David William Cross MacMillan
David William Cross MacMillan[1] (* 16. März 1968 in Bellshill, Schottland)[2] is en britisch Chemiker (Orgaansche Chemie, Orgaansche Synthese, Katalyse). 2021 wurr hüm mit Benjamin List de Nobelpries för Chemie tospraaken för Arbeiten to de asymmetrischen Organokatalyse.
Leven un Wark
ännern
MacMillan studeer an de University of Glasgow mit den Bachelor-Afsluss 1991 un kreeg 1996 an de University of California, Irvine, bi Larry Eugene Overman sien Doktertitel. As Post-Doktorand weer he bi David Albert Evans an de Harvard University. Af 1998 weer he an de University of California, Berkeley un af 2000 an dat Caltech, an dat he he 2004 Perfesser wurr. Siet 2006 is he Perfesser an de Princeton University un dor Direkter vun dat Merck Center of Catalysis. He is siet 2010 James S. McDonnell Distinguished Professor.
He hett nee Methoden in de enantioselektiven (asymmetrischen) Organokatalyse entwickelt mit Anwennen up de Synthese vun en Reeg vun Naturprodukten. Asymmetrische Katalyse bedüüd, dat se sensitiv för de Chiralität vun de Moleküle is, wat bi bioaktiven Substanzen (as Medikamenten), de faken blots in en chiralen Variante wirken, vun utslaggevend Bedüüden is. De Organokatalyse bruukt organische Katalysatoren un kummt dormit ahn potentiell toxische un düür Metallverbindungen ut. In eenig Fällen kunnen ok natürlich vörkommen organische Substanzenbruukt wurrn. De um 2000 entwickelten MacMillan-Katalysatoren sünd nah hüm nöömt.[3] He hett nee Iminiumionen-Katalysatoren opdeckt un hett över 50 nee Reaktschonsperzesse entwickelt.[4] 2007 hett he de SOMO-Katalyse (Singly occupied molecular orbital Organocatalysis)[5] un 2008 de organische Photoredox-Katalyse entwickelt.
Siet 2010 is he Herutgever vun Chemical Science.
Liddmaatschapen un Utteknungen
ännernHe is siet 2012 Fellow vun de Royal Society un kreeg 2004 de Corday-Morgan-Medaille vun de Royal Society of Chemistry. Doröver herut hörrt he siet 2012 de American Academy of Arts and Sciences an, siet 2018 de National Academy of Sciences[6] un wurr 2007 Arthur-C.-Cope-Scholar. 2005 kreeg he den Tetrahedron Young Investigator Award, 2007 den Mukaiyama Award, 2014 den Harrison Howe Award un 2006 den Thieme-IUPAC Prize in Organic Synthesis. In dat 2002 weer he Sloan Research Fellow. 2011 kreeg he den ACS Award for Creative Work in Synthetic Organic Chemistry. 2015 wurr hüm de Ernst Schering Pries tospraaken, 2017 de Ryōji-Noyori-Pries un 2019 de Centenary Prize vun de Royal Society of Chemistry. 2021 wurr hüm „för de Entwicklung vun de asymmetrischen Organokatalyse“ gemeensam mit Benjamin List de Nobelpries för Chemie verleeht.[7]
Weblinks
ännernEnkeld Nahwiesen
ännern- ↑ Professor David William Cross MacMillan FRS, CorrFRSE. 24. August 2020, afropen an’n 6. Oktober 2021 (brietsch Engelsch).
- ↑ MacMillan CV. Afropen an’n 6. Oktober 2021.
- ↑ Vörlaag:RömppOnline
- ↑ Würdigung bi de Royal Society
- ↑ Oder SOMO-Aktivierung mit Een-Elektronen-Oxidatschon vun en Enantiomer as Tüschentostand statt twee Elektronen as bi de HOMO-Aktivierung
- ↑ Indrag bi de NAS, mit Biografie
- ↑ David W.C. MacMillan – Facts. In: nobelprize.org, 6. Oktober 2021 (afropen an’n 6. Oktober 2021).