The Little Shop of Horrors
The Little Shop of Horrors (op plattdüütsch so veel as „De lütte Horror-Laden“; dt. Titel: Kleiner Laden voller Schrecken) is de Titel vun en US-amerikaanschen Kummedie vun den Speelbaas Roger Corman.
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | The Little Shop of Horrors |
| Düütsch Titel: | Kleiner Laden voller Schrecken |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1960 |
| Läng: | 70 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 16 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Roger Corman |
| Dreihbook: | Charles B. Griffith |
| Produkschoon: | Roger Corman |
| Musik: | Fred Katz Ronald Stein |
| Kamera: | Archie R. Dalzell |
| Snitt: | Marshall Neilan Jr. |
| Dorstellers | |
| |
Inholt
ännernSeymour Krelboyne is en drömeligen Kerl, de as Uthelp in en Blomenladen in Los Angeles arbeiten deit. Sien Baas is Gravis Mushnick, de Seymour anvn leevsten för de Döör setten müch, vun wegen dat dat Gewarf nich recht lopen will. Man, de annere Helpersche Audrey, in de sik Seymour verkeken hett, maakt em Moot, sien egens nee tüchte Bloom in’t Schaufinster to stellen, de he sogor na ehr nöömt hett. Mushnik gifft Seymour dorophen een Week Tiet, üm sien Plant vörtostellen un to wiesen, dat se en Winnst för’t Gewarf bringt. De Plant sütt ut as’n Venusflegenfall un tütt foorts de Acht vun de Kunden op sik, so dat de Laden wohrhaftig dorvun profiteert. Later gifft Seymour to, dat he de Plant ut en Botterbloom un en Venusflegenfall krüüzt hett.
Man, de Plant sütt nich alltobest ut un drauht intogahn. Mushnik maakt Seymour also Damp, dat he ehr Gesund plegen schall. Eerst weet Seymout nich recht, wat he maken schall. He hett allns versöcht. As he sik ut Versehns mit en Glasschöör in’n Finger snieden deit, finnt he dör Tofall rut, dat de Plant Blood to’n Leven bruukt. Üm sien Arbeit nich to verleren, stickt he sik in’n Finger un fo’ert er mit sien egen Blood. Anvn nächsten Dag is de Plant al up de dubbelte Grött anwassen.
Seymour warrt mit de Tiet beropen un markt nu, dat Audrey em nu ok geern hett. As de Plant aver wedder krank utsütt, fangt se dat snacken an un vertellt Seymour, dat se mehr Foder bruukt. He weet sik nich recht to helpen, vun wegen dat he sien Finger al to Schannen steken hett. As he aver ut Versehen bi en Unfall en Tippelbroder doodmaakt, fallt em in, dat he de Liek an de Plant verfo’ern kann. Mushnik warrt wies, dat Seymour de Liek in Stücken hacken un an de Plant verfo’ern deit, seggt dorvun aver nix wieter, vun wegen dat Seymour mit sien Plant em in de Twüschentiet to’n rieken Mann maakt hebbt.
Dumm blots, dat de Tippelbroder in Wohrheit en verdeckten Ünnersöker vun de Polizei weer. As de Kollegen Joe Fink un Frank Stoolie in de Saak vun jemehrn vermissten Kollegen naforschen doot, kamt se dorbi op den Blomenladen vun Mushnik. De Plant wasst in de Twüschentiet jümmer wieter un foddert ok jümmer mehr Blood. Mit de Tiet warrt se so to en grote Last för Seymour. Ümdat he den Spood vun den Laden nich riskeeren will un sünners ok nich de Leef vun Audrey, sütt he sik in de Plicht, in’n Geheemen Minschen an de Siet to maken, de he denn an de Plant verfo’ern kann.
As de Blöten vun de Plant apen gaht, wiest sik dorin de trietsten Gesichter vun ehr Oppers. Dorbi is ok de Polizei dorbi und de Saak flüggt op. Seymour neiht ut, de Polizei em achteran. Üm de Saak en Enn to maken, stiggt Seymour an’t Enn mit en Mess sülvst in de Plant rin mit de Afsicht, ehr tonichten to maken. Man, de Plant verspiest ok em.
Kritik
ännernLexikon vun’n internatschonalen Film: Amüsante und groteske Horrorkomödie, die in ihrer Mischung aus schwarzem Humor, komischen Effekten und Wortspielen indirekt eine dekadente, auf pure Genußsteigerung ausgerichtete Gesellschaft attackiert.[1]
Achtergrünnen
ännernDe B-Movie gellt as een vun de spoodrieksten Billigprodukschonen vun all Tieten un as Klassiker vun dat Genre. Bito weer dat een vun de an’n gauesten produzeerten Filmen. Dat heet, dat Dreihbook hebbt de Speelbaas un de Dreihbookschrieber Charles B. Griffith an blots een Avend schreven. De Schauspelers, de Corman ut sien Staf nahmen hett, mit de he al annere Filmen dreiht hett, hebbt dree Daag vör Dreihanfang mit dat Instudeeren vun jemehr Rullen anfungen. De wichtigsten Opnahmen sünd in twee Daag un een Nacht afdreiht worrn. Corman hett dree Kameres to glieken Tiet lopen laten, wobi jede Szeen blots eenmol dreiht worrn is. Eenige vun de Szenen in’n Film duert dorüm twee bit dree Minuuten. För dat Budget vun den Film gifft dat verschedene Angaven. Dat schall twüschen 27.000 un 34.000 US-Dollar legen hebben.
Dat Interesse vun de Tokiekers an den Film is 1982 nee anstött worrn, as Alan Menken un Howard Ashman en Musical ünner den glieken Titel schreven hebbt, dat 1986 denn noch mol vun Frank Oz nee as Little Shop of Horrors verfilmt worrn is. Ofschoonst Corman sien Film as lustig beteken de, bargt de Film mehr Elementen vun en traditschonellen Horrorfilm as dat Musical oder de Neeverfilmen vun 1986.
De Film is in’t Original as Swart-Witt-Film dreiht worrn. In de Johre 1987 un 2006 sünd aver ok klöörte Fatens rutbröcht worrn.
Borns
ännernWeblenken
ännern
The Little Shop of Horrors. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.