De Chileensche Smunt (Anas sibilatrix) is en Aart ut de Familie vun de Aantenvagels. Dor warrt se to de Aanten an sik mit torekent. Tohuse is se in’n Süden vun Süüdamerika un up de Falklandinseln. Ofschoonst se in Chile veel jaagt warrt, meent de IUCN, een möss sik „keen grote Sorgen“ maken (least concern).[1]

Chileenschen Smunt
Chileenschen Smunt (Anas sibilatrix)
Systematik
Ünnerstamm: Warveldeerten (Vertebrata)
Klass: Vagels (Aves)
Ornen: Gösevagels (Anseriformes)
Familie: Aantenvagels (Anatidae)
Ünnerfamilie: Echte Aanten (Anatinae)
Tribus: Swemmaanten
Geslecht: Aanten an sik
Oort: Chileenschen Smunt
Wetenschoplich Naam
Anas sibilatrix
Poeppig, 1829
Chileenschen Smunt in't Water
En Chileenschen Smunt socht Freten
Eier von’n Chileenschen Smunt

Kennteken ännern

Dat Lief vun Chileensche Smunte kann twuschen 43 un 54 cm lang weern. De Flunken sünd twuschen 23,5 un 27,4 cm lang. Wegen doot se twuschen 828 un 939 g. De Waarten sünd normolerwiese en beten grötter un swaarer, as de Aanten.[2] Sunst verscheelt sik Waarten un Aanten nich groot.

Wo se vorkamen doot un wie veel dat gifft ännern

Chileensche Smunte sünd tohuse in Süüdamerika. De nöördliche Grenz vun de Gemarken, wo se bröden doot, liggt in Argentinien bi 36 ° S un in Chile bi 40 ° S. In nich allto grote Tahl brott düsse Aart ok up de Falkland-Eilannen.[3] Hen un wenn verbiestert se sik ok bit hen na Süüdgeorgien, de Süüdlichen Orkneyinseln un de Süüdlichen Shetlandinseln. Ob se in’n Winter wegtrecken doot, hangt af vun de Gemarken, wo se leven doot. Aanten, de an de süüdliche Spitz vun Süüdamerika bröden doot, treckt in’n Winter na Norden hen un sünd denn to finnen bit na Brasilien sien Süden hen. De Vagels, de up de Falklandinseln tohuse sünd, blievt dor dat ganze Johr. De IUCN taxeert den Bestand vun düsse Aante up 100.000 bit 1 Mio. geslechtsriepe Vagels un meent, de Bestand in dat grote Rebeed, wo se vorkamen deit, weer stabil.[4]

Wie se leven doot ännern

Chileensche Smunte sünd tohuse an flacke Lagunen, an de Meere in de Pampa, an dat Siedland bi de Ströme un an lüttjere Staubecken. An’n leevsten möögt se nehrstoffrieke Waters. Se leevt meist vun Planten un freet an’n leevsten Waterplanten, man ok Gras. Hen un wenn kann een jem sehn, wie se an Felsen an de Küst de Algen affreten doot.[5] Bröden doot se twuschen September- un Dezembermaand. Denn is up de süüdliche Halfkogel al Vörjohr. De Paare hefft man bloß luerlüttje Reviere un boot ehre Nester in’t Gras oder unner Buschwarks un Kratt. De Aante leggt acht bit tein witte oder hell-cremefarvte Eier. Dat Bröden duert 24-25 Dage., denn kruupt de Lütten ut. De Waart maakt bi dat Uptehn vun de Jungen mit, man wenn dat an’t Rusen geiht, büxt he ut un lett siene Familie alleen. Eerst na dat Rusen kummt he wedder torüch.

Literatur ännern

  • Hartmut Kolbe; Die Entenvögel der Welt, Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1
  • Hadoram Shirihai: A Complete Guide to Antarctic Wildlife - The Birds and Marine Mammals of the Antarctic Continent and Southern Ocean, Alula Press, Degerby 2002, ISBN 951-98947-0-5
  • Robin und Anne Woods: Atlas of Breeding Birds of the Falkland Islands, Anthony Nelson, Shorpshire 1997, ISBN 0904614-60-3

Weblenken ännern

  Chileenschen Smunt. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Belege ännern

  1. [[[:Vörlaag:BirdLifeSpecies]] BirdLife Factsheet zur Chilepfeifente], aufgerufen am 26. November 2010
  2. Shirihai, S. 247
  3. Wood, S. 86
  4. [[[:Vörlaag:BirdLifeSpecies]] BirdLife Factsheet zur Chilepfeifente], aufgerufen am 26. November 2010
  5. Shirihai, S. 247

Kiek ok bi ännern