Kurt Stöpel (* 12. März 1908 in Berlin; † 11. Juni 1997 ok dor) weer en düütsch Radrennfohrer.

Kurt Stöpel (ahn Kapp) un André Leducq nah hör Ankunft in Paris nah de Tour 1932

Sien eersten grooten Sieg fier Kurt Stöpel 1928 bi dat 275 km lang Rennen BerlinStettin–Berlin. He wunn buterdem noch as Amateur dat Traditschonsrennen Berlin–Cottbus–Berlin, Rund um die Hainleite in Döringen un dat över 600 km führend Langstreckenrennen Köln–Berlin.

1930 wurr he as Profi Veert bi de Weltmeesterschap in Lüttich, bi den Giro d’Italia reck he 1932 den fieften un een Johr later den achten Rang in de Gesamtwertung. 1934 wurr he düütsch Meester un wunn in dat sülvig Johr dat Traditschonsrennen Rund um Köln as ok Rund um Berlin, den öldsten Klassiker vun den düütschen Staatenradsport.

He weer 1932 de eerste düütsch Radrennfohrer, de en Deelstreck bi de Tour de France vör Frans Bonduel wunn. Dat weer all up de tweete Deelstreck, de an’n 7. Juli 1932 vun Caen nah Nantes führen dee. Togliek leeg he mit dissen Sieg ok an de Tipp vun dat Deelnehmerfeld un weer somit ok de eerste düütsch Dräger vun dat Geel Trikot. Aber all bi de nächste Deelstreck verlor he dat Geel Trikot dör unglückelk Ümstännen weer. Bi disse vun Nantes nah Bordeaux verlopen Deelstreck harr he bi hoochsömmerlich Temperaturen söben Mal en Reifenpanne. De Winner up disse Deelstreck, André Leducq, bleev ahn Schaden un kunn dat Geel Trikot halen un wunn letztlich in dit Johr de Tour. Die pannenfrei Fohrt von Leducq harr sien Oorsaak dorin harrt, dat de franzöösch Mannschap goot aflagert Reifen up hör Rööd monteert harr. Dat weer maakt wurrn, wiel se bang weern, dat de vun de Rennleitung utgeven Protektoren vun de Reifen sück bi de heet Temperaturen lösen kunnen.[1] De düütsch Mannschap harr bi disse Tour kien extra Materialressourcen un muss dorum in all Pannensituatschonen up dat Equipment vun den offiziellen Materialwagen torüchgriepen.[2]

Stöpel is 5 Mal bi de Tour de France antreeden: 1931 (Platz 16), 1932 (Platz 2) 1933 (Platz 10), 1934 (Platz 21), 1935 muss he nah en swoor Stört upgeven.

1937 fohr he sien letzt Saison in dat Radsportteam Victoria un hett sien Loopbahn endgültig afslooten.[3] Later hett he as Dolmetscher un Taxifohrer in Berlin arbeit.

An‘n 11. Juni 1997 wull Kurt Stöpel in de Köken vun sien Ollersheim wat drinken, greep aber ut Versehns to en Buddel mit Reinigungsmitteln un is noch an den sülvigen Dag storven.[4] He is begraben up den landseegen Karkhoff Heerstraße in Berlin-Westend (Grablage: II-W13-86/87).[5]

An‘n 6. Mai 2008 wurr Kurt Stöpel (posthum) in de Hall of Fame vun den Düütschen Sport upnommen.

Literatur

ännern
ännern
  Kurt Stöpel. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen

ännern
  1. Hans Blickensdörfer: Tour de France. Mythos und Geschichte eines Radrennens. Siegloch Edition, Künzelsau 1997, ISBN 3-89393-160-0, Seite 82.
  2. Hans Blickensdörfer: Tour de France. Mythos und Geschichte eines Radrennens. Siegloch Edition, Künzelsau 1997, ISBN 3-89393-160-0, Seite 84.
  3. Generalsekretariat der Sektion Radfahren der DDR (Hrsg.): Illustrierter Radrennsport. Nr. 3/1952. Berlin 1952, S. 12.
  4. Der totale Niedergang des Radsports. In: www.sueddeutsche.de. Süddeutsche Zeitung, 17. Mai 2010, afropen an’n 4. Juni 2021.
  5. Vita und Erfolge. Biografie vun Kurt Stöpel up de Websiet www.kurt-stoepel.de. Afropen an’n 10. Dezember 2019.