Akira Kurosawa
Akira Kurosawa (jap.: 黒澤 明 Kurosawa Akira; * 23. März 1910 in Omori, Tokio, Japan; † 6. September 1998 in Setagaya, Tokio) weer en vun de bedüdensten japaanschen Speelbasen.
Sien fröhen Filmen, de veel Spood harrn, hett eenige westliche Speelbasen to dat ne’e Filmgenre vun den Italo-Western inspireert. Man ok de „normale“ Western hett sik bi Kurosawas Geschichten un Bildspraak wat afkeken un en poor vun sien Filmen sünd as Western nee opleggt un namaakt worrn. So is ut Kurosawas Shichinin no Samurai (dt.: Die sieben Samurai) de Western The Magnificent Seven vun John Sturges worrn un Yojimbo (dt.: Yojimbo – Der Leibwächter) hett Sergio Leone as Vörlaag för Per un pugno di dollari (dt.: Für eine Handvoll Dollar) deent. Eenige Motive dorut weern ok för den Film Last Man Standing opgrepen.
Leven
ännernAkira Kurosawa wull egentlich Maler warrn un hett de Kunstakademie besocht. 1936 is he aver as Dreihbookschriever un Helpsmann vun’n Speelbaas an de Toho-Filmsellschap wesselt. As he üm un bi föfftig Dreihböker schreven harr, hett he 1943 to’n eersten mol sülvst de Regie övernommen. 1959 hett he sien egen Produkschoonsfirma grünnt.
In Japan weer Kurosawa as en „westlich“ Speelbaas ankeken, wiel sien Geschichten nich in dat traditschonelle japaansche Filmwark passen deen. He hett ünner annern den Dostojewski-Roman Idiot (Идиот), Maxim Gorkis Na dne (На дне, dt.:Nachtasyl) un Shakepeares Macbeth verfilmt. He weer dordör de eerste japaansche Speelbass, de ok in Europa hooch acht un geern sehn weer.
De groten Spood in Europa un in de USA geiht vör allen op sien Samurai-Filmen mit de Swertkamp-Duellen torüch, de na de Ansicht vun veele Hollywood-Kiekers ’n beten wat liek sünd to de Western, de ok faken Tweekämp an’t End wiesen doot. Kurosawas Samurai-Geschichten wiest aver nich blots den Glimmer un de Bedüden vun de hoochstellte Kast dor, man ok ehrn Verfall. De Swertkämp finnt faken in rünnerkamen Städer oder in’n Mudd vun arme Dörper in de Provinz statt.
Butendem hett Kurosawa aver ok en poor op de Nutiet betagen Problemfilmen dreiht, de sik mit sozialen Unrecht uteneensett hebbt.
Mit sien eersten Farvfilm Dodeskaden (dt.: Dodeskaden – Menschen im Abseits) is Kurosawa in en deepe Kries fallen, wiel he meen, de Tokiekers harrn em nich recht verstahn, wiel se den Film as düster un pessimistisch un meist surreal ansehn un aflohnt hebbt. Na disse Kries hett Kurosawa an’n 22. Dezember 1971 versocht sik ümtobringen – man ahn Spood. Mit den Film Dersu Uzala (dt.. Uzale, der Kirgise), de in de Sowjetunion dreiht worrn is, keem he aver mit veel Spood un internatschonal Acht wedder torüch un weer vör den Film 1975 ok mit de Oscar för den uttekent.
Wark
ännernDat Dreihbook weer för Kurosawa jümmer sünners bedüdend. Sünnere Egenschoppen, de sien Stil utmaakt hebbt, weern de Insatz vun mehrere Kameras to lieken Tiet, de Kontrast vun verscheeden Strukturen un de Wessel vun lange Instellen un gau Snieden.
Tomindst in Dersu Uzala un Yume (dt.. Akira Kurosawas Träume) kann man ok sien Verbinnen to de Natur marken, jüst so as bi den Mystiker Andrei Tarkowski in de sülven Periood oder in ne’ere Tiet bi de US-Amerikaner Terrence Malick.
