True Confessions
True Confessions (op plattdüütsch so veel as „Wohre Bichten“; dt. Titel: Fesseln der Macht) is de Titel vun en US-amerikaansch Filmdrama ut dat Johr 1981. De Film baseert op en Roman vun John Gregory Dunne, de ok an dat Dreihbook mitschreven hett. Speelbaas weer Ulu Grosbard. De Hööftrullen weern mit Robert De Niro un Robert Duvall besett.
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | True Confessions |
| Düütsch Titel: | Fesseln der Macht |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1981 |
| Läng: | 104 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Ulu Grosbard |
| Dreihbook: | Joan Didion, John Gregory Dunne, Gary S. Hall |
| Produkschoon: | Robert Chartoff, Irwin Winkler |
| Musik: | Georges Delerue |
| Kamera: | Owen Roizman |
| Snitt: | Lynzee Klingman |
| Szenenbild: | Stephen B. Grimes |
| Kledaasch: | Joe I. Tompkins |
| Dorstellers | |
| |
Inholt
ännernDe Film speelt in de 1940er Johren in de Stadt Los Angeles. Des Spellacy is en kathoolschen Preester, de för de Kark ünner annern in’t Immobiliengewarf ünnerwegens is. He hett en korten Draht to’n Kardinal Danaher. Sien Broder Thomas arbeit dorgegen bi de Polizei un ünnersöcht Kapitalverbreken.
De Kardinal hett Striet mit Msgr. Seamus Fargo, en Preester, de meent, dat Spellacy de Kark to dull in’n Kommerz tehn deit. Bito gefallt em nich, dat Spellacy allns aftosegenen hett, wat för de Kark bestellt warrt. Daneher meent dorto, dat dat Bistum nich betahlen künn, as he sien Amt övernahmen harr, un Spellacy de Finanzen saneert harr, wiel he den Preester as Nervensaag betekent.
As en Fronsminsch dood un tweisneden opfunnen warrt, övernimmt Thomas Spellacy de Ünnersöken. He un sien Partner ünnerhollt sik över den Fall in en Restaurant, den sien Besitter de Polizisten smeren deit. Spellacys Partner stickt dat Geld in en Motel, mit dat he sik in’t Öller över Water hollen will. Dat stellt sik rut, dat ok Thomas al Geld annahmen hett, ünner annern vun den Ünnernehmer Jack Amsterdam.
Later geiht Thomas na sien Broder in de Bicht. Des dorgegen leggt sien Bicht dorna bi Seamus af, de em fraagt, worüm he jüst em as Bichtvadder utsöcht hett. Jüst so will he vun em weten, worüm he inst Preester worrn is, un wat he mit sien Doon as Finanzmanager in’n Sinn hett. Tofreden is he aver nich mit de Antwoorten,de he kriegen deit.
De Kardinal müch den kritischen Preester an’n leefsten los warrn. He schall versett warrn, wat för de annern Preesters en Lehr wesen schall. Toeerst sett sik Spellacy för Seamus in, gifft aver gau lütt bi un seggt to, en ne’e Opgaav för em to finnen – to’n Besten vun de Kark, as de Kardinal seggt. Seamus schall in en Gemeen wiet weg versett warrn. Spellacy dorgegen hett de Kardinal as Wiehbischopp vörslahn. Wenn he dat Amt öbernehmen de, künn he en jungen Preester finnen, de noch wat warrn will, un för em de smuddige Arbeit övernehmen deit.
Man vörher sütt Des noch de Nootwennigkeit, sien Gewarfspartner Jack Amsterdam lütt to hollen. He sleiht em för den Titel Kathoolsch Laien vun’t Johr vör, womit de nich tofreden is. In de Twüschentiet kriggt Thomas en Notizbook vun de Liek in de Hand, woneem he en Telefonnummer finnt. An den Dag, as Amsterdam ehrt warrt, finnt Thomas rut, dat em de Telefonnummer höört un de Fro em vör ehrn Doot maandenlang jümmer wedder anropen hett. Na en Henwies söcht he en improviseert Studio för Pornofilmen in en olle Kaserne op, woneem he sekere Anteken finnt, dat de Moord dor veröövt worrn is. Dorbi kummt an’t Licht, dat Amsterdam de Fro an ehrn lateren Möörder vermiddelt hett. Un ok sien Broder hett de Fro kennt, so dat ok he in de Apentlichkeit in en slecht Licht rückt, as Amsterdam verhaft warrt, un ok weggahn mutt.
De Geschicht warrt umgeven vun en Rahmengeschicht Johren later. De beiden Bröder hebbt sik lang nich sehn, un draapt sik nu wedder. Des vertellt sien Broder Thomas, dat he krank is un doodblieven warrt. Man, he kann mit goot Geweten seggen, dat he sien Freden funnen hett.
Kritik
ännern- Roger Ebert meen in de Chicago Sun-Times, dat Film de Tokiekers jemehr Orienteren nehmen deit un mit en Flapp torüch lett. De Schrievers harrn sik mehr op enkelte Szenen kunzentreert as op de Geschicht, de to vertellen is. De Inholt weer nich afslaten. Den Film beteken he as en zyynsche Meditatschoon doröver, wo besteeklich de Minsch is. De Figuren weern kloor tekent un goot dorstellt[1].
- Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat de Film bit in’t Detail stimmig weer un packen de. De Leistungen vun de Schauspelers weern rutragen[2].
- Spektrum Film oordeel, dat sik en exquisiet Dreihbook mit eerstklassige Schauspelers un en detailnau Inszeneren, de nienicht opsett wirken deit, to een vun de packensten Filmen vun de letzten Johren verbinnen deit[3].
Utteken
ännernDe Film veer vör veer Filmpriesen vörslahn, vun de he dree wunnen hett:
- 1981: den Golden Phoenix vun’t Filmfestival Venedig in de Kategorie Best Dorsteller för Robert de Niro un Robert Duvall
- 1981: den Pasinetti Award vun’t Filmfestival Venedig in de Kategorie Best Dorsteller för Robert Duvall
- 1981: den NYFCC Award (3. Platz) in de Kategorie Bst Dorsteller för Robert Duvall
Borns
ännern- ↑ Filmkritik vun Roger Ebert
- ↑ Kritik to’n Film in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
- ↑ Spektrum Film 4/1986
Weblenken
ännern- True Confessions in de Internet Movie Database (engelsch)
- Kritiken to’n Film op Rotten Tomatoes