Gütvagels
(wiederwiest vun Numenius)
De Gütvagels oder Tüütwelpen (Numenius) sünd en Geslecht mank de Snippenvagels (Scolopacidae). Se hefft all en langen, smallen Snavel, de na nedden daalböögt is un dreegt en bruun Fedderkleed, dat sik mit de Johrtieden nich ännert. Vun ehre neegsten Verwandten, de Grüttos, verscheelt se sik dör de Snavelform. Grüttosnavels sünd liek un nich krumm.
| Gütvagels | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Systematik | ||||||||||
| ||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||
| Numenius | ||||||||||
| Brisson, 1760 |
Freten doot Gütvagels toeerst Insekten, Wörmer un annere Warvellose, de se mit ehren langen Snavel in'e Motten un sumpige Eer söökt. Man ok Beeren versmaht se nich. Besünners is, wat de Tahiti-Gütvagel freten deit: He vertehrt ok Eerdkrupers, lüttje Söögdeerter un Aas, bovendem ok Eier vun Seevagels, de he towielen ok unner de Olen bi dat Bröden wegpicken deit.[1]
Aarden
ännern
- Dwarg-Gütvagel (N. minutus) - brott in Sibirien, treckt in'n Winter na Noordaustralien.
- Eskimo-Gütvagel (N. borealis), wohrschienlich utstorven, tolest 1963 betüügt.
- Lüttjen Gütvagel (N. phaeopus) - brott in Europa, Noordamerika un Asien in de Subarktis. Over Winter in Afrika, Süüdamerika un Süüdasien.
- Tahiti-Gütvagel (N. tahitiensis) - brott in Westalaska, treckt in'n Winter na Ozeanien hen.
- Dünnsnavel-Gütvagel (N. tenuirostris), unner Umstänn utstorven.
- Gütvagel (N. arquata), tohuse in Europa un Asien.
- Amerikaanschen Gütvagel (N. americanus) - tohuse in Noordamerika un Mexiko.
- Madagaskar-Gütvagel (N. madagascariensis) - brott in Oostsibirien un in de Mongolei, treckt in'n Winter na Süüdoostasien un Australien.
Kiek ok bi
ännern- List vun Vagels, mit allerhand plattdüütsche Vagelnaams un Naams ut de Naberspraken
- Projekt: Deerternaams up Platt
Literatur
ännern- Richard Sale: A Complete Guide to Arctic Wildlife, Verlag Christopher Helm, London 2006, ISBN 0-7136-7039-8
Belege
ännern- ↑ Sale, S. 211