Filmografie (Utwahl)
ännern| Johr | Titel |
|---|---|
| 1943 | Sugata Sanshirō (姿三四郎) dt.: Judo Saga – Die Legende vom großen Judo |
| 1944 | Ichiban Utsukushiku (一番美しく) dt.: Am Allerschönsten |
| 1945 | Zoku Sugata Sanshirô (續姿三四郎) dt.: Sugata Sanshiro Fortsetzung |
| 1945 | Tora no o wo fumu otokotachi (虎の尾を踏む男達) dt.: Die Tigerfährte |
| 1946 | Asu o Tsukuru Hitobito dt.: Erbauer des Morgens |
| 1946 | Waga Seishun ni Kuinashi (わが青春に悔なし) dt.: Kein Bedauern für meine Jugend |
| 1947 | Subarashiki nichiyōbi (素晴らしき日曜日) dt.: Ein wunderschöner Sonntag |
| 1948 | Yoidore tenshi (酔いどれ天使) dt.: Der trunkene Engel |
| 1949 | Shizukanaru ketto (静かなる決闘) dt.: Das Stumme Duell |
| 1949 | Nora inu (野良犬) dt.: Ein herrenloser Hund |
| 1950 | Shūbun (醜聞) dt.: Skandal |
| 1950 | Rashōmon (羅生門) dt.: Rashomon – Das Lustwäldchen |
| 1951 | Hakuchi (白痴) dt.: Der Idiot |
| 1952 | Ikiru (生きる) dt.: Einmal wirklich leben |
| 1954 | Shichinin no samurai (七人の侍) dt.: Die sieben Samurai |
| 1955 | Ikimono no kiroku (生きものの記録) dt.: Ein Leben in Angst |
| 1957 | Kumonosu-jō (蜘蛛巣城) dt.: Das Schloss im Spinnwebwald |
| 1957 | Donzoko (どん底) dt.: Nachtasyl |
| 1958 | Kakushi toride no san akunin (隠し砦の三悪人) dt.: Die verborgene Festung |
| 1960 | Warui yatsu hodo yoku nemuru (悪い奴ほどよく眠る) dt.: Die Bösen schlafen gut |
| 1961 | Yōjimbō (用心棒) dt.: Yojimbo – Der Leibwächter |
| 1962 | Tsubaki Sanjūrō (椿三十郎) dt.: Sanjuro |
| 1963 | Tengoku to jigoku (天国と地獄) dt.: Zwischen Himmel und Hölle |
| 1965 | Akahige (赤ひげ) dt.: Rotbart |
| 1970 | Dodesukaden (どですかでん) dt.: Dodeskaden – Menschen im Abseits |
| 1975 | Derusu Uzāra (デルス・ウザーラ) dt.: Uzala, der Kirgise |
| 1980 | Kagemusha (影武者) dt.: Kagemusha – Der Schatten des Kriegers |
| 1985 | Ran (乱) |
| 1990 | Yume (夢) dt.: Akira Kurosawas Träume |
| 1991 | Hachigatsu no kyōshikyoku (八月の狂詩曲) dt.: Rhapsody im August |
| 1993 | Mādadayo (まあだだよ) dt.: Madadayo |
Utteken
ännernAkira Kurosawa hett 60 Filmpriesen kregen und is noch vör en ganze Reeg mehr nomineert wesen, de een gor nich all optellen kann. [1]
För Dersu Uzala harr he groten Spood na sien Kries nu weer för den Film mit de Oscar för den Besten frömdsprakigen Film uttekent. Kagemusha (dt.: Kagemusha – Der Schatten des Kriegers) weer 1980 mit de Golden Palm vun de Internatschonale Filmfestspelen vun Cannes uttekent. 1990 weer Kurosawa de Ehrenoscar för’t Levenswark verleht un 1994 kreeg he den Kyoto-Pries.
Literatur
ännern- Donald Richie: The Films of Akira Kurosawa, University of California Press, 1970
- Peter W. Jansen/Wolfram Schütte (Hg.): Akira Kurosawa, München (Hanser), 1988
- Akira Kurosawa: So etwas wie eine Autobiographie, Zürich (Diogenes), 1991
Bornen
ännern- ↑ Internet Movie Database Online-Ressource (engl.)
Weblenken
ännern
- Akira Kurosawa in de Internet Movie Database (engelsch)
- Filmografie vun Akira Kurosawa, wo ok de wichtigsten Filmen besnackt warrt (hoochdüütsch)
- Essay „Der Krieger und die Kamera“ över Akira Kurosawa (hoochdüütsch)