Witte (ok Witten, Wittenpennig, Veerling) is en Münte, in'n Weert vun veer Pennige. Se hett den Naam kregen, vunwegen datt se „witt“ utsehn hett vun dat Wittkoken. In Orkunnen hett de Witte "penningh van veer penninghen" heten.

Vorderseite eines Witten aus Hamburg, geprägt zwischen 1379 und 1387. Text:MONETA HAMBURGN
Achtersiet vun en Witten ut Hamborg, slahn twuschen 1379 un 1387. Text:BENEDICTUS DEUS

De Witten sünd na 1330, toeerst in Lübeck, denn in Hamborg un Wismer slahn wurrn. Later sünd de Städer Lüümborg, Rostock un Stralsund folgt. Se sünd sik binnen den Wendischen Müntvereen eenig wurrn, wie de Witte utsehn scholl, wat he wegen scholl un wie groot de Sülver-Andeel ween scholl. Buten düssen Müntvereen sünd düsse Münten in Pommern un in Holsteen bruukt wurrn. Um 1400 rum is de Münte to'n eersten Mol in Bremen slahn wurrn.

In dat 15. Johrhunnert is de Witte vun annere Münten aflööst wurrn, as den Dreeling, Schilling un Dubbelschilling. Bloß noch eenmol, un bloß an'n Anfang vun dat 16. Johrhunnert is in den Wedischen Müntvereen de Witte präägt wurrn. Namaakt wurrn sünd düsse Witten denn in de Graafschop Hoya, in Deefholt un Rietbarg, in dat Bisdom Veern un in Stood.

Kiek ok bi

ännern