De Imago (Pl. Imagines; lat. ‚Bild‘) is de Adultform vun allerhand Insekten. Se is rutwussen ut de wecken Vörformen un kann sik vermehren.[1] Dat utwussene Insekt warrt as „de Aart ehr Bild“ dacht[2] Hen un wenn warrt to’e Imago ok „Vullinsekt“ seggt. Bi Insekten mit en vullstännige Metamorphose (holometabole Insekten) hannelt sik dat um dat Insekt na de Tied as Budde un as Poppe. Na de Tied as Poppe kruppt u. a. en feerdigen Burrkäver ut. Vördem weer he en Maibudde, nu is he dat Imago vun en Burrkäver. Just so warrt ut en Rupe, nadem se sik verpoppt hett, as Imago de Bottervagel. De Imagines treckt de Huud nich mehr ut un könnt nich mehr wassen. Bi Insekten, de keen vullstännige Metamorphose dörmaken doot (hemimetabole Insekten), de sik nich verpoppen doot un toeerst as Nymphe togange sünd, warrt ok de leste Form in’t Leven „Imago“ nömmt. Ok hier sünd eerst de Geslechtsdeele heel un deel anleggt un könnt sik de Deerter vermehren. Bi Aarden mit Flunken sünd de Flunken ok eerst bi dat Imago vullstännig entwickelt.

De wecken Aarden bruukt de Formen as Imago bloß man, um sik to vermehren. Dor bruukt se all Energiereserven for up, de vördem anleggt wurrn weern. Düsse Aarden hefft de Mundwarktüge torüchbillt un freet nix mehr. Bi annere Aarden sütt dat anners ut un se leevt langere Tied un freet ok noch. Dat gifft avers allerhand Aarden, dor gaht de Imagines doot, glieks, wenn se sik vermehrt hefft: Na de Befruchten de Heken; na dat Afleggen vun de Eier –faken en poor Mol – de Seken.[3]

Belege

ännern
  1. Rüdiger Wehner, Walter Gehring: Zoologie. 23. Uplage. Thieme, Stuttgart 1995, ISBN 3-13-367423-4.
  2. Ulrich Lehmann: Paläontologisches Wörterbuch. 4. Uplage. Ferdinand Enke Verlag, Stuttgart, 1996. S. 114.
  3. Adolf Remane, Volker Storch, Ulrich Welsch: Kurzes Lehrbuch der Zoologie. Stuttgart und New York: Fischer, 1989, ISBN 3-334-00333-7.