Gert Fröbe
Karl Gerhart „Gert“ Fröbe (* 25. Februar 1913 in Oberplanitz (vundaag Zwickau-Planitz); † 5. September 1988 in München) weer en düütschen Schauspeler. He gellt as een vun de bedüdensten Charakterdorstellers vun de düütsche Filmhistorie. Wiethen bekannt worrn is he mit sien Rullas Kinnermöörder in den Krimiklassiker Es geschah am hellichten Tag vun 1958 un ok as Titelfigur in den James-Bond-Film Goldfinger vun 1964.
Leven un Wark
ännern
Fröbe weer de Söhn vun den Reepmaker-Meester, Ledderhännler un Schoster Otto Johannes Fröbe un den sien Fro Alma. He harr den Drang na de Kunst un hett dorüm as Handlanger un Kulissenschuver in’t Stadttheater vun Zwickau anfungen. Blangeto hett he sik Geld as Stahgeiger in Zwickau un ümto verdeent. Wegen sien ro’en Hoorschimmer weer he in de Gegend as „Där rode Geicher von Zwigge“ bekannt. Dorbi hett he markt, dat he Anlagen för de Schauspeleree harr. Vun 1933 bit 1935 möök he denn en Utbilln as Theatermaler an de Sass’schen Staatsoper Dresden un nöhm dorna Schauspeelünnerricht. Dorophen kreeg he bald Statisten- un Nevenrullen. Sien sünnere Gaav för de Kummedie weer vun sien Schoolmeester Erich Ponto opdeckt.
Na en Engagement an’t Düütsche Volkstheater in Wien ünner Walter Bruno Iltz is he 1948 in de Rull vun den „Otto Normalverbruker“ in den Film Berliner Ballade bekannt worrn. As he mit de Tiet jümmer mehr an Gewicht tonehmen de, hett he in’n Verloop vun sien Warken faken dat Klischee vun den tyypschen Düütschen – ok in internatschonale Produkschonen – bedeent .
Fröbe künn en bannig groot Spektrum vun Rullen spelen, vun’n swoorgewichtigen Komiker bit to’n differenzeerten Charakterdorsteller. Ofschoonst he wat stämmiger weer, weer he lieker in de Laag dör Bewegung, Mimik un ok Liefpoos bannig ünnerscheedliche Charakterstudien uttoarbeiten. Butendem weer he en rutragen Rezitater, de op sien Rezitatschoons-Tourneen de Warken vun to’n Bispeel Christian Morgenstern, Joachim Ringelnatz oder Erich Kästner nich blots stimmlich man ok mimisch un gestisch inszeneert hett.
Na meist veertig düütsprakige Filmen, weer he 1958 in Es geschah am hellichten Tag as de Kinnermöörder „Schrott“ to sehn. De Film baseer op en Vörlaag Friedrich Dürrenmatt. Disse Rull hett em söss Johren later sien internatschonalen Dörbrook bröcht, as he de Titelrull in den James-Bond-Film Goldfinger kregen hett. Dorbi müss he aver hennehmen, dat he in de engelschen Originalversion wegen sien starken düütschen Akzent vun den engelschen Schauspeler Michael Collins synchroniseert weer. Veel Spood harr ok sien nächsten engelschen Film Those Magnificient Men in Their Flying Machines, in den sien Originalstimm bibehollen worrn is. En wieteren bedüdenen Film ut de Tiet weer Via Mala vun 1961, na den glieknöömten Roman vun John Knittel.
As Fröbe 1965 bi en Interview mit de Daily Mail apentlich togeven harr, dat he Liddmaat vun de NSDAP wesen is, weern sien Filmen in Israel op’n Index sett. Dat Verbott is aver acht Weken later wedder fallen laten worrn, as klünnig worrn is, dat Fröbe in de Tiet vun’n Natschonalsozialismus en jöödsche Familie ünnerbröcht un mit Levensmiddels ünnerstütt harr.[1]
Sien letzte Feernsehrull harr Fröbe in de ZDF-Feernsehreeg Die Schwarzwaldklinik. De Episood „Hochzeit mit Hindernissen“, in de he en Gastrull speelt hett, is eerst na sien Dood utstrahlt worrn. He harr johrelang Lasten mit en Mundhöhlenkarzinom hatt. Dat seeg ut, as wenn he wedder över’n Barg weer, as Fröbe unvermodens na en Rezitatschoonsavend an’n Naklapp vun en Hartinfarkt doodbleev, den he morgens vör sien letzten optritt hatt hett. Gert Förbe is op’n Wooldkarkhoff in Icking bisett worrn.[2]
Fröbe weer fiefmol verheiraat. Ut sien eerste Eh mit Clara Peter is sien Söhn Utz boren worrn. Vun 1953 bit 1959 weer he mit de Filmkritikersche Hannelore Görtz verheiraat. In drüdde Eh weer he mit de Schauspelersche un Singersche Tatjana Iwanow tohopen, de en Söhn (Andreas Seyferth) mit in de Eh bröcht hett, de vun Fröbe adopteert worrn is. Mit de Rundfunkjournalistin Beate Bach weer he vun 1962 an verheiraat. Se is 1968 doodbleven. 1970 hett he denn Karin Pistorius heiraat, de ehr Dochter Beate he ok wedder adopteert hett.
Filmografie
ännernUtteken
ännern- 1959 – Pries vun de düütschen Filmkritik
- 1961 – Ernst-Lubitsch-Pries
- 1961 – Pries bi’t Festival Internacional de Cine de Donostia-San Sebastián (Best Darsteller) för Der Gauner und der liebe Gott
- 1966 – Bambi
- 1967 – Bambi
- 1973 – Groot Verdeenstkrüüz vun de Bundsrepubliek Düütschland[3]
- 1976 – Düütsch Lüttkunstpries Födderpries vun de Stadt Mainz
- 1976 – Karl-Valentin-Orden
- 1978 – Filmband in Gold för rutragen Wirken in’n düütschen Film över lange Johren
- 1982 – Bayerisch Verdeenstorden
- 1983 – Goldene Kamera
- 1985 – Sülvern Blatt vun de Dramatiker Union
Anners wat
ännernGert Fröbe hett sik för dat Team vun de Augsborger Benefiz-Footballmannschop Datschiburger Kickers stark maakt, de sik för’t Fundraising för go’e Saken insetten deit.
Dokumentarfilm
ännern- Gert Fröbe. Der Mann mit den tausend Gesichtern. Dokumentatschon, Düütschland, 2010, 45 Min., Book un Speelbaas: Michael Strauven, Produkschoon: SWR, Reeg: Legennen, Eerstsennen: 16. August 2010 in de ARD, Inhaltsangaav vun de ARD, Bespreken vun de Berliner Morgenpost.
Weblenken
ännern- Gert Fröbe in de Internet Movie Database (engelsch)
- Literatur vun un över Gert Fröbe in’n Kataloog vun de Düütschen Natschonalbökeree
- Gert Fröbe bi filmportal.de
- Gert Fröbe bi Who’s Who
Borns
ännern- ↑ „Fröbe-Boykott. Böse zugespitzt“ in Der Spiegel vun’n 21. Februar 1966; afropen an’n 25. November 2012
- ↑ knerger.de: Dat Graff vun Gert Fröbe
- ↑ Bekanntgaav vun Vergaven vun’n Verdeenstorden vun de Bundsrepubliek Düütschland. In: Bundesanzeiger. Jg. 25, Nr. 111, 16. Juni 1973.]