I.Q.

I.Q. (dt.: I.Q. – Liebe ist relativ) is en romantische US-amerikaansche Filmkummedie ut dat Johr 1994 vun den Speelbaas Fred Schepisi. In den Film speelt Walter Matthau de Rull vun Albert Einstein, de sien Nichte, speelt vun Meg Ryan, mit en Automechaniker tosamenbringen will.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:	—
Originaltitel:	I.Q.
Düütsch Titel:	I.Q. – Liebe ist relativ
Produkschoonsland:	USA
Johr vun’t Rutkamen:	1994
Läng:	92 Minuten
Originalspraak:	Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland:	FSK 6
Filmkru
Speelbaas:	Fred Schepisi
Dreihbook:	Andy Breckman Michael Leeson
Produkschoon:	Carol Baum Fred Schepisi
Musik:	Jerry Goldsmith
Kamera:	Ian Baker
Snitt:	Jill Bilcock
Dorstellers
Tim Robbins: Ed Walters Meg Ryan: Catherine Boyd Walter Matthau: Albert Einstein Lou Jacobi: Kurt Gödel Gene Saks: Boris Podolsky Joseph Maher: Nathan Liebknecht Stephen Fry: James Moreland Tony Shalhoub: Bob Rosetti Frank Whaley: Frank Charles Durning: Louis Bamberger

Inholt

De Mathematikersche Catherine Boyd is de Nichte vun Albert Einstein. Mit ehrn Verlööften, den Verhollenspsycholoog James Morland, is se jüst dorbi ehr Hochtiet to planen, as jemehr Auto jüst vör de Warksteed twei geiht, in de Ed Walters arbeit. Ed is en eenfachen Minsch, man he intresseert sik liekers för Physik. As he nu mit de söten Catherine to doon kriggt, verkiekt he sik foorts in ehr. Catherine lett aver ehr Klock in de Warksteed liggen, en Arvstück vun ehrn Vadder, de Ed ehr natürlich gau torüchbringen will. An de Adress, de se angeven hett, dröpt he aver nich ehr an, man ehrn Unkel Albert. Einstein un sien Frünnen Gödel, Podolsky un Liebknecht wiest sik andoon vun den Gedanken, dat Ed sik in Catherine verkeken hett. Ehr Unkel hett Catherines op Vernunft grünnte Hochtietsafsicht mit James lang dörblickt un will ehr nu helpen, vun James wegtokamen un Ed as den Mann antosehen, de to ehr Hart passt.

Einstein un sien Lüüd helpt Ed, sik as en Wetenschopler uttogeven. Einstein kraamt een vun sien Theorien rut, de he aver nich publizeert hett. As Catherine na Huus kummt, doot se so, as wenn se jüst över en Infall vun Ed beraden doot. Dör en Tofall söcht Catherine aver jüst een, de op en tokamen wetenschopplich Drapen en Vördrag hollen deit, un seggt Ed, dat he dat maken mutt. De Mannslüüd maakt dat Speel mit un maakt för Ed en Vördrag praat, mit den he vör de Apentlichkeit geiht. Mit de Tiet finnt Catherine, ahn dat se dat markt, jümmer mehr Gefallen an Ed. Liekers bohrt se aver ok jümmer mehr in de Theorie rüm, de Ed vörstellt hett un finnt opletzt en mathemaatschen Bewies, de „sien“ Theorie nich stimmt. Dat is wat, wat Einstein sülvst nie henkregen hett. Mit dissen Bewies warrt Catherines Sülvstbewusstsien starker maakt, wat ehr in de Laag versett, sik egenstänniger to verhollen un sik opletzt vun James to lösen, mit den ehr keen richtige Leev verbinnt.

As de Swinnel vun Einstein un Ed an’t Enn opflüggt – jüst dat Präsident Eisenhower Ed opsöcht un em na den eersten Prototyyp vun sien Ruumschippandrief – is Catherine natürlich toeerst böös op Ed un will nix mehr vun em weten. Opletzt winnt aver de Geföhlen in ehr un de beiden warrt doch noch en Poor.

Kritik

Lexikon vun’n Internatschonalen Film: Eine amüsante, durchgehend gut gespielte romantische Komödie. Zwar werden Situationen und Scherze auf Dauer allzuoft wiederholt, so daß sich bisweilen Leerlauf einstellt, doch die entspannt-unverkrampfte Atmosphäre des Films überdeckt auf sympathische Weise so manche Untiefe.

Weblenken

• I.Q. in de Internet Movie Database (engelsch)
• Kritiken to „I.Q.“ op Rotten Tomatoes