Walter Quiring (1893–1983)

Walter Quiring (* 7. Juni 1893 in Ljubomirowka; † 17. Januar 1983 in Calw-Neumaden) weer en mennonitschen Germanist.

Quiring is 1893 as drüdd von fiev Kinner von Anna, borene Epp (15. August 1863-17. Oktober 1899), un Jacob Quiring (14. Oktober 1863-15. Juli 1921) in Ljubomirowka in de Mennonitensiedlung Borissowo (vondaag Ukraine) boren. Siene Öllern hebbt em den Naam Jacob geven, aver he sülvs hett sien Naam later in Walter ännert. 1900 is de Familie in de Mennonitensiedlung Ignatjewo ümtagen un 1905 noch wedder in de Mennonitensiedlung Orenburg. 1907 hett he de Volksschool in Romanowka afslaten. 1911 weer he mit de Zentralschool in de Kolonie Pretoria trech un 1913 mit dat Lehrerseminar in Chortitza. He hett 1913 denn an dat Gymnasium Orenburg dat Examen för Schoolmeesters an de Volksschool maakt. 1913/1914 weer he Schoolmeester in de Kolonie Dolinowka, wat he dör den Eersten Weltkrieg aver bet 1917 ünnerbreken müss. In disse Tied hett he Deenst maakt bi de 9. Kaukasische Sanitätskolonn von dat russ’sche Rode Krüüz. 1917 is he denn Schoolmeester in de Kolonie Dobrowka worrn un dor bet 1921 bleven. 1921 is he mit fälschte Poppeern över Moskau un Sankt Petersborg na Swienmünn flücht un weer dor toeerst för de Düütsche Mennonitsche Hülp aktiv.

Mit dat Wintersemester 1922/1923 hett he denn anfungen as Student mit lüttje Matrikel an de Universität Leipzig Germanistik to studeren. Na dree Semesters is he an de Universität München gahn un na noch twee Semesters an de Universität Berlin. Dor hett he in’n Oktober 1925 an dat Düütsche Institut för Butenlanners von de Universität Berlin de Ergänzungsprüfung för Schoolmeesters na dat Programm von en Realgymnasium maakt. To dat Wintersemester 1925/1926 is he denn wedder an de Universität München gahn un hett dor noch veer Semesters as regulären Student studeert. 1927 hett he sien Dokter över dat Thema Die Mundart von Chortitza in Süd-Rußland maakt. 1928 is he düütschen Staatsbörger worrn.

He hett denn von 1927 bet 1931 as Schoolmeester för Düütsch, Geschicht un Eerdkunn an de School Slott Salem arbeidt un is 1931/1932 Baas von de School op Borg Hohenfels worrn. 1932 hett he för twee Johr en Studienreis na de Mennonitensiedlungen in Süüd- un Noordamerika maakt. 1936/1937 hett he noch en twete Studienreis na Brasilien maakt. 1937 is he för dat Düütsche Butenland-Institut aktiv worrn, dat sik ünner annern dor för insett hett, ethnische Düütsche in dat Butenland in dat Düütsche Riek to halen. Dor is he bet 1941 bleven. He müss denn in’n Tweten Weltkrieg bi de Wehrmacht as Dolmetscher, Pressereferent un Propagandist arbeiden. He weer ünner annern bi dat SS-Umsiedlungskommando in Kovno in Litauen. An’t Enn von’n Krieg keem he in amerikaansche un engelsche Fungenschop, is aver al in’n Juli 1945 wedder freekamen.

Na’n Krieg weer he Mitrutgever von de Mennonitische Lehrerzeitung un güng 1952 na Kanada. He weer dor von 1955 bet 1963 Redaktör von de Tiedschrift Der Bote in Rosthern, Saskatchewan. 1952 hett he noch wedder en Reis na Süüdamerika maakt un 1953 na Mexiko. Von 1963 bet 1965 weer he Perfesser för slaavsche Spraken un Germanistik an dat United College in Winnipeg. Dat güng toenn, as dat Ünnersökungen över siene Aktivität in de Tied von’n Tweten Weltkrieg geven hett. 1971 is he na Düütschland gahn.

An’n 15. Juni 1914 hett Quiring Maria Friesen (19. Mai 1892-1965) freet. De beiden hebbt twee Söhns hatt: Manfred un Otto. Na ehren Dood hett he an’n 14. August 1965 in Winnipeg in twete Eh Helen Bartel († 1970) freet. Nadem sien twete Fro ok doodbleven is, hett Quiring 1971 noch en drüdd Maal freet. Dit Maal Maria Kathrin „Marika“ von Strothe († 6. Juli 1982). Na ehren Dood harr Quiring 1982 en letzte Reis na Kanada maakt un harr dor al en Wahnung för sien Rohstand in Clearbrook köfft. He keem aver noch wedder na Düütschland trügg, üm dor noch en poor Saken to regeln. Dor is aver sien Kreeft slimmer worrn un Quiring kunn de Reis na Kanada nich mehr maken. He is 1983 in Calw-Neumaden doodbleven un in Alzenberg begraven worrn.

Warken

• Die Mundart von Chortitza in Süd-Rußland. (Dokterarbeid), München 1928
• Deutsche erschliessen den Chaco. Verlagsdruckerei Heinrich Schneider, Karlsruhe 1936
• Im Schweisse deines Angesichts: ein mennonitisches Bilderbuch Paraguay, Brasilien, Argentinien, Uruguay und Mexico. Derksen Printers, Steinbach 1953
• Johann Cornies: der russlanddeutsche Bahnbrecher und Reformer. nich rutkamen
• Russlanddeutsche suchen eine Heimat: die deutsche Einwanderung in den paraguayischen Chaco. Schriftenreihe des Deutschen Ausland-Instituts, Stuttgart, Neue Reihe; Band 7. H. Schneider, Karlsruhe 1938
• Weltweite Wanderung: ein beitrag zur Geschichte der Mennonitenwanderungen der Nachkriegszeit. nich rutkamen
• Als ihre Zeit erfüllt war: 150 Jahre Bewährung in Russland. (mit Helen Bartel), Rosthern, 1963
• Mennonites in Canada: a pictorial review. (mit Helen Bartel), D. W. Friesen, Altona 1961