Georg Friedrich von Falcke

düütsch Politiker

Georg Friedrich (von) Falcke (* 7. August 1783 in Hannover; † 20. September 1850 ok dor) weer en düütschen Jurist.

Falcke is 1783 as Söhn von Louise Clara, borene Strube (17. Dezember 1761–21. Dezember 1784), un Ernst Friedrich Hector Falcke (16. September 1751–27. Februar 1809) in Hannover boren. He hett bet 1804 Juristeree an de Universität Göttingen studeert. Na dat Studium is he in’n hannöverschen Justizdeenst gahn un Auditer bi de Justizkanzlie Hannover worrn.

In de Tied, in de Hannover to dat Königriek Westfalen höört hett, weer he an’n Gerichtshoff von Neenborg. As 1811 dat Rebeed an dat Kaiserriek Frankriek fullen is, weer he an’n Appellhoff in Hamborg. 1821 is he Oberappellatschoonsraad bi dat Oberappellatschoonsgericht Celle worrn un 1825 Direkter von de Justizkanzlie Stood un dat Hoffgericht Stood.[1]

Düsse Steed hett he 1828 opgeven, as in dat Butenministerium in Hannover en Steed as gehemen Kabinettsraad free worrn is.[1] Nadem Georg von Schele an’n 5. September 1844 doodbleven is, hett Falcke von em dat Amt as Kabinettsminister övernahmen.[1] Dat weer he bet 1847. Na disse Tied hett he in Ossenbrügge bi sien Fründ Johann Georg Wilhelm Meyer leevt.[1] Von Falcke is 1850 bi en Besöök in Hannover doodbleven.[1]

1832 is Falcke in’n Freeherrnstand hoven worrn. An’n 1. Januar 1845 is he würklichen Geheemraad mit dat Prädikat Exzellenz worrn un hett dat Grootkrüüz von’n Guelphenorden kregen.[1]

Footnoten ännern

  1. a b c d e f Ferdinand Frensdorff: Falcke, Georg Friedrich Freiherr von. In: Allgemeine Deutsche Biographie (ADB). Band 6, Duncker & Humblot, Leipzig 1877, S. 543–546