What Women Want
What Women Want (op plattdüütsch so veel as „Wat Fronslüüd wüllt“; dt. Titel: Was Frauen wollen) is de Titel vun en US-amerikaansche Filmkummedie ut dat Johr 2000. De Hööftrullen weern mit Mel Gibson un Helen Hunt besett. Speelbaas’sche sweer Nancy Meyers.
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | What Women Want |
| Düütsch Titel: | Was Frauen wollen |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 2000 |
| Läng: | 127 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 6 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Nancy Meyers |
| Dreihbook: | Diane Drake Josh Goldsmith Cathy Yuspa |
| Produkschoon: | Carmen Finestra Stephen McEveety David McFadzean |
| Musik: | Alan Silvestri |
| Kamera: | Dean Cundey |
| Snitt: | Thomas J. Nordberg Stephen A. Rotter |
| Szenenbild: | Jon Hutman |
| Kledaasch: | Ellen Mirojnick |
| Dorstellers | |
| |
Inholt
ännernNick Marshall is en Chauvinist, as he in’t Book beschreven steiht. Keen Fro hullt dat lang bi em ut, liekers is ok keen Fro dorvör seker, vun em anbaggert to warrn. Jüst as he dormit rekent vun sien Arbeitgever – en Warfagentur in Chicago – ’n beteren Posten to kriegen, dröpt em de slechte Naricht, dat Darcy Maguire as ne’e Creative Director instellt worrn is, vunwegen dat de Firma nu mehr de Fronslüüd ansnacken will. För Nick is dat en Schock, vör allen as en Fro den Job kriggt, den he sik fast utrekent hett.
De ne’e Baas’sche stellt sik gleiks bi’t eerste Drapen dominant un graadlienig dor. För de Mitarbeiters hett se Paketen vörbereit, in de tyypsche Produkten för Fronslüüd tosamenstellt sünd. Öve de schüllt se nadenken un kreative Ideen för de Warf utklamüstern. In sien Wahnung probeert Nick de Saken also an’n egen Lief ut. Man, dorbi glitscht he in de Baadkamer ut un fallt mit den Fön in’n Baadwann. He kriggt en Stroomslag un blifft benüsselt. An’n nächsten Morgen mutt he faststellen, dat mit em wat vörgahn is: op eenmol kann he höörn, wat Fronslüüd denken doot.
To Anfang kummt he mit sien ne’e Gaav nich torecht: Wat de Fronslüüd ok över em denken doot, gefallt em neemlich gor nich. As he ’n Psychiatersche opsöcht, gifft se em den Raat, sien ne’e Gaav as’n Chance to begriepen – tomol he de eenzige „Fronverstaher“ op de helen Welt is. Wohrhaftig kann Nick dorut sien Vördeel tehn. Vun nu an hett he Spood in all Levenslagen. He wiest sik as go’en Vadder, de en Kleed för sien Dochter ehr Afslussball köfft, un schinnt mit sien sexuellen Ideen Indruck bi sien Leevsten. An’n wichtigsten is em aver de Spood in’n Beroop. He luschert also dorna, wat Darcy denkt un roovt ehr Ideen, ahn dat se em op de Spoor kamen kann. Dormit hülpt Nick sien anslahn Agentur to en Verdrag mit Nike, de veel Geld bringt.
Opletzt is sien Baas so övertücht vun em, dat he Darcy wedder op de Straat setten un Nick to’n Creative Director maken will. Man intwüschen hett Nick sik in Darcy verkeken un finnt dat op eenmol nich mehr richtig, wat he doon hett. He seggt Darcy also, datt he ehr Gedanken höört un ehr Ideen klaut hett. Mit sien Gaav hett dat aver gau en Enn, as he vun’n Blitz drapen warrt. Liekers hett he veel över de Fronslüüd lehrt un kann sien Nütten dorut tehn. He gifft sien Dochter Troost, as se vun ehrn Fründ bedrogen worrn is. Ut Schaam will he denn bi Darcy richtig stellen, wat passeert is. He besöcht ehr un gifft to, dat he ehr utnütt hett. Togliek seggt he ehr, dat he ehr geern hett. Dorophen smitt Darcy em woll ut de Agentur rut, liekers aver gifft se ehr Geföhlen na. De beiden warrt en Poor.
Kritiken
ännern- De Tietschrift Cinema (2/2001) beteken den Film as en romantische un flotte Kummedie. Mel Gibson sien Speel is dorbi düchtig loovt worrn.
- Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film ziteert ut de Tietschrift film-dienst (4/2001), dat de Film nich sünners originell weer. De Kummedie speel infallslos mit de tyypschen Klischeebiller vun de Geslechterrullen. För Twüschentöön bleev kuum Ruum.[1]
Utteken
ännernDe Film weer alltosamen för dörteihn Filmpriesen vörlshan, dorünner ok för den Golden Globe för Mel Gibson. Uttekent weer What Women Want opletzt mit fief Priesen:
- 2001: mit den Bogey Award in Platin
- 2001: mit den Blockbuster Entertainment Award in de Kategorie Leevste Schauspelersche för Helen Hunt
- 2001: mit den Golden Lienwand
- 2001: mit den Golden Lienwand mit Steern
- 2001: mit den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Alan Silvestri
Achtergrünnen
ännernIn en Szeen in’n Kunferenzruum tellt Nick Marshall Egenschoppen vun Mannslüüd op, de as sünners attraktiv gellt. Disse Egenschoppen baseert op en Ümfraag vun Vanity Fair (08/1997). To de Begrepen, de an’n fakensten nöömt weern, höört Humor, Tro, Inföhlvermögen un Sportlichkeit. De fakenste Antwoort is in’n Film aver nich seggt worrn, neemlich Intimrennlichkeit.
Dreiht weer de Film in Chicago, Culver City, Los Angeles un in Beverly Hills.[2] De Kosten vun de Produkschoon warrt op ruchweg 70 Millionen US-Dollars schätzt. Inspeelt hett de Film weltwiet 374,1 Millionen US-Dollars. In Düütschland harrn de Film ruchweg 6,4 Millionen Tokiekers in de Kinos.[3]
De Naam vun de Warfagentur, för de Nick Marshall arbeiten deit, is Sloan, Curtis & Co. För de sülve Agentur hett J.C. Wiatt (speelt vun Diane Keaton) in den Film Baby Boom vun 1987 arbeit.
Borns
ännern- ↑ What Women Want in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film afropen an’n 5. September 2007
- ↑ Filming locations für What Women Want, afropen an’n 5. September 2007
- ↑ Box office / business für What Women Want, afropen an’n 5. September 2007
Weblenken
ännern- What Women Want in de Internet Movie Database (engelsch)
- Kritiken to’n Film op Rotten Tomatoes
- Kritiken to’n Film op Metacritic.com
- Beschrieven vun’n Film in Dirk Jasper FilmLexikon