marty lohnt af, worophen he wedder tosamenslahn un enerwegens in de Stadt afsmeten warrt. He finnt bi sien Fründin Liz Ünnerkunft un trummelt dor sien Lüüd tosamen. Vun dor nehmt se Kontakt op to de echte NSA, man de künnt jem keen Schuul anbeden. Se hebbt blots een Möglichkeit: den Katen torüchtoklauen.

Mit Help vun Whistler, de blinne Kommunikatschoonsexperte in de Grupp, künnt se den Weg vun Marty in’n Kofferruum rutfinnen, dordör da Marty schillert, wat he op’n Weg höört hett. So kamt se opletzt to dat Büro vun Cosmo: En angeevlich Speeltüüchfirma mit Hoochsekerheitsanlagen, dör de kuum dörtokamen is. Se beobacht dat Gebäude ’n Tiet lang un breekt an’n end in. Nadem se meist all Sekerheitsanlagen ümgahn künnt hebbt, warrt se kort vör’t End vun Cosmo opdeckt. Marty un sien Lüüd künnt opletzt aver utneihn, as he Cosmo en vekehrt Duplikaat in de Hand gifft.

Tohuus ankamen warrt de Jungs aver vun de echte NSA afpasst, de mit en Ingrieptrupp opluert. Marty düüdt an, dat de NSA mit den entwickelten Chip annere US-Narichtendeensten uthorchen wull un kann jem so ünner Druck setten. Dormit se nix wietervertellt, warrt elk vun jem en Wunsch to’n Gefallen doon. Man Marty gifft jem blots en Chip, de nich funkschooneert, un behollt dat Original för sik. Un so geiht de Film to End mit de Naricht in’t Feernsehn, dat de Republikaansch Partei Bankrott gahn is un gliektietig Amnesty International, Greenpeace un de Verenigen vun de swarten Studenten in Amerika anonyme Spenn kregen hebbt.

Kritiken ännern

  • Moviemaster: Selten war es so spannend, Menschen vor einem PC sitzen zu sehen. Phil Alden Robinson inszeniert diese Geschichte aus dem Hacker-Milieu als Hochspannungs-Thriller. Dazu steht ihm ein hervorragendes Schauspieler-Ensemble zur Verfügung, dass auch für jede Altersgruppe (von Redford bis River Phoenix) "etwas bietet".[1]
  • Filmspiegel: Mit unwahrscheinlicher Beschwingtheit und süffisanter Eleganz entwirft Regisseur Phil Alden Robinson einen temporeichen, unheimlich detailverliebten Unterhaltungsfilm mit großartiger Besetzung und herrlichen Charakteren.[2]

Filmpriesen ännern

Sneakers hett keen Filmpriesen kregen, weer aver 1993 för den Edgar vun de Edgar Allan Poe Awards as Best Speelfilm nomineert.

Borns ännern

  1. Moviemaster.de
  2. Filmspiegel.de

Weblenken ännern